Κάτω από τα ερείπια, ο Ιμπραήμ Ζακαρία ανέπνεε ελπίδα

Όταν έχουν περάσει επτά μήνες από εκείνες τις τρομερές στιγμές που βίωσαν ο νεαρός Ibrahim Zakaria και η μητέρα του, Duha Nourallah, οι αναμνήσεις από αυτές τις δύσκολες στιγμές ανανεώνονται σαν να συνέβαιναν σήμερα. Ο σεισμός που έπληξε την πόλη Jableh δεν ήταν απλώς μια φυσική καταστροφή, αλλά μάλλον μια δύσκολη δοκιμασία της ικανότητας του ανθρώπου να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες και να αποφύγει την απόγνωση.

Αυτές οι πέντε μέρες κάτω από τα ερείπια ήταν μια εμπειρία που ο Ιμπραήμ δεν μπορούσε ποτέ να ξεχάσει.

Εκείνες οι μέρες περνούσαν αργά και κουραστικά, και στιγμές ανακατεμένες με ώρες σε μια κοπιαστική μάχη με τον χρόνο και τις συνθήκες.

Παγιδευμένος κάτω από τα ερείπια του σπιτιού του, κάθε στιγμή ήταν ένας βαρύς αγώνας για να επιβιώσει.

 Τον έπιασε σωματικός και συναισθηματικός πόνος και οι θλιβερές εικόνες της αδερφής του, Rawya, τον στοίχειωναν αμείλικτα.

Η Rawya, η οποία δεν επέζησε από τη φρίκη της καταστροφής, και η μνήμη της συνέχιζε να ζει στην καρδιά του Ιμπραήμ κάθε στιγμή

Η βροχή είναι ο κύριος της ελπίδας..

Όσο για τη βροχή, ήταν εκείνη η μικρή λάμψη που διαπέρασε το βρεγμένο χώμα και έκανε την ελπίδα να ανθίσει.

Είχε και αυτός τη δική του παρουσία σε αυτή την οδυνηρή ιστορία. Με κάθε σταγόνα νερού που έπεφτε από τον ουρανό, ο Ιμπραήμ ένιωθε ότι ήταν σημεία ελπίδας που έβγαιναν κρυφά από τον ουρανό για να σβήσει την καρδιά του και να πολεμήσει την απόγνωση που προσπαθούσε να ελέγξει.

Η βροχή είχε πολύ βαθύτερο νόημα από το να είναι βρεγμένο.Ήταν σύμβολο ανθεκτικότητας και ανανέωσης.

Και κάτι άλλο του έδωσε τη δύναμη και τη θέληση να αντιμετωπίσει τις πιθανότητες, και αυτό ήταν η πίστη.

Σαν το νερό της βροχής που περνούσε ανάμεσα σε ρωγμές και χώμα, η πίστη μπήκε στην καρδιά του Ιμπραήμ και τον γέμισε θάρρος.

Δεν επέτρεψε στην απόγνωση να κερδίσει, αλλά μάλλον χρησιμοποίησε την πίστη του ως εργαλείο για να πολεμήσει ενάντια στις σκληρές συνθήκες.

Τη στιγμή που έφτασαν τα σωστικά συνεργεία, υπήρχε ένα αξεπέραστο δοκάρι. Σαν τη βροχή που απλώθηκε στα ερείπια, ήταν σαν την ελπίδα που φούντωσε στην καρδιά του Ιμπραήμ και θυσίασε.

Υπήρχε ένα κοινό σημείο μεταξύ φύσης και ανθρώπου, όπου η δύναμη βρισκόταν στην αντίσταση και την αναγέννηση.

Επτά μήνες μετά από αυτό το τρομερό γεγονός, ο Ibrahim Zakaria συνεχίζει να ξαναφτιάχνει τη ζωή του.

Ibrahim Zakaria, επιμονή και όνειρο για ένα καλύτερο αύριο

Κουβαλάει στην καρδιά του όχι μόνο τον αντίκτυπο αυτής της δύσκολης εμπειρίας, αλλά και την αποφασιστικότητα και τη θέληση να ξεπεράσει όλες τις δυσκολίες. Ήταν κάτω από τα ερείπια χτυπημένο από το νερό της βροχής, μεγάλωνε και δυνάμωνε για να χτίσει μια νέα ζωή, μακριά από τη μνήμη της καταστροφής και την ανία της.

«Κοντά στο τέλος αυτού του συγκινητικού ταξιδιού, οι φιλοδοξίες του νεαρού Ιμπραήμ Ζακαρία ενσαρκώνονται καθαρά σαν αλφάβητα γραμμένα από τον χρόνο σε πολλαπλά χρώματα. Στα μάτια του διακρίνεται μια λάμψη ελπίδας και αποφασιστικότητας, συνεχίζει να χρωματίζει το μέλλον του με τα χρώματα του ονείρου και της πρόκλησης.

Οι φιλοδοξίες του αντικατοπτρίζονται στο όραμά του για μια νέα ζωή μακριά από τις σκιές της καταστροφής, καθώς επιδιώκει να χτίσει ένα νέο μονοπάτι γεμάτο επιτεύγματα και ευκαιρίες.

Φιλοδοξεί να πετύχει τους προσωπικούς και επαγγελματικούς του στόχους, και εργάζεται σκληρά για να μετατρέψει το όνειρό του σε πραγματικότητα που ζει στο ημερολόγιό του.

Για τον Ιμπραήμ, η ελπίδα δεν είναι απλώς μια περαστική λέξη, είναι τρόπος ζωής. Πιστεύει στη δύναμη της θέλησης και στην ανθρώπινη ικανότητα να ξεπερνά τις δυσκολίες και ως εκ τούτου χτίζει το μέλλον του σύμφωνα με αυτή τη φιλοσοφία. Αυτή η σιγουριά ενσαρκώνεται στα μάτια του,

Φαίνεται ότι δεν νιώθει τα εμπόδια, αλλά βλέπει μόνο τις ευκαιρίες που τον περιμένουν.

Εν κατακλείδι, η ιστορία του Ibrahim Zakaria και της μητέρας του, Duha Nourallah, παραμένει ένα εμπνευσμένο μάθημα περιφρόνησης, σταθερότητας και ελπίδας.

Η προσήλωσή τους στην ελπίδα και την αποφασιστικότητά τους μπροστά στις δυσκολίες μας υπενθυμίζει τη σημασία του να πιστεύουμε ότι το αύριο έρχεται με κάθε καλό.

Και ότι κάθε πρόκληση μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία. Και μετά το πέρας αυτών των μηνών, ο Ιμπραήμ παραμένει ένα κερί που φωτίζει το δρόμο σε όλους Ερευνα Όνειρα, και η επίτευξή τους χάρη στην ισχυρή θέληση και την άσβεστη ελπίδα

Ο Ενρίκε Ιγκλέσιας καλεί να σωθούν τα παιδιά της Συρίας