Anne Boleyn, μια βασίλισσα που εκτελέστηκε από τον σύζυγό της επειδή δεν γέννησε αρσενικά

Anne Boleyn Ο Πάπας Κλήμης Ζ΄ αρνήθηκε να δεχτεί το διαζύγιό του από την πρώην σύζυγό του Αικατερίνη της Αραγονίας και να του επιτρέψει να παντρευτεί την Πωλίνα.

Εν τω μεταξύ, ο Ερρίκος VIII του διαζυγίου της Αραγονίας ήρθε λόγω της έλλειψης αρσενικού διαδόχου του θρόνου.Ο βασιλιάς της Αγγλίας κατηγόρησε τη σύζυγό του ότι επιτάχυνε τη διαδικασία διαζυγίου της το 1533 και παντρεύτηκε την Pauline, μια γυναίκα του παλατιού, την οποία έβλεπε ως την ιδανική γυναίκα ικανή να του δώσει έναν διάδοχο του θρόνου.

Τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους, το βασιλικό ζευγάρι έφερε στον κόσμο ένα κοριτσάκι του ίδιου φύλου. Εξαιτίας αυτού, ο Ερρίκος Η' θρήνησε και απογοήτευσε την απόκτηση του πολυαναμενόμενου διαδόχου του θρόνου. Σε αντάλλαγμα, ο βασιλιάς της Αγγλίας υποσχέθηκε να φροντίσει την κόρη του με την ελπίδα να αποκτήσει ένα άλλο μωρό αρσενικού φύλου κατά την επόμενη γέννα

Κατά τη διάρκεια περίπου 3 ετών, η Pauline γέννησε δύο θνησιγενή μωρά, ενώ την τρίτη φορά απέβαλε. Η συζυγική σχέση μεταξύ του Ερρίκου VIII και της Pauline είχε επιδεινωθεί εμφανώς μέχρι το 1536.

Τον Ιανουάριο του 1536, τον ίδιο μήνα που είδε τον θάνατο της πρώην συζύγου του Αικατερίνης, ο Pauline γέννησε ένα αρσενικό νεκρό μωρό. Στο άκουσμα αυτής της είδησης, ο Ερρίκος Η' έγινε έξαλλος να θεωρήσει ξανά τη γυναίκα του υπεύθυνη επειδή δεν του έδωσε κληρονόμο. Ταυτόχρονα, η Pauline έχασε τη θέση της με τον Βασιλιά, ο οποίος σύντομα έστρεψε τα βλέμματά του σε μια άλλη γυναίκα γνωστή ως Jane Seymour.

Κατά την επόμενη περίοδο, ο Ερρίκος VIII έπεισε τον εαυτό του να χρησιμοποιήσει μαύρη μαγεία από τη σύζυγό του, Anne Boleyn, για να κερδίσει την προσοχή του. Καθώς διαδόθηκε η είδηση ​​για την επιδείνωση της σχέσης μεταξύ του βασιλικού ζεύγους, οι αντίπαλοι της Pauline ξεκίνησαν να την πλαισιώσουν συλλέγοντας κάποια ψευδή στοιχεία για να την ξεφορτωθούν και να βάλουν τέλος στη ζωή της.

Εν τω μεταξύ, ο Mark Smeaton, που ήταν υπάλληλος του παλατιού, έκανε μια επικίνδυνη ομολογία κάτω από βασανιστήρια, σύμφωνα με τους περισσότερους ιστορικούς, και σύντομα ανέτρεψε τη βασίλισσα, δηλώνοντας ότι είχε κρυφή σχέση με την Anne Boleyn.

Ακολούθησαν επίσης συλλήψεις την επόμενη περίοδο, καθώς ο βασιλιάς διέταξε τη φυλάκιση του George Boleyn, αδελφού της Anne, και του Viscount Rochford, μαζί με άλλους τρεις άνδρες, συμπεριλαμβανομένου του Henry Norris, ο οποίος θεωρούνταν στενός φίλος του βασιλιά Henry VIII.

Ταυτόχρονα, η Anne Boleyn συνελήφθη στις 2 Μαΐου 1536 και αρχικά κρατήθηκε στο Γκρίνουιτς, πριν μεταφερθεί στον Πύργο του Λονδίνου. Τις επόμενες ημέρες, αντιμετώπισε μια σειρά από σοβαρές κατηγορίες όπως μοιχεία και αιμομιξία, την ίδια κατηγορία εναντίον του αδελφού της Γεωργίου και συνωμοσία εναντίον του βασιλιά σε μια δίκη που οι ιστορικοί αμφισβήτησαν την αξιοπιστία της.

Κατά τη διάρκεια μιας δίκης που έγινε στις 12 Μαΐου του ίδιου έτους, το δικαστικό σώμα καταδίκασε 4 κατηγορούμενους, μεταξύ των οποίων ο Χένρι Νόρις και ο Μαρκ Σμίτον, σε θάνατο με αποκεφαλισμό.

Περίπου 3 ημέρες αργότερα, η Anne Boleyn, συνοδευόμενη από τον αδερφό της George, εμφανίστηκε στο δικαστήριο στον Πύργο του Λονδίνου. Σύμφωνα με αρκετούς ιστορικούς, ο δούκας του Νόρφολκ, Τόμας Χάουαρντ, που ήταν κοντά στον κατηγορούμενο, ηγήθηκε της δίκης.

Αργότερα, το δικαστικό σώμα καταδίκασε τα δύο αδέρφια σε θάνατο με αποκεφαλισμό με τσεκούρι. Ωστόσο, μετά από παρέμβαση του βασιλιά, το όργανο της εκτέλεσης άλλαξε σε Anne Boleyn, καθώς ο Ερρίκος VIII προτιμούσε να εκτελεστεί με σπαθί παρά με τσεκούρι.

Μετά την εκτέλεση των πέντε κατηγορουμένων στις 17 Μαΐου 1536, δύο μέρες αργότερα, στις 19 Μαΐου XNUMX, ήρθε η σειρά της Anne Boleyn.

Πριν από την εκτέλεσή της, ανακοίνωσε τη συμμόρφωσή της με την απόφαση του δικαστηρίου που διέταξε τον θάνατό της. Αφού έβγαλε το πέπλο της και το περιδέραιό της, γονάτισε μπροστά σε λίγους παρευρισκόμενους, μετά το οποίο το ξίφος του δήμιου, με το παρατσούκλι δήμιος του Καλαί, έπεσε στον λαιμό της και χώρισε το κεφάλι της από το σώμα της.