شش افسانه درباره خودکشی در روزی که با آن مبارزه شد و از آن جلوگیری شد
سازمان بهداشت جهانی هر ساله در فعالیتهای روز جهانی پیشگیری از خودکشی که در دهم سپتامبر هر سال برگزار میشود، از طریق دادهها، توصیهها و مطالعاتی که مکانیسم سقط موارد خودکشی یا علل آن را روشن میکند، شرکت میکند. منجر به خودکشی محاصره شده اند. آدم کشی خود.
دهم سپتامبر توسط انجمن بین المللی پیشگیری از خودکشی در سال 2003 به عنوان روز جهانی پیشگیری از خودکشی اعلام شد و توسط سازمان بهداشت جهانی تایید شد که خودکشی را به عنوان خودکشی از پیش برنامه ریزی شده تعریف می کند که منجر به اثرات قابل توجهی بر محیط اطراف خودکشی می شود. جامعه به عنوان یک کل، به ویژه از آنجایی که تعداد خودکشی سالانه بیش از 800 نفر است، که می تواند یک تراژدی بزرگ برای میلیون ها نفر باشد که به طور مستقیم یا غیرمستقیم با فرد مسئول قتل در ارتباط هستند.
بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، خودکشی دومین عامل مرگ و میر جوانان بین 15 تا 29 سال و سومین علت مرگ برای افراد بین 15 تا 19 سال است. به ویژه در کشورهای با درآمد کم یا متوسط که سهم 75 درصدی از کل خودکشی های اشاره شده در گروه جوانان را دارند.
خودکشی یک رفتار ناشناخته است
علل خودکشی متعدد است و بر حسب گروه سنی و سطح اجتماعی متفاوت است، اما فقر، بیکاری، شکست در سازگاری اجتماعی، افسردگی و اختلالات روانی جدی از عوامل کلی بسیاری از موارد خودکشی هستند. مواد مخدر، و ناتوانی در مهار خود از عمل بی پروا سازمان جهانی بهداشت در پایان تاکید می کند که تمام علل مورد انتظار خودکشی برای پوشش علمی آن کافی نیست، زیرا هیچ پاسخ واحدی برای علل خودکشی به عنوان یک رفتار پیچیده که متاثر از بسیاری از عوامل اجتماعی، روانی، فرهنگی، بیولوژیکی و بیولوژیکی است، وجود ندارد. عوامل محیطی، با اشاره به اینکه بسیاری از موارد خودکشی، بی احتیاطی به اوج بحران رسید و خود قاتل قادر به کنترل رفتارهای خودکشی مبرم نبود.
در یک سال، خودکشی پانزدهمین علت مرگ در سراسر جهان شد، زیرا خودکشی در سال 2012 ثبت شد که 1.4 کل مرگ و میر در جهان را به خود اختصاص داد و سازمان بهداشت جهانی آنچه را که به عنوان "محدود کردن وسایل خودکشی" به محاصره و محاصره توصیف کرد توصیه کرد. جلوگیری از دستیابی قربانی به هدف خود، مانند محدود کردن دسترسی به حشرهکشهای بسیار سمی، محدود کردن دسترسی به سلاحها و افزایش موانع در اطراف مترو، اطراف پلها و ساختمانهای بلند که محبوبترین راهها برای خودکشی هستند.
شش افسانه در مورد خودکشی
زبان ها افسانه های مربوط به خودکشی را بیان می کنند، مثلا می گویند کسانی که همیشه از خودکشی صحبت می کنند، قصد انجام آن را ندارند. و WHO با این جمله تصحیح می کند: کسانی که در مورد خودکشی صحبت می کنند، ممکن است به دنبال کمک یا حمایت باشند. او ادعا می کند که تعداد زیادی از افرادی که به خودکشی فکر می کنند از اضطراب، افسردگی و ناامیدی رنج می برند و ممکن است احساس کنند که گزینه دیگری وجود ندارد.
یک افسانه رایج در مورد خودکشی این است که بیشتر خودکشی ها به طور ناگهانی و بدون هشدار اتفاق می افتد. سازمان جهانی بهداشت با بیان اینکه قبل از اکثر خودکشیها علائم هشداردهنده، چه به صورت کلامی یا رفتاری، با اشاره به احتمال خودکشی، بدون هشدار وجود داشته است. سازمان بهداشت جهانی توصیه میکند که به علائم هشداردهندهای که ممکن است در پیشگیری از خودکشی کمک کند، توجه کنید و بدانید.
یکی از افسانه ها این است که فردی که تمایل به خودکشی دارد، فردی است که به مرگ دست بسته است. در حالی که افرادی که تمایل به خودکشی دارند، بین مرگ و زندگی مردد هستند و در نتیجه کسب حمایت روانی و به موقع دلیلی بر پیشگیری از خودکشی است.
در افسانه های خودکشی رایج است که می گویند هرکس یک بار در زندگی خود به خودکشی فکر کرده است، همیشه به فکر خودکشی خواهد بود. سازمان جهانی بهداشت پاسخ می دهد که خطر خودکشی کوتاه مدت است و با یک موقعیت خاص مرتبط است و تأیید می کند که فردی که از افکار و تلاش های خودکشی رنج می برد می تواند به جلو حرکت کند و یک زندگی طولانی عادی داشته باشد.
اختلالات روانی معمولاً به خصوص به خودکشی مرتبط است، در حالی که رفتار خودکشی لزوماً با اختلالات روانی مرتبط نیست، ممکن است ناشی از یک احساس استرس زا از ناراحتی باشد و بر این اساس، همه کسانی که خودکشی می کنند اختلال روانی ندارند.
سازمان جهانی بهداشت به یکی از معروف ترین افسانه ها در مورد خودکشی پاسخ می دهد که می گوید صحبت در مورد خودکشی ایده بدی است و خود می تواند خودکشی را تشویق کند. او پاسخ میدهد که اکثر کسانی که به خودکشی فکر میکنند نمیدانند با چه کسی صحبت میکنند، بنابراین صحبت آشکار میتواند سرنوشت فردی را که به نظر میرسد تمایل به خودکشی دارد تغییر دهد، بنابراین او زمان کافی برای تغییر گزینههای خود و تجدید نظر در تصمیمگیری برای کشتن دارد. خود، و بنابراین صحبت در مورد خودکشی و علل آن، نوعی از پیشگیری است.