Homoj kun ĉi tiu malsano povas havi la jenajn simptomojn:

• Revivu la tragedian eventon per urĝaj kaj revenantaj memoroj.
• Forta sento, ke la traŭmata evento revenis (ankaŭ nomata retromemoro).
• Koŝmaroj en kiuj la paciento vidas la okazaĵon, kiun li travivis.
• Sentante tre afliktita memorante la eventon.
• Fizikaj simptomoj kaŭzitaj de angoro kiel nervozeco, timo pro ajna kialo, sendormeco kaj nekapablo koncentriĝi.
• Spertante persistajn negativajn sentojn pri la akcidento, kiel kulpo, honto, timo kaj kolero.
• Evitu aferojn, kiuj memorigas lin pri la traŭmata evento.
• Perdo de la kapablo memori ĉion aŭ parton de evento.
• La intereso de la paciento pri aferoj, kiuj antaŭe estis gravaj por li, iom post iom malpliiĝis.
• Sentante senespere pri la estonteco.

Oni devas rimarki, ke ĉi tiuj simptomoj povas indiki post-traŭmatan stresmalsanon se ĝi daŭras pli ol monaton kaj influas la socian aŭ laboran vivon aŭ rilatojn de la individuo. Plej multaj simptomoj de ĉi tiu malordo aperas dum la tri monatoj post la traŭmata evento, sed ili povas aperi malfrue, tio estas, plurajn jarojn post la evento. Ĉi tiu malordo ne nepre influas ĉiujn, kiuj travivas tragikan aŭ traŭmatan eventon.​

Oni ankoraŭ ne scias, kial iuj homoj disvolvas ĉi tiun malsanon kaj ne aliajn. En Usono, ekzemple, ĉirkaŭ 7-8 procentoj de la ĝenerala loĝantaro disvolvos ĉi tiun malsanon iam en siaj vivoj. Sed esploristoj identigis iujn riskfaktorojn, kiuj pliigas la probablecon disvolvi ĉi tiun malsanon, kiuj estas:

• Alfronti traŭmatan eventon kaŭzitan de aliaj, kiel seksperforto aŭ sturmo.
• Eksponiĝo al oftaj aŭ longdaŭraj traŭmataj eventoj.
• Antaŭekzistantaj psikologiaj problemoj, precipe angoro.
• Manko de taŭga subteno de familianoj kaj amikoj post eksponiĝo al traŭmato.

Kiel vi traktas iun, kiu inteligente ignoras vin?