آمار ترسناک در مورد کرونا..کشنده ترین اپیدمی بشریت

به نظر می رسد که ویروس کرونای جدید که تعداد قربانیان آن نزدیک به یک میلیون نفر است، پس از مرگبارتر بودن آن در مقایسه با سایر ویروس های معاصر، برای بشریت کشنده تر است، هرچند قربانیان آن تاکنون بسیار کمتر از قربانیان اسپانیایی ها بوده است. آنفولانزا یک قرن پیش

و سازمان بهداشت جهانی روز جمعه هشدار داد که اگر همه اقدامات لازم انجام نشود، "به احتمال زیاد" تعداد قربانیان کووید-19 به دو میلیون نفر خواهد رسید.

این سازمان معتقد است که در صورت عدم هماهنگی کشورها و افراد برای مقابله با بحران، احتمال رسیدن به دو میلیون نفر منتفی نیست.

بر اساس آماری که خبرگزاری فرانسه بر اساس منابع رسمی در روز جمعه تهیه کرده است، از زمانی که دفتر سازمان بهداشت جهانی در چین در پایان دسامبر از ظهور این ویروس در چین خبر داده، اپیدمی کووید-19 حداقل 984,068 نفر را در سراسر جهان کشته است. .

بیش از 32 میلیون نفر در سراسر جهان به ویروس کرونا مبتلا شده اند که بیش از 22 میلیون نفر تا به امروز بهبود یافته اند.

با ادامه این بیماری همه گیر، نتیجه تهیه‌شده توسط خبرگزاری فرانسه فقط موقت است، اما نقطه مرجعی برای مقایسه کرونا با سایر ویروس‌ها در گذشته و حال فراهم می‌کند.

ویروس SARS-CoV-2 که باعث کووید-19 می شود، با اختلاف بسیار کشنده ترین در جهان است ویروس ها قرن XXI.

در سال 2009، ویروس H18,500NXNUMX یا آنفولانزای خوکی باعث یک بیماری همه گیر جهانی شد و بر اساس آمار رسمی، XNUMX نفر را کشت.

شاهزاده چارلز خطر بزرگتری از کرونا در کمین جهان را فاش کرد

این عدد بعداً توسط مجله پزشکی The Lancet مورد بررسی قرار گرفت که بین 151,700 تا 575,400 مرگ را گزارش کرد.

در سال های 2002 تا 2003، ویروس سارس (سندرم حاد تنفسی شدید) که در چین ظاهر شد، اولین ویروس کرونا بود که باعث وحشت در جهان شد، اما تعداد کل قربانیان آن از 774 نفر تجاوز نکرد.

انتقال یک قربانی آنفولانزای اسپانیایی

اپیدمی های آنفولانزا

COVID-19 اغلب با آنفولانزای فصلی کشنده مقایسه می شود، اگرچه دومی به ندرت به تیتر اخبار تبدیل می شود.

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، آنفولانزای فصلی سالانه 650 نفر را در جهان می کشد.

در قرن بیستم، دو بیماری همه گیر آنفولانزای غیر فصلی، آنفولانزای آسیایی در سال های 1957-1958 و آنفولانزای هنگ کنگ 1968-1970، بر اساس سرشماری های بعدی، هر کدام نزدیک به یک میلیون نفر را کشتند.

این دو بیماری همه گیر در شرایطی متفاوت از کووید-19 به وجود آمدند، یعنی قبل از تشدید جهانی شدن و تسریع مبادلات اقتصادی و سفر و همراه با آن سرعت بخشیدن به انتشار ویروس های کشنده.

بزرگترین بلایای همه گیر تاکنون، اپیدمی آنفولانزا بین سال های 1918 و 1919 است که به آن آنفولانزای اسپانیایی نیز معروف است، طبق تحقیقات منتشر شده در دهه اول هزاره، حدود 50 میلیون نفر کشته شدند.

اپیدمی های گرمسیری

تعداد تلفات ناشی از کرونا بسیار بیشتر از تب خونریزی دهنده ابولا است که اولین بار در سال 1976 ظاهر شد و آخرین شیوع آن بین سال های 2018 و 2020 نزدیک به 2300 نفر را گرفت.

در چهار دهه، شیوع فصلی ابولا حدود 15 نفر را در سراسر آفریقا کشته است.

میزان مرگ و میر ناشی از ابولا در مقایسه با کووید-19 بسیار بالاتر است. حدود نیمی از مبتلایان به تب می میرند و این درصد در برخی موارد به 90 درصد می رسد.

اما خطر ابتلا به ابولا نسبت به سایر بیماری های ویروسی کمتر است، به ویژه به این دلیل که در هوا منتقل نمی شود، بلکه از طریق تماس مستقیم و نزدیک است.

تب دنگی که به نوبه خود می تواند کشنده باشد، پیامد کمتری دارد. این بیماری شبه آنفولانزا که از طریق نیش پشه آلوده منتقل می شود، در دو دهه گذشته شتاب زیادی در موارد ابتلا به این بیماری ثبت کرده است، اما سالانه باعث مرگ چند هزار نفر می شود.

سایر اپیدمی های ویروسی

ویروس نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) شایع ترین علت مرگ و میر در میان اپیدمی های معاصر است. 33 میلیون نفر در سراسر جهان بر اثر این بیماری که به سیستم ایمنی حمله می کند جان خود را از دست داده اند.

با این حال، داروهای ضد رتروویروسی، اگر به طور منظم مصرف شوند، می توانند به طور موثر پیشرفت بیماری را متوقف کنند و خطر عفونت را به میزان قابل توجهی کاهش دهند.

طبق برنامه سازمان ملل متحد برای مبارزه با ایدز، این درمان به کاهش تعداد مرگ و میرها کمک کرده است که در سال 2004 با 1.7 میلیون مرگ به بالاترین سطح خود رسید و به 690 هزار مرگ در سال 2009 رسید.

همچنین میزان مرگ و میر ناشی از ویروس های هپاتیت B و C نیز بالاست و سالانه به 1.3 میلیون مرگ می رسد که اکثریت آن در کشورهای فقیر است.