افزایش وزن ربطی به مقدار غذا ندارد؟!!
افزایش وزن ربطی به مقدار غذا ندارد؟!!
امروزه، تیمی از دانشمندان آمریکایی در یک مطالعه جدید که ممکن است بخش بزرگی از مردم را راضی کند، استدلال میکنند که علل ریشهای اپیدمی چاقی بیشتر به کیفیت چیزی که میخوریم مربوط میشود تا مقدار چیزی که خورده میشود.
بر اساس گزارش SciTechDaily، آمار مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده (CDC) نشان می دهد که چاقی بیش از 40 درصد از بزرگسالان آمریکایی را تحت تاثیر قرار می دهد و آنها را در معرض خطر بیماری قلبی، سکته، دیابت نوع 2 و انواع خاصی از سرطان قرار می دهد.
دستورالعملهای غذایی USDA برای آمریکاییها در سالهای 2020-2025 همچنین میگوید که کاهش وزن به بزرگسالان نیاز دارد که کالری دریافتی از غذاها و نوشیدنیها را کاهش دهند و فعالیت بدنی را افزایش دهند.
رویکرد قدیمی "تعادل انرژی".
این رویکرد برای مدیریت وزن نیز بر اساس مدل تعادل انرژی صد ساله است که بیان میکند افزایش وزن ناشی از مصرف انرژی کمتر از آنچه که خورده میشود، است.
در دنیای امروز، در حالی که فرد با غذاهای فرآوری شده بسیار خوشمزه، به شدت به بازار عرضه شده و ارزان احاطه شده است، دریافت کالری بیشتر از نیازش برای او آسان است و این عدم تعادلی است که با سبک زندگی کم تحرک امروزی تشدید می شود.
بعد از دهه ها آگاهی هیچ فایده ای ندارد
از این منظر، پرخوری همراه با فعالیت بدنی ناکافی، منجر به اپیدمی چاقی می شود.
از سوی دیگر، علیرغم انتشار پیامهای آگاهسازی سلامت در طول دههها برای ترغیب مردم به خوردن غذای کمتر و ورزش بیشتر، نرخ چاقی و بیماریهای مرتبط با چاقی به طور پیوسته افزایش یافته است.
محققان این مطالعه به نقصهای اساسی در مدل تعادل انرژی اشاره میکنند و استدلال میکنند که مدل جایگزین، مدل کربوهیدرات و انسولین، چاقی و افزایش وزن را بهتر توضیح میدهد و راه را برای استراتژیهای مدیریت وزن موثرتر و طولانیمدت نشان میدهد.
جهش رشد نوجوانان
به گفته نویسنده اصلی این مطالعه، دکتر دیوید لودویگ، متخصص غدد در بیمارستان کودکان بوستون و استاد دانشکده پزشکی هاروارد، مدل تعادل انرژی برای درک علل بیولوژیکی افزایش وزن مفید نیست، زیرا برای مثال در طول یک جهش رشد، نوجوانان ممکن است بیش از 1000 کالری در روز بخورند. اما هیچ اطمینانی وجود ندارد که آیا پرخوری باعث جهش رشد می شود یا اینکه جهش رشد باعث می شود نوجوان احساس گرسنگی و پرخوری کند.
در مقابل، مدل کربوهیدرات و انسولین یک برداشت جسورانه از این ایده دارد که پرخوری عامل اصلی چاقی نیست.
مدل کربوهیدرات-انسولین بیشتر تقصیر اپیدمی چاقی کنونی را متوجه الگوهای غذایی مدرن میداند که مشخصه آن مصرف بیش از حد مواد غذایی با بار گلیسمی بالا است، از جمله، به ویژه کربوهیدراتهای فرآوریشده با سرعت هضم، که باعث واکنشهای هورمونی میشود که بهطور اساسی روند را تغییر میدهد. متابولیسم بدن انسان و منجر به ذخیره چربی، افزایش وزن و چاقی می شود.
راز احساس گرسنگی
این مطالعه همچنین توضیح داد که وقتی کربوهیدراتهای بسیار فرآوری شده مصرف میکنید، بدن ترشح انسولین را افزایش میدهد و ترشح گلوکاگون، یک هورمون پپتیدی که توسط سلولهای آلفا در پانکراس تولید میشود، سرکوب میکند.
گلوکاگون غلظت گلوکز و اسیدهای چرب را در جریان خون افزایش می دهد و اثر آن برخلاف انسولین است که گلوکز خارج سلولی را کاهش می دهد.
سپس به سلولهای چربی سیگنال میدهد که کالری بیشتری ذخیره کنند و کالری کمتری برای سوخت ماهیچهها و سایر بافتهای فعال متابولیک باقی میگذارد. سپس مغز متوجه می شود که بدن انرژی کافی دریافت نمی کند، که به نوبه خود منجر به احساس گرسنگی می شود.
متابولیسم همچنین در تلاش بدن برای حفظ سوخت کند می شود. بنابراین، فرد همچنان به احساس گرسنگی ادامه می دهد و بیشتر غذا می خورد که منجر به ادامه یافتن چربی اضافی می شود.
فرمول جامع تر
در حالی که مدل کربوهیدرات-انسولین جدید نیست، با ریشه های آن به اوایل قرن بیستم بازمی گردد، چشم انداز آخرین مطالعه می تواند جامع ترین نسخه از این مدل تا به امروز باشد که توسط یک تیم 17 نفره در سطح بین المللی نوشته شده است. دانشمندان و محققین بالینی را به عنوان متخصص در زمینه بهداشت عمومی شناخته است. در مجموع، دانشمندان مجموعه رو به رشد شواهدی را که از مدل کربوهیدرات-انسولین حمایت میکنند، خلاصه کردند. آنها یک سری فرضیه قابل آزمایش را شناسایی کردند که این دو مدل را برای هدایت تحقیقات آینده مشخص می کند.
گرسنگی و رنج کمتر
علاوه بر این، دانشمندان پیشنهاد کردند که مدل کربوهیدرات-انسولین نشان دهنده مسیر دیگری است که بیشتر بر کیفیت و محتوای مواد مغذی تمرکز دارد.
به گفته دکتر لودویگ، کاهش مصرف کربوهیدراتهای زودهضم که در دوران رژیم کمچرب به منابع غذایی سرازیر میشد، انگیزه اولیه برای ذخیره چربی در بدن را کاهش داد. بنابراین، کاهش وزن اضافی با احساس گرسنگی و رنج کمتر امکان پذیر است.
سایر موضوعات: