mo ghrá ..

Bhí mo phaisean lán de smaointe agus de mhothúcháin nach mbeidh mé in ann iad a fháil ar ais, cuireadh é istigh ionam agus mé ag cruthú íomhá de a bhí ag teacht le m’anam, rud a chuir eitilt rayhana orm i mbeith a anama.

Faoi láthair, tá mé indifferent le daoine go leor, ní féidir liom ag caoineadh go leor, agus ní bhraitheann mé ach an spéir, mothaíonn an spéir mé, táim ar na bóithre agus ag tnúth le haghaidh an fhómhair go leor, ní chailleann mé aon duine agus aon duine. mothaíonn cumha dom, glacaim pictiúir go leor basil, jasmine buí agus cactus Agus na lilies ildaite amhail is dá mba mo shaol ar fad iad.

Coimeádaim bláthanna i mo leabhair nótaí áit nach ndéanaim dearmad orthu, nó dearmad a dhéanamh ar a gcruthanna, guím go mór le Dia a bheith ar mo shuaimhneas.
Anois, tar éis dom iarracht a dhéanamh é a tharraingt ó mo dhoimhneacht, agus é a shníomh uaim gach uair a thóg sé uaim é, táim fós ag iarraidh dearmad a dhéanamh air, déan dearmad ar gach rud a bhí mé trí mheán a ghortaigh anam maith nach raibh ag iarraidh ach é. beo i síocháin.
Cuireann cuimhní brú ar mo chroí, scríobadh mo bhrollach, ach déanaim iarracht, déanaim iarracht gach is féidir liom, é a bhaint díom agus gach rud a bhí i dteagmháil leis a bhaint.
Ar an iomlán, creidim, nach gá dom a rá le duine ar bith, níl cúram ar bith ag éinne faoi shíocháin d'anama ach tusa.
Caithfidh tú iarracht a dhéanamh, níl sé chomh dona sin.