Η τέλεια λύση για να απαλλαγείτε από την ιγμορίτιδα

Όταν τα κρυολογήματα και ο καιρός αλλάζουν, καθώς και λόγω της διαφοράς θερμοκρασίας μεταξύ των κλιματιζόμενων χώρων, του περιβάλλοντος και του καιρού, όλα αυτά συχνά κάνουν κάποιον να υποφέρει από ιγμορίτιδα, και παρόλο που η ιγμορίτιδα είναι πολύ συχνή στους ανθρώπους, κανείς δεν αμφισβητεί πόσο κουρασμένος και η εξασθενημένη συχνά συνοδεύει ιγμορίτιδα, μέτριο έως σοβαρό πόνο στο κεφάλι (κεφαλαλγία), με υψηλή θερμοκρασία, βουλωμένη μύτη με την εμφάνιση κάποιων ελκών πάνω της και παχύρρευστη βλεννώδη έκκριση και ο ασθενής υποφέρει από πόνο στο προσβεβλημένο κόλπο. με αίσθημα κλίσης του κεφαλιού όταν σκύβετε προς τα εμπρός με αίσθημα πόνου στα μάτια και τα μάγουλα.

Μερικές φορές αυτά τα συμπτώματα συνοδεύονται από πόνο στα δόντια που βρίσκονται ακριβώς κάτω από τον ρινικό κόλπο. Ο πυρετός μπορεί να συνοδεύεται από αίσθημα ρίγους, ρίγη, αίσθημα αδυναμίας και γενική αδυναμία στο σώμα, που μερικές φορές φτάνει σε τέτοια ένταση που ο ασθενής καθηλώνεται. Η ιγμορίτιδα εμφανίζεται γενικά ως αποτέλεσμα μόλυνσης με έναν από τους ιούς του κοινού κρυολογήματος (ως αποτέλεσμα ρινίτιδας που προκαλείται από κρυολόγημα ή γρίπη) και αυτοί οι κόλποι μπορεί να φράξουν και να γεμίσουν με υγρό, προκαλώντας πόνο στο πρόσωπο. Τα περισσότερα συμπτώματα εμφανίζονται τρεις έως δέκα ημέρες μετά το κρυολόγημα. Ο αλλεργικός πυρετός και άλλες αλλεργίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν ιγμορίτιδα.

Η πρόληψη είναι πάντα καλύτερη από τη θεραπεία, γι' αυτό ο ασθενής συνιστάται να παραμένει σε κλειστό χώρο σε μέτρια θερμοκρασία, να μην σκύβει προς τα εμπρός ή να γέρνει το κεφάλι προς τα κάτω και να παίρνει ελαφρά αναλγητικά. Βάζοντας ζεστές κομπρέσες νερού στο πρόσωπο, προσπαθώντας να ξεκουραστείτε όσο το δυνατόν περισσότερο σε περίπτωση που η θερμοκρασία ανέβει, αποφεύγοντας το άγχος και την υπερβολική δραστηριότητα και μείνετε μακριά από την ατμόσφαιρα που είναι γεμάτη καπνό, αλλεργιογόνα και σκόνη και δεν φυσάτε δυνατά κατά τη διάρκεια ενός κρυολογήματος λόγω η πιθανότητα ώθησης της μόλυνσης προς τις τσέπες.

Οι ειδικοί συμβουλεύουν επίσης τη χρήση διαλύματος νερού και αλατιού για εισπνοή και είναι δυνατή η λήψη αποσυμφορητικών φαρμάκων μετά από συμβουλή γιατρού, η συνέχιση της κατανάλωσης άφθονων υγρών (περίπου 8 φλιτζάνια την ημέρα) για τη διατήρηση της ρευστότητας και της ροής της βλέννας και συνεχίστε να εισπνέετε υδρατμούς, για να αποφύγετε την επιβίβαση σε αεροπλάνα κατά την περίοδο συμφόρησης, η αλλαγή Η ατμοσφαιρική πίεση μπορεί να ωθήσει τη βλέννα να μαζέψει περισσότερη μέσα στις τσέπες και σε περίπτωση που πρέπει να ταξιδέψετε με αεροπλάνο, πρέπει να χρησιμοποιήσετε αποσυμφορητικό με τη μορφή ένα ρινικό σπρέι πριν από την απογείωση και περίπου τριάντα λεπτά πριν από την προσγείωση.

Εάν τα συμπτώματα επιμείνουν και δεν βελτιωθούν εντός 3 έως 7 ημερών, ή εάν τα συμπτώματα επανεμφανιστούν ξαφνικά με έντονο πόνο και πυρετό, ή όταν υπάρχει πόνος ή φλεγμονή στο μάτι, εδώ θα πρέπει να επισκεφτείτε έναν γιατρό το συντομότερο δυνατό.

Όταν υπάρχει μια βραχυπρόθεσμη και συχνή λοίμωξη στα ιγμόρεια, η οποία φαίνεται να είναι ανίατη, ιατρικά ονομάζεται χρόνια ιγμορίτιδα. Αν και η αιτία δεν είναι ακόμη γνωστή, σημειώνεται ότι το κάπνισμα και η έκθεση σε βιομηχανικούς ρύπους επιδεινώνουν την κατάσταση. Τα συμπτώματα συνήθως βελτιώνονται με τη χρήση στεροειδούς ρινικού σπρέι. Σε ορισμένες πολύ σοβαρές περιπτώσεις, τα ιγμόρεια πλένονται και το υγρό αποστραγγίζεται από αυτά σε έναν γιατρό ωτός, μύτης και λαιμού. Μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση για τη βελτίωση της ροής της βλέννας στη μύτη.

Εάν η μόλυνση συμβεί χωρίς βακτηριακή λοίμωξη, μπορεί να χρειαστεί μόνο η λήψη αποσυμφορητικών, αντιισταμινικών και στεροειδών ρινικών σπρέι για να συρρικνωθούν οι διευρυμένοι βλεννογόνοι και να επιτραπεί η αποστράγγιση της βλέννας.

Σε περίπτωση δευτερογενούς βακτηριακής λοίμωξης, ο γιατρός θα συνταγογραφήσει ένα αντιβιοτικό για την εξάλειψη των βακτηρίων που προκαλούν τη μόλυνση για μια περίοδο που κυμαίνεται από 7 έως 14 ημέρες. Όσον αφορά τη χειρουργική θεραπεία, η οποία πραγματοποιείται με τη χρήση μικροσκοπικών ενδοσκοπίων που εισάγονται από τα ρουθούνια στα ανοίγματα των κόλπων χωρίς χειρουργική τομή στο δέρμα του προσώπου, ο γιατρός καταφεύγει σε αυτήν όταν οι κρίσεις μικροβιακής λοίμωξης που επηρεάζουν τον ρινικό κόλπο επανεμφανίζονται παρά θεραπευτική αγωγή. Ο στόχος της χειρουργικής επέμβασης είναι να διευρύνει τα ανοίγματα του ρινικού κόλπου, τα οποία έχουν στενέψει από επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις.