Πότε η αρθρίτιδα καταλήγει σε παράλυση και μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο;

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονή που συνήθως προσβάλλει τις αρθρώσεις των χεριών, των ποδιών, των γονάτων, των γοφών και των ώμων.Η νόσος επηρεάζει τις αρθρώσεις που είναι επενδεδυμένες με τον αρθρικό υμένα.

Εάν αυτή η κατάσταση επιμένει για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να προκαλέσει μόνιμη βλάβη στους τένοντες, τους συνδέσμους και τους χόνδρους και παραμόρφωση των οστών και των αρθρώσεων.

Δεν υπάρχουν γνωστά αίτια για τη νόσο, αλλά μπορεί να είναι γενετική και μπορεί να επηρεάσει τον τρόπο λειτουργίας του ανοσοποιητικού συστήματος. Για παράδειγμα, τα άτομα που φέρουν το γονίδιο HLA-DR είναι πιο πιθανό να αναπτύξουν τη νόσο από άλλα άτομα.

Συμπτώματα της νόσου

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια προοδευτική, συμπτωματική πάθηση που οδηγεί σε μόνιμη βλάβη των αρθρώσεων που επιδεινώνεται με την πάροδο του χρόνου και ως εκ τούτου οδηγεί σε κοινωνική και λειτουργική παρακμή. Μεταξύ των κλινικών συμπτωμάτων της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι: Δυσκαμψία των αρθρώσεων, συνήθως τις πρωινές ώρες, πρήξιμο των αρθρώσεων που μπορεί να επηρεάσει οποιαδήποτε άρθρωση, αλλά κυρίως τις μικρές αρθρώσεις των χεριών και των ποδιών συμμετρικά, κόπωση, πυρετός, απώλεια βάρους και κατάθλιψη. Η ρευματοειδής αρθρίτιδα σχετίζεται επίσης με ορισμένες άλλες σοβαρές παθήσεις, όπως μόνιμη βλάβη των αρθρώσεων που μπορεί να οδηγήσει σε αδυναμία λειτουργίας και αυξημένο κίνδυνο στεφανιαίας νόσου και λοίμωξης. Επιπολασμός της νόσου Η ρευματοειδής αρθρίτιδα επηρεάζει περίπου το 1% των ενηλίκων παγκοσμίως.

Ο αριθμός των γυναικών που πάσχουν από τη νόσο είναι διπλάσιος από τον αριθμό των ανδρών. Αυτή η ασθένεια μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία, αλλά πιο συχνά εμφανίζεται μεταξύ σαράντα και εβδομήντα.

