Λουλούδι

Μα, το λουλούδι, δεν διπλώθηκε, δεν μαράθηκε, ενώ όλα ήταν κρύα, κρύα αγκάθια, και κρύα χόρτα, ήταν σκιά, δεν ήταν, να πέσει ή να γίνει σκόνη..

Περπατούσε στα χνάρια του ήλιου, ανέβαινε και έδυε αν έδυε, παρηγορούσε τα σύννεφα, στριφογύριζε ανάμεσα στα σύννεφα, χόρευε σαν εύθραυστη ψυχή, σε ένα εύθραυστο μονοπάτι, ήταν απαλά αγκάθια, δεν ήταν φλόγα του φωτός, δεν ήταν τόσο λεπτό όσο ένα παράθυρο με θέα σε μια ήσυχη θάλασσα..

Το χνούδι του ήλιου στις κουρτίνες την ευχαριστούσε, μαδώντας μια φρέσκια επιζούσα ψυχή, και τυλίγοντάς την γύρω της, ήταν απαλά αγκάθια, που δεν πονούσαν ποτέ.