Uşağınızın davranışı sizin özünüzdür, ona görə də onu ideal uşaq edin

* Məcburiyyətə məruz qalan hər uşaq qisas alır
İki növ qisas var:
1- Müsbət qisas
(Ağıllı uşaq)
(inadkarlıq / təcavüz / üsyan / zorakılıq)

2- Mənfi qisas
(zəif xasiyyətli uşaq)
(İxtiyari sidiyə getmə/saç yolma/çox ağlama/yeməyi dayandırma/dırnaq dişləmə/kəkələmə)

* Narahat davranışı müalicə etmək üçün valideynlərin davranışı dəyişdirilməli və məcburedici davranışdan imtina edilməlidir.

* Uşağa həddən artıq göstəriş və öyüd-nəsihətlər onu yeniyetməlik yaşına çatanda yaxın edir (valideynlərini belə dinləməkdən belə imtina edir), eləcə də daimi döyülmələrlə bağlı.
Nümunə: Əgər uşaq anasını vurursa, ona qarşı zorakılıq deyil, zor tətbiq edilməlidir, məsələn, qışqırmadan, əsəbiləşmədən onun əlindən tutub vurmamaq lazımdır.

* Hər hansı bir pis davranış söndürmə üsuluna ehtiyac duyur (görməzlik)
Qeyd: Uşağın narahatedici davranışını mənfi üsullarla (zorakılıq - təhdid - şirnikdirmə) dəyişdirmək üçün edilən hər bir cəhd, uşağı narahatedici davranışı müalicədə daha pis və daha çətin davranışa çevirməyə sövq edə bilər.

* Axmaqlıq inadkarlığın əsas mühərrikidir (bir yaş yarımdan - iki yaşından) və o, özünə arxalanmalıdır (məsələn: sənin köməyinlə tək yemək yeyir).

* Pis təhsildən: Həddindən artıq sərbəstlik - gündəlik xütbələr xarab olduğundan, həftədə yalnız (1-2 dəqiqə) olmalıdır.

* Təhdid üslubu (edin... əks halda....) və ya (əgər etməsəniz... atanıza deyəcəm) gələcəkdə qorxaq uşaq və ata canavar olur..

* Ən pis tərbiyə üsulu, ana və atanın xəbəri olmadan arzuolunmaz davranışlara yol açan qorxudur.

* Ən yaxşı tərbiyə üsulu ata və anaya hörmət etməkdir ki, bu da onların qarşısında və ya onların xəbəri olmadan arzuolunmaz davranışları etməməyə gətirib çıxarır.

* Cəza uşağa edə biləcəyimiz ən pis şeydir, çünki acizlərin üsuludur.
* Əgər uşaq cəzalandırılsa, qisas alacaq.

* Uşaqla rəftarda cəza və təhqirdən istifadə edərkən, o, gələcəkdə şəxsiyyətsiz və ikiüzlü olacaq.

* Uşaq həyəcanlanırsa (qışqırır/vurur), danışmadan bir dəqiqə onu arxadan sığallayaraq qucaqlayırıq.

* Uşağa döyməklə özünü müdafiə etməyi öyrətməməliyik (sizi vurursa, vurun), amma necə və kimə şikayət etməyi öyrədirik.

* Altı yaşından kiçik uşaqların etdiyi mənfi bir şeyə qarışmamalı, əksinə, onlara həyat bacarıqlarını ətraf mühit vasitəsilə öyrənmələrinə imkan verməliyik.

* Doğulduğu andan 7 yaşına kimi uşağın şəxsiyyətinin 90%-i formalaşır (gələcəkdə bunu görəcəyik).

7-18 yaşından onun şəxsiyyətinin 10%-i formalaşır.

* Bütün bunların əsası arxayınçılıqdır.. Nümunə: Mən səni sevmirəm.. Bu, uşağa deyiləcək ən təhlükəli ifadədir.Daha doğrusu, deməliyik: Sənin etdiklərini bəyənmirəm, amma mən səni sevirəm.

* Ən mühüm və ən gözəl cəza təriflə cəzadır.. (Yaxşısan - ədəblisən - sən .... filan eylə).

* Cəza sadəcə bir baxış ola bilər.

* Cəza əsəbiləşə bilər (uşaqla danışmır, ancaq iki dəqiqə)
Nümunə: Ya 10 dəqiqə vaxtınız var…..ya da……, 10 dəqiqə keçəndən sonra dediklərimi edin.. Bu cəza və ya məhrumiyyət sayılmır, amma mən ona iki seçim verdim və o, onlardan birini seçdi. burada məsuliyyəti öyrənir.

* Uşağı ona rəğmən başqasına nəsə verməyə məcbur etmək olmaz.Uşaqlar bir-biri ilə necə davranmağı bilirlər, 7 yaşına qədər uşaq eqoistdir (özünü formalaşdırır).

Uşaqlara yazmağı öyrətmək:

* Uşaq 6 yaşından kiçik yazmağı öyrənirsə, beyninin bir hissəsi vaxtından əvvəl yetişir, ona görə də 12 yaşından sonra oxumağa, yazmağa və öyrənməyə çox vaxt nifrət edir.

İnam davranış yaradır. 

Uşağın narahat edici davranışı onun özü haqqında inandığı bir inancın nəticəsidir.
* Uşaq mesajlar vasitəsilə özü haqqında məlumat toplayır (siz).... Mən kiməm ??
Misal: Anam deyir: Mən.... , Əgər mən ….
Müəllim deyir: Mən... , Əgər mən …..
Atam deyir: Mən möhtəşəməm... Deməli, əlayam
* Uşaq yalnız özü haqqında düşündüyünü edir və buna əsaslanaraq məşğul olur.

Narahat davranışın həlli:
1- Övladınızdan istədiyiniz keyfiyyəti müəyyənləşdirin (dostluq / yardımsever..).

Bu həcmdə gündə 2- 70 mesaj (bu mesajları maşında, yemək yeyərkən və yatmazdan əvvəl deyin....)

3- Uşağınızı hər gün ətrafınızdakılarla tanış edin:
Necə ?? De: “İnşallah”.
Amma bir şərtlə, uşağa pis söz desən və ya onun üstünə qışqırsan, sıfırdan qayıdıb yenidən başlayarsan.

Davranış dəyişdirmə qaydaları:

1- Arzuolunmaz davranışı (dəyişiklik etmək istədiyimiz) müəyyən edin.

2- Uşaqla ondan nə gözlədiyimizi və nə istədiyimizi xüsusi olaraq danışmaq.

3- Ona bunun necə əldə oluna biləcəyini göstərin.

4- Uşağı yaxşı davranışına görə tərifləyin və təşəkkür edin, özünü tərifləmək üçün deyil, yaxşı əməllərini tərifləyin: Sən gözəlsən, çünki sakitsən və sakit olmaq gözəldir..

5- Davranışı vərdiş halına gələnə qədər tərifləməyə davam etmək.

6- Şiddət tətbiq etməkdən çəkinmək.

7- Övladlarınızın yanında olun (uşaq valideynlərin diqqətindən yayınsa, davranışını dəyişmək motivlərini itirər).

8- Keçmişin səhvlərini xatırlamamaq.. (uşaq əsəbiləşir)

9- Anormal vəziyyətdə olduğunuz zaman uşağa əmr verməmək (həddindən artıq yorğunluq - qəzəb - gərginlik).

Bu neqativlərdən tamamilə uzaq olun:

1- Tənqid (məsələn: Sənə dedim və sözləri eşitmədin) Əvəzində deyirik (Sən gözəlsən... amma etsən...)

2- Günahlandırmaq (niyə belə və belə etmədin?)

3- Müqayisə (valideynlərlə övladlar arasında inam əlaqəsini pozur), məsələn (filankəsin 5 yaşı var və akademik olaraq səndən daha ağıllıdır) yalnız oğlan uşağı özü ilə müqayisə etmək lazımdır.

4- İroniya özünə hörmət kompleksinə səbəb olur

5- Nəzarət (oturmaq / danışmaq dinləmək / qalxmaq / etmək...) Uşaq təbiətcə azaddır və idarə olunmağı sevmir..

6- Dinləməmək.

7- Qışqırmaq... uşağa təhqir və özünü incidir.