Γιατί μερικοί άνθρωποι αισθάνονται τη γεύση του πικάντικου φαγητού;

Γιατί μερικοί άνθρωποι αισθάνονται τη γεύση του πικάντικου φαγητού;

Η κατανάλωση πικάντικων τροφών μπορεί να είναι μια κυριολεκτικά επώδυνη εμπειρία, η οποία εγείρει ορισμένα ερωτήματα σχετικά με το τι κάνει ορισμένα τρόφιμα πικάντικα και γιατί σε κάποιους αρέσει απλώς να τα τρώνε.

Σύμφωνα με δημοσίευμα της Live Science, η κατανάλωση μπαχαρικών συνδέεται με την αίσθηση της θερμοκρασίας, γι' αυτό και δεν περιλαμβάνονται στη λίστα των φαγητών με κλασική γεύση μαζί με ξινό, πικρό, γλυκό και αλμυρό. Εκτός από τους υποδοχείς γεύσης, η γλώσσα φιλοξενεί διάφορους υποδοχείς θερμοκρασίας, μερικοί από τους οποίους διεγείρονται από πικάντικα τρόφιμα για να δημιουργήσουν κυριολεκτικά αίσθημα καψίματος. Δεν είναι λοιπόν υπερβολή να πούμε ότι το ινδικό ή ταϊλανδέζικο φαγητό είναι πικάντικο ή έχει κάποια «ζέστη».

Η καψαϊκίνη είναι η «καυτή» χημική ουσία που προκαλεί φλεγμονή στη γλώσσα. Η καψαϊκίνη προέρχεται από καυτερές πιπεριές, είπε ο John Hayes, διευθυντής του Κέντρου Αισθητηριακής Αξιολόγησης στο Penn State, ο οποίος ανέπτυξε τη χημική ουσία ως δευτερογενή μεταβολίτη για την προστασία από τα αρπακτικά.

Ένας θερμοϋποδοχέας στη γλώσσα

Η καψαϊκίνη συνδέεται με έναν υποδοχέα θερμοκρασίας στη γλώσσα που ονομάζεται TRPV1. Το TRPV1 ρυθμίζεται προς τα κάτω από θερμοκρασίες γύρω στους 40 °C και άνω. Αλλά όταν το πικάντικο φαγητό προσλαμβάνεται με καψαϊκίνη, το μόριο συνδέεται με τους υποδοχείς και μειώνει την ενέργεια ενεργοποίησής τους. Με άλλα λόγια, εξηγεί ο Hayes, η καψαϊκίνη ξεγελάει τον υποδοχέα για να στείλει απίστευτα σήματα στον εγκέφαλο σε θερμοκρασία μόλις 33 βαθμούς Κελσίου. Έτσι, ένα άτομο αισθάνεται σαν να καίει το στόμα του, παρόλο που η στοματική θερμοκρασία είναι περίπου 35 βαθμούς Κελσίου.

Η πιπερίνη στο μαύρο πιπέρι και το χαμηλό pH του ξιδιού μπορούν επίσης να ενεργοποιήσουν την «καυτή» οδό TRPV1. Ενώ, η αλλισίνη που βρίσκεται στο σκόρδο, το wasabi και το έλαιο μουστάρδας αλληλεπιδρά με έναν ξεχωριστό υποδοχέα θερμοκρασίας που ονομάζεται TRPA1.

επικίνδυνη συμπεριφορά

«Η διαχωριστική γραμμή είναι ότι οι άνθρωποι είναι τα μόνα ζώα που απολαμβάνουν πραγματικά αυτό το [αίσθημα καύσης]», είπε ο Hayes.

Υπάρχουν πολλές θεωρίες για το γιατί οι άνθρωποι απολαμβάνουν τα πικάντικα φαγητά παρά την ενίοτε επώδυνη εμπειρία. Ο Hayes είπε ότι η ισχυρότερη θεωρία σχετίζεται με τον κίνδυνο και την ανταμοιβή. Μια μελέτη του 2016 στο περιοδικό Appetite έδειξε ότι η ριψοκίνδυνη συμπεριφορά ενός ατόμου ήταν καλός προγνωστικός παράγοντας για την προτίμησή του για πικάντικα τρόφιμα. Αν σε ένα άτομο αρέσει να οδηγεί τρενάκι ή να οδηγεί γρήγορα σε δρόμο με θυελλώδεις ανέμους, έχει την τάση να λατρεύει τις πικάντικες φτερούγες κοτόπουλου.

