چرا خمیازه مسری است؟

چند بار سعی کرده اید خمیازه کشیدن کسی را بدون اینکه آلوده شوید تماشا کنید؟
تا به حال چند بار به این فکر کرده اید که راز عجیب آن عفونتی که به شما مبتلا می شود چیست، به محض اینکه می بینید کسی در مقابل شما دهانش را برای خمیازه باز می کند و اگر احساس خستگی و خواب آلودگی نمی کنید؟

به نظر می رسد که سرانجام پاسخ داده شده است، زیرا یک مطالعه اخیر توسط محققان دانشگاه ناتینگهام در بریتانیا نشان داد که ناحیه ای در مغز ما مسئول عملکردهای حرکتی یا آنچه به عنوان عملکرد حرکتی شناخته می شود، مقصر است.
این مطالعه همچنین نشان داد که توانایی ما برای مقاومت در برابر واکنش زمانی که کسی در کنار ما خمیازه می‌کشد بسیار محدود است، زیرا به نظر می‌رسد که این یک واکنش ذاتی «یادگرفته‌شده» است. آن مطالعه نشان داد که تمایل انسان به خمیازه مسری "خودکار" است، از طریق رفلکس های ابتدایی واقع یا ذخیره شده در قشر حرکتی اولیه - ناحیه ای از مغز که مسئول عملکرد حرکتی است. یا عملکردهای حرکتی
او همچنین تاکید کرد که هوس ما برای خمیازه کشیدن هر چه بیشتر تلاش کنیم آن را متوقف کنیم افزایش می یابد. محققان توضیح دادند که تلاش برای متوقف کردن خمیازه ممکن است نحوه خمیازه کشیدن ما را تغییر دهد، اما تمایل ما به انجام این کار را تغییر نخواهد داد.
نتایج بر اساس آزمایشی بود که بر روی 36 بزرگسال انجام شد، که در آن محققان به داوطلبان نشان دادند که ویدیوهایی را که نشان می‌دهد شخص دیگری در حال خمیازه کشیدن است تماشا کنند و از آنها خواستند در مقابل آن صحنه مقاومت کنند یا به خود اجازه خمیازه بدهند.
در همین راستا، محققان واکنش های داوطلبان و تمایل آنها به خمیازه کشیدن مداوم را ثبت کردند. جورجینا جکسون، عصب‌روان‌شناس شناختی، می‌گوید: «نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که میل به خمیازه کشیدن هر چه بیشتر تلاش کنیم جلوی خودمان را بگیریم افزایش می‌یابد. با استفاده از تحریک الکتریکی، ما توانستیم آسیب پذیری را افزایش دهیم، بنابراین میل به خمیازه مسری را افزایش دادیم.
قابل توجه است که بسیاری از مطالعات قبلی به موضوع خمیازه مسری پرداخته اند. در یکی از این مطالعات که در سال 2010 توسط دانشگاه کانکتیکات در ایالات متحده انجام شد، مشخص شد که اکثر کودکان تا سن چهار سالگی استعداد ابتلا به عفونت با خمیازه را ندارند و کودکان مبتلا به اوتیسم کمتر مستعد ابتلا به عفونت هستند. با خمیازه کشیدن در مقایسه با دیگران
محققان همچنین دریافتند که برخی افراد کمتر از دیگران خمیازه می کشند.
گزارش شده است که به طور متوسط، یک نفر هنگام تماشای یک فیلم 1 دقیقه ای که در آن افراد خمیازه می کشند، بین 155 تا 3 بار خمیازه می کشد!

خمیازه مسری یک شکل رایج از پدیده های پژواک است که تقلید خودکار کلمات و حرکات شخص دیگر است.
پدیده های اکوپدوم در سندرم تورت و همچنین سایر بیماری ها از جمله صرع و اوتیسم نیز دیده می شود.
برای آزمایش آنچه در مغز در طول این پدیده اتفاق می افتد، دانشمندان آزمایشات خود را روی 36 داوطلب در حالی که خمیازه دیگران را تماشا می کردند، انجام دادند.
"انگیختگی"
در این مطالعه که در مجله Current Biology منتشر شد، از برخی داوطلبان خواسته شد تا خمیازه بکشند در حالی که از برخی دیگر خواسته شد تا میل خود را به خمیازه سرکوب کنند.
میل به خمیازه کشیدن به دلیل نحوه عملکرد قشر حرکتی اولیه در مغز هر فرد ضعیف بود که به آن انگیختگی می گویند.
با استفاده از تحریک مغناطیسی خارج جمجمه ای، می توان درجه «تحریک پذیری» در قشر حرکتی و در نتیجه تمایل داوطلبان به خمیازه مسری را افزایش داد.

محققان در این مطالعه از تحریک مغناطیسی خارجی ترانس کرانیال استفاده کردند
جورجینا جکسون، پروفسور عصب روانشناسی که در این مطالعه شرکت داشت، گفت که یافته ها ممکن است کاربردهای گسترده تری داشته باشند: "در سندرم تورت، اگر بتوانیم برانگیختگی را کاهش دهیم، شاید بتوانیم تیک ها را کاهش دهیم، و این همان چیزی است که روی آن کار می کنیم."
استفن جکسون، که در این مطالعه نیز شرکت داشت، گفت: "اگر بتوانیم بفهمیم که چگونه تغییرات در تحریک پذیری قشر حرکتی منجر به اختلالات عصبی می شود، می توانیم اثر آنها را تغییر دهیم."
ما به دنبال درمان‌های شخصی‌سازی‌شده و غیردارویی با استفاده از تحریک مغناطیسی ترانس جمجمه‌ای هستیم که ممکن است در درمان اختلالات در شبکه‌های مغزی مؤثر باشد.»

دکتر اندرو گالوپ، استاد روانشناسی در دانشگاه پلی تکنیک نیویورک، که در مورد رابطه بین همدلی و خمیازه تحقیق کرده است، گفت که استفاده از TMS نشان دهنده اهمیت قابل توجهی است.
"رویکردی جدید" در مطالعه سرایت خمیازه.
او افزود: «ما هنوز نسبتاً کمی در مورد عواملی که باعث خمیازه کشیدن ما می شود، می دانیم. مطالعات متعددی ارتباط بین خمیازه‌های مسری و همدلی را نشان داده‌اند، اما تحقیقاتی که از این رابطه حمایت می‌کنند، غیر اختصاصی و نامرتبط هستند.
او ادامه داد: «یافته‌های فعلی شواهد بیشتری ارائه می‌دهند که خمیازه‌های مسری ممکن است به فرآیند همدلی مرتبط نباشد.»