Για τον εντοπισμό της νόσου πρέπει να γίνουν αρκετές εξετάσεις, καθώς είναι δύσκολο να διαγνωστεί με ακρίβεια και τα συμπτώματά της εμφανίζονται μόνο με το πέρασμα του χρόνου. Η διάγνωση βασίζεται συχνά σε μια σειρά συμπτωμάτων, συμπεριλαμβανομένου του τύπου της αρθρικής πάθησης που επηρεάζεται και των αποτελεσμάτων ακτινογραφιών και απεικονιστικών εξετάσεων, που δείχνουν βλάβη στις αρθρώσεις και υψηλό επίπεδο «ένα αντίσωμα που ονομάζεται ρευματοειδής παράγοντας στο αίμα» και αντι- παράγοντας ΚΚΚ. Ο οικονομικός αντίκτυπος της ΡΑ έχει οικονομικό αντίκτυπο στους ασθενείς της, καθώς τα υψηλά ποσοστά έμμεσου κόστους τους καθιστούν ανίκανους να πραγματοποιήσουν τις καθημερινές τους δραστηριότητες. Μελέτες στην Ευρώπη δείχνουν ότι μεταξύ 20 και 30 τοις εκατό των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα καθίστανται ανίκανοι να εργαστούν κατά τα πρώτα τρία χρόνια της μόλυνσης. Η έρευνα έδειξε επίσης ότι το 66 τοις εκατό των ασθενών με ρευματοειδή αρθρίτιδα χάνουν κατά μέσο όρο 39 εργάσιμες ημέρες κάθε χρόνο. Στην Ευρώπη, το άμεσο κόστος της «ανικανότητας προς εργασία» και το έμμεσο κόστος «ιατρικής περίθαλψης» για την κοινότητα έχει υπολογιστεί σε 21 $ ανά ασθενή ετησίως. Η επίδραση της ανικανότητας ενός ατόμου να εργαστεί και να αλληλεπιδράσει με την κοινωνία μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο κατάθλιψης και άγχους. Πρώιμη θεραπεία Η βλάβη των αρθρώσεων μπορεί να συμβεί γρήγορα στα αρχικά στάδια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας και η βλάβη των αρθρώσεων εμφανίζεται στο 70% των ακτινολογικών εξετάσεων σε ασθενείς κατά το πρώτο και το δεύτερο έτος της μόλυνσης. Η μαγνητική τομογραφία δείχνει επίσης αλλαγές στη δομή των αρθρώσεων σε σύγκριση με αυτό που ήταν δύο μήνες μετά την έναρξη της νόσου. Επειδή η βλάβη των αρθρώσεων μπορεί να εμφανιστεί γρήγορα κατά την έναρξη της νόσου, μπορεί να υπάρχει άμεση ανάγκη έναρξης αποτελεσματικής θεραπείας μετά τη διάγνωση και προτού συμβεί σοβαρή βλάβη των αρθρώσεων, οδηγώντας σε αδυναμία ανάκαμψης από την επιστροφή στην προ- κατάσταση τραυματισμού. Η θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας έχει υποστεί σημαντικές αλλαγές την τελευταία δεκαετία, καθώς η θεραπεία έχει περάσει από μια συντηρητική μέθοδο που στοχεύει στον έλεγχο των κλινικών συμπτωμάτων σε μια πιο προηγμένη μέθοδο που έχει σχεδιαστεί για τη μείωση της βλάβης και της αναπηρίας των αρθρώσεων.

Ο πρωταρχικός στόχος της θεραπείας της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι να αποτρέψει την ανάπτυξη της νόσου ή αυτό που σε ένα άλλο πλαίσιο είναι γνωστό ως μείωση της νόσου. Ιστορικά, η ρευματοειδής αρθρίτιδα αντιμετωπίστηκε με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως η ιβουπροφαίνη ή απλά αναλγητικά που ανακουφίζουν από τον πόνο και τα συμπτώματα. Ωστόσο, αυτά τα φάρμακα επί του παρόντος αντικαθίστανται από εκείνα τα τροποποιημένα αντιρευματοειδή φάρμακα που έχουν ρυθμιστική δράση στον οργανισμό και αποτρέπουν τη μακροχρόνια βλάβη στη δομή της άρθρωσης. Biologics Μια νέα κατηγορία θεραπειών που ονομάζονται βιολογικά φάρμακα για τη θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας αναπτύχθηκε πρόσφατα, η οποία παρασκευάζεται από ζωντανές ανθρώπινες και ζωικές πρωτεΐνες. Ενώ ορισμένα άλλα φάρμακα έχουν σημαντική επίδραση στο ανοσοποιητικό σύστημα, τα βιολογικά είναι ειδικά σχεδιασμένα για να στοχεύουν ενδιάμεσα που πιστεύεται ότι εμπλέκονται στη φλεγμονώδη διαδικασία. Και ορισμένες βιολογικές ουσίες εμποδίζουν τη δραστηριότητα των φυσικών πρωτεϊνών στο σώμα. Οι αναλύσεις αποκάλυψαν ότι τα βιολογικά φάρμακα περιορίζουν την ανάπτυξη αρθρικών βλαβών, αποτρέπουν την επιδείνωση της νόσου και επιτρέπουν στους ασθενείς να μειώσουν τη σοβαρότητα της νόσου, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των ακτίνων Χ, που αξιολογήθηκαν με ακτινογραφίες και εξετάσεις μαγνητικού συντονισμού. Η αποτελεσματική έγκαιρη θεραπεία όχι μόνο μειώνει τη νόσο ή ακόμα και σταματά την εξέλιξη της λοίμωξης, αλλά βελτιώνει την ποιότητα ζωής και επίσης μειώνει το κοινωνικό κόστος.