Περιορισμένος κίνδυνος

Όλα εξαρτώνται από το αν λαμβάνετε κάποιο είδος ανταμοιβής ή παρόρμησης από τον πόνο ή τον κίνδυνο, κάτι που ένας ερευνητής περιέγραψε ως γοητεία του πικάντικου φαγητού είναι η τάση να αναλαμβάνετε «περιοριστικούς κινδύνους». Ο Hayes είπε ότι δεν υπάρχουν νευροαπεικόνιση ή δεδομένα που να επιβεβαιώνουν τους ακριβείς μηχανισμούς στον εγκέφαλο για οποιαδήποτε από αυτές τις σκέψεις.

αντιληπτή αρρενωπότητα

Η κατανάλωση πικάντικων τροφίμων μπορεί επίσης να αποδοθεί σε ένα χαρακτηριστικό προσωπικότητας που ενισχύεται σε ορισμένες κοινωνικές ομάδες ή πολιτισμούς. Μια μελέτη του 2015 που δημοσιεύτηκε στο Food Quality and Preference διαπίστωσε ότι οι άνδρες στην Πενσυλβάνια ήταν πιο πιθανό από τις γυναίκες να παρακινηθούν από εξωγενείς ή κοινωνικές παρορμήσεις για πικάντικο φαγητό. Θα μπορούσε λοιπόν να υπάρχει σχέση μεταξύ της λαχτάρας για πικάντικο φαγητό και της αντιληπτής αρρενωπότητας. Μερικές από τις πρώτες μελέτες για την προτίμηση των πικάντικων τροφών υπέθεσαν ότι η κατανάλωση πικάντικων τροφών σχετίζεται με την ιδέα της ανδρικότητας. Ωστόσο, δεν βρέθηκε διαφορά στην προτίμηση για πικάντικο φαγητό μεταξύ ανδρών και γυναικών στο μεξικανικό δείγμα.

Ψύξη σε ζεστά περιβάλλοντα

Μια άλλη θεωρία, είπε ο Nolden, είναι ότι τα πικάντικα τρόφιμα μπορεί να έχουν προσδώσει εξελικτικό όφελος σε ζεστά περιβάλλοντα, σημειώνοντας ότι ορισμένοι ειδικοί υπέθεσαν ότι τα πικάντικα τρόφιμα ήταν πολύτιμα σε αυτές τις περιοχές επειδή προκαλούν εφίδρωση και ως εκ τούτου δροσίζουν.
«Υπάρχει επίσης ένα γενετικό συστατικό που δεν έχει διερευνηθεί πλήρως», είπε ο Νόλντεν. Είναι γνωστό ότι όταν καταναλώνονται περισσότερα πικάντικα τρόφιμα, το άτομο απευαισθητοποιείται στην καψαϊκίνη.

Φυσιολογία και συμπεριφορά

Αλλά μερικοί άνθρωποι γεννιούνται επίσης με διαφορετικούς ή λιγότερο λειτουργικούς υποδοχείς καψαϊκίνης, δίνοντάς τους υψηλότερη ανοχή στο μπαχαρικό από την αρχή, σύμφωνα με μια μελέτη του 2012 που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Physiology and Behavior. Μεγάλο μέρος της διαφοράς στην προτίμηση των πικάντικων τροφίμων είναι η γενετική παραλλαγή, είπε ο Nolden.

Για άτομα που έχουν χάσει την αίσθηση της γεύσης, τα πικάντικα φαγητά μπορούν να αποτελέσουν πύλη για να απολαύσουν ένα γεύμα. Για παράδειγμα, η χημειοθεραπεία που χορηγείται σε ασθενείς με καρκίνο μπορεί να αλλάξει τα κύτταρα των υποδοχέων της γεύσης στο στόμα, πράγμα που σημαίνει ότι τα τρόφιμα μπορεί να έχουν πικρή, μεταλλική ή διαφορετική γεύση από πριν.

Ενσωμάτωση όλων των θεωριών

Δεδομένου ότι τα πικάντικα τρόφιμα ανιχνεύονται από τους υποδοχείς θερμοκρασίας και όχι από τους υποδοχείς γεύσης, η αίσθηση της θερμότητας εξακολουθεί να είναι αισθητή. Στην πραγματικότητα, ορισμένες μελέτες υποδεικνύουν ότι οι ασθενείς με καρκίνο αναζητούν πικάντικα τρόφιμα για να αυξήσουν την αισθητηριακή τους εμπειρία κατά τη διάρκεια ή μετά τη χημειοθεραπεία. Γενικά, η προτίμηση για πικάντικο φαγητό μπορεί να μην εξηγείται από μία από αυτές τις θεωρίες. Η ενσωμάτωση όλων, είπε ο Νόλντεν, είναι πιθανόν ο τρόπος για να καταλήξουμε σε ένα ολοκληρωμένο συμπέρασμα.

Οι προβλέψεις του ωροσκοπίου του Maguy Farah για το έτος 2023