η χαρά της ζωής

Και ποια είναι η απόλαυση της ζωής όταν δεν σε νοιάζει τι υπάρχει έξω από το παράθυρο του αυτοκινήτου, ασύμμετρα κτίρια, προσεγμένους πολυελαίους, χαμηλό φωτισμό, λες και η ζεστασιά της ζωής πηγάζει από μερικά παράθυρα που ξέχασες να ανοίξεις, χωρίς κουρτίνες, μην ανησυχείτε για την ανθρωπότητα, ω πόλη.

Τόσα δέντρα, τόσες τριανταφυλλιές, λουλούδια διψούν παντού, σαν να αποίκιζε η άνοιξη τον πλανήτη, τον πλανήτη μου που δεν ξεφεύγει από τα όρια της μικρής μου πόλης..

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Δεν σε νοιάζει που είσαι πολύ μικρός, δεν γυαλίζουν τα μάτια σου σε κάθε δώρο, και δεν κλαις πολύ γιατί δεν σκύβεις αλλά στέκεσαι όρθιος, σαν να μην τίναξε ο αέρας το πεύκο. δέντρα, δεν χρειάζεται να τα κάνεις όλα αυτά, είμαστε όλοι εδώ, η ζωή στέκεται μπροστά σου, σαν μια μικρή κούκλα, Πάρε την από το χέρι, χτύπα την στον ώμο και κοίτα μαζί τα πάντα. «Μην συνηθίσεις σε τίποτα», του ψιθυρίζει η ζωή.