تحقیقات جدید در مورد افزایش باروری زنان
تحقیقات جدید در مورد افزایش باروری زنان
قدرت باروری یک زن از اواسط دهه 30 زندگی کاهش می یابد، که می تواند بچه دار شدن در میانسالی را دشوارتر کند. به گزارش نیواطلس به نقل از نیواطلس، تیمی از دانشمندان اخیرا مکانیزمی را کشف کرده اند که به نظر می رسد پیری تخمدان ها را تسریع می کند، و حداقل تاکنون در موش ها راهی برای کاهش سرعت آن برای افزایش باروری در مراحل بعدی زندگی کشف کرده اند. مجله Nature Aging.
معایب لقاح مصنوعی
هیچ عضوی با سرعت یکسان پیر نمیشود و متأسفانه تخمدانها یکی از اندامهایی هستند که سریعترین آسیب را از این پدیده میگیرند، اما دانشمندان کاملاً مطمئن نیستند که چرا. با شروع حدود 35 سالگی، تخمدان ها سریعتر پیر می شوند و در نتیجه کیفیت تخمک کاهش می یابد و در بارداری موفق می شوند. بسیاری از بیماران به لقاح مصنوعی روی می آورند، اما این روشی است که ممکن است گران باشد و خطرات جدیدی را به همراه داشته باشد.
ژن CD38
در مطالعه جدید، دانشمندان دانشگاه ژنگژو در چین مکانیسمهای بیولوژیکی را که میتواند پشت این کاهش باشد، بررسی کردند. آنها الگوهای بیان ژن را در موش های جوان حدود دو ماهه و موش های میانسال حدودا هشت ماهه در تخمدان ها و سایر اندام ها مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند.
محققان دریافتند که در موشهای مسنتر، بیان ژنی به نام CD38 به ویژه در تخمدانها افزایش یافته است. این کاملاً تعجبآور نبود، زیرا CD38 یک نشانگر زیستی شناخته شده برای پیری است، زیرا آنزیمی تولید میکند که پروتئینی به نام NAD+ را تجزیه میکند که بعداً در سطوح بسیار پایینتری در موشهای مسن یافت شد.
کیفیت سلول ها و تخمک ها
پروتئین NAD و شکل اکسید شده آن NAD+، متابولیسم سلولی و ترمیم DNA را تنظیم می کند و به طور طبیعی با افزایش سن کاهش می یابد. سطوح بالاتر با طول عمر بیشتر و سلامتی بهتر با افزایش سن همراه بوده است، بنابراین با نتایج امیدوارکننده ای به کانون تحقیقات مدرن ضد پیری تبدیل شده است. اکنون به نظر می رسد که این علت شایع نیز علت کاهش باروری مرتبط با سن است.
کینگلینگ یانگ، محقق در این مطالعه جدید، گفت: «این کاهش [NAD+] نشان دهنده یک سری اثرات نامطلوب است، به ویژه بر کیفیت سلول های جسمی و تخمک ها تأثیر می گذارد، بنابراین تأثیر عمیقی بر باروری زنان دارد».
تحقیق روی موش
در آزمایشهای بعدی، تیم ژن CD38 را در موشهای مسنتر حذف کردند - و مطمئناً، نتایج تخمهای بیشتر و با کیفیتتر بود. سپس محققان آزمایشهایی را آغاز کردند تا ببینند آیا میتوان به اثر مشابهی بدون مهندسی ژنتیک دست یافت تا آن را به یک درمان باروری عملیتر تبدیل کند.
آزمایشات بالینی
علاوه بر این، محققان به مولکولی به نام 78c که CD38 را مهار می کند، روی آوردند و آن را به طور طبیعی به موش های آزمایشگاهی هشت ماهه دادند. مطمئناً، سطح NAD+ در تخمدانها افزایش یافت و موشها توانستند تعداد بیشتری به دنیا بیاورند.
در حال حاضر آزمایشهای بالینی برای بررسی اینکه آیا افزایش سطح NAD+ در زنانی که تحت درمانهای کمک باروری هستند، میتواند میزان موفقیت را بهبود بخشد و خطر نقص مادرزادی را کاهش دهد، انجام میشود.