چرنوبیل .. تراژدی ساخته دست بشر، آیا امروز تکرار می شود

یکی از بدترین فجایع دست ساز بشر در تاریخ خود، انفجار نیروگاه هسته ای چرنوبیل در شمال اوکراین است که پریپیات را که قبلاً شلوغ بود به شهر ارواح تبدیل کرد و به "شهر ارواح" معروف شد.

نیروگاه چرنوبیل که در دوران شوروی به نام ولادیمیر لنین نامگذاری شد، اولین نیروگاه هسته ای است که در خاک اوکراین ساخته شده است.

ساخت نیروگاه در سال 1970 آغاز شد و هفت سال بعد اولین راکتور به بهره برداری رسید و تا سال 1983 چهار راکتور نیروگاه حدود 10 درصد برق اوکراین را تولید می کردند.

در حالی که کارخانه در حال ساخت بود، قبل از فاجعه، اولین شهر اتمی کارگران و خانواده های آنها توسط دولت شوروی ساخته شد.پریپیات که در 4 فوریه 1970 به عنوان یک شهر بسته هسته ای تأسیس شد، نهمین شهر در اتحاد جماهیر شوروی بود.

جمعیت شهر در روز فاجعه 26 آوریل 1986 حدود 50 هزار نفر بود که متخصصان، کارگران و خانواده هایشان در نیروگاه هسته ای کار می کنند و امروز پریپیات تصویری از وحشیگری عصر هسته ای است.

در شب 25 آوریل 1986، گروهی از مهندسان نیروگاه، در راکتور شماره چهار، آزمایش دستگاه ها و تجهیزات جدید را آغاز کردند و هیچکس انتظار نداشت که این شب به آرامی سپری نشود.

مهندسان برای انجام کار خود نیاز به کاهش قدرت راکتور هسته ای داشتند، اما در نتیجه یک محاسبه اشتباه، خروجی به سطح بحرانی کاهش یافت و در نتیجه تقریباً راکتور خاموش شد.

بلافاصله تصمیم برای افزایش سطح قدرت گرفته شد، بنابراین راکتور به سرعت شروع به گرم شدن کرد و پس از چند ثانیه دو انفجار بزرگ رخ داد.

این انفجارها تا حدی هسته راکتور را تخریب کرد و باعث آتش سوزی شد که XNUMX روز ادامه داشت.

این منجر به انتشار گازهای رادیواکتیو و گرد و غبار هسته‌ای در هوای بالای رآکتور شد که ابر عظیمی را در آسمان تشکیل داد که به سمت اروپا شلیک کرد.

حجم مواد بسیار رادیواکتیو خارج شده، حدود 150 تن، به جو افزایش یافت و مردم را 90 برابر بیشتر از آنچه در بمب اتمی هیروشیما در ژاپن رخ داد، در معرض تشعشعات قرار داد.

در 26 آوریل ظالمانه و هولناک بود و در 27 ام عملیات تخلیه جمعیت آغاز شد که به مدت سه ساعت به طول انجامید و طی آن 45 نفر به دور از تأثیر مستقیم به مکان های نزدیک منتقل شدند و سپس 116 نفر مجبور شدند. برای ترک منطقه و مناطق اطراف.

حدود 600 نفر از تمام جمهوری های شوروی سابق در تخلیه کمک کردند.

بلافاصله پس از فاجعه، 31 نفر جان خود را از دست دادند، در حالی که متمرکزترین تشعشعات مضر حدود 600 نفر را تحت تاثیر قرار داد و بیشترین دوز تشعشع حدود هزار نفر از کارکنان اورژانس را در اولین روز فاجعه دریافت کردند.

در مجموع، حدود 8.4 میلیون شهروند بلاروس، روسیه و اوکراین در معرض تشعشعات قرار گرفتند.

بر اساس گزارش فدراسیون چرنوبیل اوکراین، حدود 9000 نفر در نتیجه بیماری های مزمن مانند سرطان کشته شده اند، در حالی که 55 نفر در نتیجه این فاجعه از کار افتاده اند.

مدت کوتاهی پس از انفجار، یک منطقه ممنوعه با شعاع 30 کیلومتری (17 مایلی) ایجاد شد و بلافاصله پس از فاجعه، کارگران یک سپر موقت بر روی راکتور تخریب شده ساختند که به آن آرک می گفتند.

با گذشت زمان، این تابوت رو به زوال شد و در سال 2010 یک مانع جدید برای جلوگیری از نشت بیشتر به رآکتور خراب شروع به ساخت کرد.

اما اخیراً کار روی سپر در بحبوحه بحران اوکراین به حالت تعلیق درآمد.

در 7 ژوئیه 1987، شش مقام و تکنسین سابق نیروگاه هسته ای چرنوبیل به سهل انگاری و نقض مقررات ایمنی متهم شدند.

سه نفر از آنها: ویکتور برویوف - مدیر سابق کارخانه چرنوبیل، نیکولای فومین - مهندس ارشد سابق و آناتولی دیاتلو - معاون سابق مهندس ارشد، به 10 سال زندان محکوم شدند.

آخرین رآکتور در چرنوبیل با فرمان دولت اوکراین در سال 2000 برای همیشه تعطیل شد.

انتظار می رود نیروگاه آسیب دیده تا سال 2065 به طور کامل از رده خارج شود.

مجمع عمومی سازمان ملل متحد در دسامبر 2003 روز 26 آوریل را روز جهانی یادبود قربانیان حوادث و بلایای رادیولوژیکی اعلام کرد.