yma..

Yma ar yr un tir y cerddon ni, ar yr un awyr y tynnon ni gwmwl ohono a'i guddio ym mhoced y pants glas a brynais i chi, ar ymyl y llyfr nodiadau lle cofnodais yr holl ddyddiadau a welais ynoch. , Ysgrifennais nifer y cusanau a ddygais oddi wrthych, ac ni chofnodais unrhyw gofleidio roeddwn i'n ei deimlo Gydag ef mewn diogelwch, ni all person ddifaru cariad, na nifer y cwtsh y mae'n lapio mynwes amddifad arall ynddynt, rydym ni i gyd, mae'n yn rhyfel oer yn aros yn y galon, nid yw'n amser i neb roi rhwymyn i mi holltau fy nghalon sydd wedi bod yn dawel am ychydig.

Dychwelaf at bob cryndod o fy llaw na allwn reoli fy hun ag ef ac roeddwn yn gywilydd ac yn melltithio fy hun oherwydd bod fy ngwefusau'n troi'n las fel pe bawn yn ddiflas ar fwrdd mewn caffi yr oedd y cymrodyr wedi'i adael cyn y rwbel a'r malurion.

Rydyn ni'n cefnu ac yn gadael ac yn anghofio ac yn chwifio baner ildio.
Fel pe bai arogl blodau oren a lemwn yn cael ei anghofio! Sut y gall hi anghofio, er mwyn y nef, yr angylion, y torchau llawryf, a'ch wyneb melys?