Εσύ και εγώ

Δεν έπιασες ακόμα όλες τις ψυχές, πρέπει να αναπνεύσεις ήσυχα, το πάθος μας για την αδύναμη ζωή δεν έχει πεθάνει, τα κρίνα δεν έχουν βομβαρδίσει ακόμα, κι ας μαραθούν λίγοι άνεμοι, το νερό πάντα τις ανακουφίζει, το γλέντι μας είναι περιμένοντας κάτι να φαίνεται από το πιο μακρινό σύννεφο στο διάστημα..

Όλοι κολυμπάμε στο όνομα του Θεού και ευχαριστούμε τον Θεό για την ομορφιά ενός κουταβιού και των αδερφών του που τρέχουν πάνω από έναν κουβά νερό, το πρωτάθλημα θρηνεί για τους φίλους του των οποίων τα πόδια ήταν κολλημένα στα κλαδιά των ύπουλων δέντρων, όλοι αρνούμαστε να θρηνώ για αυτούς που δεν γνωρίζουμε, αλλά δεν καταλαβαίνω πώς το σούρουπο θρηνεί για όλους, και δεν λυπάται για τα χρώματά του είναι αχνά, δεν μπορώ να νιώσω τα συναισθήματά μου και η νύστα μου αρχίζει να καταβροχθίζει ακόμη και τις βλεφαρίδες, το χέρι δεν είναι βοηθώντας τον φίλο μου.

Το μίζερο εσύ κι εγώ χρειαζόμαστε τουλάχιστον δέκα χέρια για να αγκαλιάσουμε και να αγκαλιάσουμε, που είναι χορτασμένο από όλα.