نابینایی در تشخیص چهره ... علائم و علل آن

نابینایی در تشخیص چهره ... علائم و علل آن

Prosopagnosia یک اختلال مغزی است که باعث ناتوانی در تشخیص یا تشخیص چهره می شود. افراد نابینا ممکن است برای مشاهده تفاوت در چهره غریبه ها مشکل داشته باشند و دیگران حتی ممکن است در تشخیص چهره های آشنا دچار مشکل شوند. تخمین زده می شود که حدود 2٪ از جمعیت عمومی را تحت تاثیر قرار دهد.

علائم کوری صورت

شایع‌ترین علامت پیش‌آگاهی ناتوانی در تشخیص چهره‌ها یا تمایز بین آن‌ها است و این می‌تواند ایجاد روابط را چه در محیط شخصی و چه در محیط حرفه‌ای دشوارتر کند. برای افراد مبتلا به نابینایی صورت می تواند بسیار دشوار باشد که فردی را که در شکل یا زمینه ای متفاوت از آنچه به آن عادت کرده اند ظاهر می شود. افرادی که فقط صورت خفیف دارند ممکن است در شناسایی یا تشخیص چهره غریبه ها یا افرادی که به خوبی نمی شناسند ناتوان باشند. افراد مبتلا به کوری صورت متوسط ​​تا شدید ممکن است در تشخیص چهره افرادی که مرتباً می بینند، از جمله اعضای خانواده و دوستان نزدیک، دچار مشکل شوند. در موارد بسیار شدید، افراد مبتلا به نابینایی صورت ممکن است چهره خود را تشخیص ندهند و این ممکن است باعث اضطراب اجتماعی یا افسردگی شود. و اگر از نابینایی صورت رنج می برید، گاه و بیگاه چند چهره را فراموش نخواهید کرد و مشکلی دائمی و تکرار شونده خواهد بود که از بین نمی رود. اگر فرزند شما دچار نابینایی صورت باشد، ممکن است:

1- منتظر است که شما برای بردنش از مدرسه دست تکان دهید یا اتفاقی می افتد.

2- وقتی قرار است نزد فلان شخص برود به غریبه هایی که فکر می کند شما هستید یا کسی که می شناسد نزدیک می شود.

3- افراد آشنا مانند همسایه ها، اقوام یا اعضای خانواده را نمی شناسد، به خصوص وقتی آنها را متفاوت می بینید.

4. در انظار عمومی چسبیده یا درونگرا می شود.

5- در پیگیری طراحی شخصیت ها در فیلم ها یا برنامه های تلویزیونی مشکل دارد.

6- در دوست یابی مشکل دارد. او در مدرسه درونگرا به نظر می رسد، اما در خانه آرامش بخش است.

7- این علائم را می توان به شرایط دیگری مانند کمرویی نسبت داد.

علل کوری صورت

تصور می‌شود که پروسوپاگنوزی ناشی از ناهنجاری‌ها، دررفتگی‌ها یا آسیب به چین (یا چین) در مغز به نام شکنج دوکی شکل راست باشد. این ناحیه از مغز نقش مهمی در هماهنگی سیستم های عصبی ایفا می کند که بر تشخیص چهره و حافظه تأثیر می گذارد.

این وضعیت می تواند ناشی از سکته مغزی، آسیب به مغز یا برخی بیماری های عصبی باشد. در برخی موارد، افراد ممکن است با پروسوپاگنوزیا به عنوان یک اختلال مادرزادی متولد شوند. در این موارد به نظر می رسد که یک پیوند ژنتیکی در خانواده ها وجود دارد. Prosopagnosia همیشه یک علامت استاندارد اوتیسم نیست، اما به نظر می رسد که در افراد مبتلا به اوتیسم شایع تر از جمعیت عمومی است.

قابل درک است که کوری صورت ممکن است بخشی از آنچه باعث رشد اجتماعی ضعیف در افراد مبتلا به اوتیسم می شود باشد.

توجه به این نکته ضروری است که این عارضه ناشی از ضعف بینایی، مشکلات یادگیری یا از دست دادن حافظه نیست، زیرا بر خلاف مشکل حافظه که به خاطر سپردن فرد است، مشکل خاصی در تشخیص چهره است.

با کسی که هوشمندانه شما را نادیده می گیرد چگونه رفتار می کنید؟

http://عادات وتقاليد شعوب العالم في الزواج