यहाँ..

यही धर्तीमा हामी हिँडेका थियौं, त्यही आकाशमा जहाँबाट बादल निकालेर निलो पाइन्टको खल्तीमा लुकाएर तिमीलाई किनेको त्यही नोटप्याडमा मैले तिमीलाई देखेका सबै मितिहरू लेखेको थिएँ । मैले तिमीबाट चोरेको चुम्बनहरूको संख्या, र मैले कुनै पनि अँगालोहरू रेकर्ड गरेन जुन मैले महसुस गरें उहाँसँग सुरक्षामा, एक व्यक्तिले प्रेममा पछुताउन सक्दैन, न त उसले अर्को अनाथको काखमा बेरेको अँगालोहरूको संख्या, हामी सबै छौं, यो चिसो छ। मनमा लडिरहेको युद्ध, केही समय चुपचाप बसेको मेरो मुटुको दरारलाई कसैले पट्टी लगाउने बेला होइन।

म मेरो हातको हरेक काँपमा फर्कन्छु जसमा मैले आफूलाई नियन्त्रण गर्न नसकेर म लज्जित भएँ र आफैलाई श्राप दिएँ किनभने मेरा ओठहरू नीलो भए जस्तै म क्याफेको टेबुलमा दयनीय थिएँ जुन कामरेडहरूले भग्नावशेष र भग्नावशेष अघि छोडेका थिए।

परित्याग गर्छौं र छोड्छौं र बिर्सन्छौं र समर्पणको झण्डा फहराउँछौं।
सुन्तला र कागतीको गन्ध बिर्सिएझैँ ! उसले कसरी भुल्न सक्छे, स्वर्गको खातिर, स्वर्गदूतहरू, लोरेल मालाहरू, र तपाईंको मीठो अनुहार?