Ni havas daton por la poeto, la inĝeniero, Siddiq Saei

Kaj li diras al mi, ke mi forgesu ŝin — kaj forgesu por ĉiam trovi ŝin
Forgesu la pereo-muelilon - trankviligu nin ĉiujn
Kaj li diras: Kio estas ĉi tio, niaj patrujoj - niaj patrujoj estas liberaj fali?
* * *
Kiel mi forgesu, tiel kaj tiel — kaj mi spiras ŝian aeron?
Kaj la memoroj de juneco kaj pasio - kie post kiam ĝi estis deklamita?
Kiel mi povas forgesi mian patron en ĝi — matene li vokas, ke mi renkontu ŝin?
Kaj patrino, kies larmoj bruligas min — kaj mia tuta vivo estas por ŝi
Kiel mi povas forgesi kaj mia koro amas ĝian landon kaj ĝian nomon?
La vivo estas nenio krom ŝipo — en ondoj ni ĉiuj timas
Ĝi velis de Latakio — kaj en Latako ĝia ankrejo