مطالعه ای در مورد بهبود رفتار بیماران اوتیستیک

مطالعه ای در مورد بهبود رفتار بیماران اوتیستیک

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان ؛ یک مطالعه جدید نشان داد که فقط 90 دقیقه طبل زدن در هفته می تواند کیفیت زندگی جوانان مبتلا به اوتیسم را بهبود بخشد.

محققان دانشگاه های چیچستر، کینگز کالج لندن، هارتبری و اسکس دریافته اند که یادگیری نواختن طبل به تنظیم شبکه های مغزی نوجوانان مبتلا به اوتیسم در کمتر از هشت هفته کمک می کند.

راهنمای مستقیم

مارکوس اسمیت، یکی از نویسندگان این مطالعه، استاد ورزش های کاربردی و علوم ورزشی در دانشگاه چیچستر، گفت: "نتایج مطالعه شواهد مستقیمی را ارائه می دهد که یادگیری طبل منجر به تغییرات مثبت در عملکرد و رفتار مغز در میان نوجوانان مبتلا به اوتیسم می شود." بریتانیا به طور کلی، و به طور خاص به کسانی که مسئول رشد فیزیکی و روانی افراد در معرض خطر هستند.

اوتیسم یک وضعیت عصبی رشدی مادام العمر است که با اختلال در مهارت ها و تعاملات اجتماعی و همچنین علایق و فعالیت های محدود و تکراری مشخص می شود. به عنوان بخشی از این مطالعه، به گروهی از شرکت کنندگان بدون تجربه قبلی درامز، دو درس 45 دقیقه ای هر هفته به مدت دو ماه داده شد. هر داوطلب، بین 16 تا 20 ساله، قبل و بعد از آزمایش، ارزیابی طبل زدن و اسکن MRI انجام داد، در حالی که محققان از والدین خود در مورد مشکلات رفتاری در دوره‌های اخیر سؤال کردند.

کاهش بیش فعالی

نتایج نشان داد شرکت‌کنندگانی که مهارت‌های نوازندگی خود را بهبود بخشیدند، علائم کمتری از بیش فعالی، بی‌توجهی و رفتارهای تکراری نشان دادند و کنترل بهتری بر احساسات خود داشتند. اسکن های MRI همچنین تغییراتی را در عملکرد مغز نشان داد که طبق این مطالعه، با رفتار عمومی مرتبط بود.

لحظه تعیین کننده

پروفسور استیو دریپر، رئیس دانشگاه هارتبری و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: این مقاله نشان دهنده لحظه ای تعیین کننده است زیرا تیم علمی از طریق تصویربرداری پیشرفته شروع به درک اینکه چرا طبل ها چنین تحریک عمیقی هستند را آغاز می کند.

پروفسور دریپر افزود: "چند سال است که محققان از ضربات طبل که برای افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم مفید است آگاه بوده اند و سپس تیم تحقیقاتی بعداً آزمایش هایی را با تعدادی از افراد، مدارس و پروژه هایی آغاز کردند که اثرات آن قبلاً در آنها مشاهده شده است. مستقیماً مشاهده شد.»

سازگاری های عصبی مثبت

محققانی که این مطالعه را رهبری کردند که در مجله PNAS منتشر شد، دریافتند که نوجوانان پس از تمرین با طبل، می‌توانند هماهنگی بین نواحی مغزی که مسئول کنترل مهاری هستند را بهبود بخشند و از تکانشگری جلوگیری کنند.

پروفسور روث لوری از دانشگاه اسکس، یکی از نویسندگان این مطالعه توضیح داد که این یافته ها نقش مرکزی قشر جلوی مغز را در تنظیم تکانه حرکتی برجسته می کند.

او افزود: «این مقاله اولین شواهد سازگاری عصبی از یادگیری نواختن درام را به‌ویژه برای نوجوانان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم در اختیار ما قرار می‌دهد. این مطالعه از تغییراتی که ما اندازه‌گیری کردیم و مشاهدات معلمان و والدین نسبت به بهبود مهارت‌های اجتماعی، کنترل بازدارنده و توجه حمایت می‌کند.

تصویربرداری عملکردی مکمل

پروفسور استفان ویلیامز از کینگز کالج لندن به نوبه خود گفت که نواختن طبل "توانایی به تاخیر انداختن پاسخ های حرکتی در نوجوانان مبتلا به اوتیسم و ​​همچنین کاهش بیش فعالی و مشکلات توجه را بهبود می بخشد" و توضیح داد که تکنیک های تصویربرداری عملکردی مکمل باعث این کار می شود. کنترل تغییرات در مدارها امکان پذیر است. مغز مسئول خود تنظیمی و تکانه حرکتی است.

بهبود روابط اجتماعی

محقق ارشد مری استفانی کاهارت، دانشجوی دکترا از کینگز کالج لندن، خاطرنشان کرد که این مطالعه همچنین بر "فعالیت همزمان افزایش یافته بین نواحی مغز که از رفاه ذهنی حمایت می کند و به هدایت روابط اجتماعی کمک می کند" تأکید کرد.