እዚህ..

እዚያው መሬት ላይ ተጓዝን ፣ ደመና ነቅለን በገዛሁህ ሰማያዊ ሱሪ ኪስ ውስጥ የደበቅንባት ፣ በአንተ ውስጥ ያየሁትን ቀን ሁሉ የመዘገብኩበት ማስታወሻ ደብተር ላይ ፣ በዛው ሰማይ ላይ ተጓዝን። ፣ የሰረቅኩህን መሳም ጻፍኩኝ ፣ እና ከእሱ ጋር በደህና የተሰማኝን እቅፍ አላቀረብኩም ፣ ሰው በፍቅር ሊፀፀት አይችልም ፣ የሌላ ወላጅ አልባ ደረትን የጠቀለለበት እቅፍ ፣ ሁላችንም ነን ፣ እሱ በልብ ውስጥ የሚዘገይ ቀዝቃዛ ጦርነት ነው ፣ ለተወሰነ ጊዜ ዝም ያልኩትን የልቤን ስንጥቅ ማንም የሚታሰርበት ጊዜ አይደለም ።

እራሴን መቆጣጠር ወደማልችልበት የእጄ መንቀጥቀጥ ሁሉ እመለሳለሁ እና አፍሬ ራሴን ረግሜያለሁ ምክንያቱም ጓዶቼ ከፍርስራሹና ከፍርስራሹ በፊት ጥለውት በሄዱት ካፌ ውስጥ ጠረጴዛ ላይ የተቸገርኩ መስሎ ከንፈሮቼ ሰማያዊ ሆነዋል።

እንተወውና ትተን ረስተን የመገዛትን ባንዲራ አውለበልበናል።
የብርቱካን እና የሎሚ አበባ ሽታ የተረሳ ይመስል! ለመንግሥተ ሰማያት ስትል መላዕክትን፣ የሎረል የአበባ ጉንጉን፣ እና ጣፋጭ ፊትህን እንዴት ትረሳዋለች?