اهمیت سال کبیسه در تقویم چیست؟

اهمیت سال کبیسه در تقویم چیست؟

29 فوریه یک مورد نادر است، زیرا تنها روزی است که سالانه اتفاق نمی افتد، بلکه انسان ها هر چهار سال یک بار آن را تجربه می کنند. متولدین این روز جزو بدشانس ترین ها در بین انسان ها به حساب می آیند، زیرا تولد آنها سالانه نیست. بلکه هر چهار سال یک بار.

سال‌های کبیسه سال‌هایی هستند که به جای ۳۶۵ روز تقویمی شامل ۳۶۶ روز تقویمی هستند و در تقویم میلادی هر چهار سال یک‌بار رخ می‌دهند که در حال حاضر اکثر کشورهای جهان از آن استفاده می‌کنند. روز اضافی که به روز کبیسه معروف است، 366 فوریه است که در سالهای غیر کبیسه وجود ندارد.

به عبارت دیگر، هر سالی که بر چهار بخش پذیر باشد، سال کبیسه است، مانند سال های 2020 و 2024، به استثنای برخی از سال های صد ساله یا سال هایی که به عدد 00 ختم می شوند، مانند سال 1900.

وب سایت «لایو ساینس» که متخصص اخبار علمی است، گزارش مفصلی را منتشر کرد که شبکه العربیه نت در آن به دلایل و چگونگی پیدایش «سال کبیسه» و تاریخچه آن در جهان پرداخت.

این گزارش خاطرنشان می‌کند که تقویم‌های غیرغربی دیگر، از جمله تقویم اسلامی، تقویم عبری، تقویم چینی و تقویم اتیوپی نیز نسخه‌هایی از سال‌های کبیسه دارند، اما این سال‌ها همه هر چهار سال یکبار نمی‌شوند و اغلب در سال رخ می‌دهند. متفاوت از تقویم میلادی برخی از تقویم‌ها همچنین حاوی چند روز کبیسه یا حتی ماه‌های کبیسه هستند.

تقویم میلادی (غربی) علاوه بر سال‌های کبیسه و روزهای کبیسه، دارای تعداد کمی از ثانیه‌های کبیسه نیز می‌باشد که به طور پراکنده به سال‌های خاصی اضافه شده‌اند که آخرین آن در سال‌های 2012، 2015 و 2016 است. با این حال، دفتر بین‌المللی وزن و اندازه‌گیری (IBWM)، سازمانی که مسئول زمان‌سنجی جهانی است، از سال 2035 به بعد، ثانیه‌های کبیسه را حذف خواهد کرد.

چرا به سال های کبیسه نیاز داریم؟

گزارش Live Science می گوید که سال های کبیسه بسیار مهم هستند و بدون آنها، سال های ما در نهایت کاملاً متفاوت به نظر می رسید. سال‌های کبیسه به این دلیل وجود دارند که یک سال در تقویم میلادی کمی کوتاه‌تر از یک سال شمسی یا گرمسیری است، یعنی مدت زمانی که زمین طول می‌کشد تا یک‌باره به طور کامل به دور خورشید بچرخد. سال تقویمی دقیقاً 365 روز است، اما سال شمسی تقریباً 365.24 روز یا 365 روز و 5 ساعت و 48 دقیقه و 56 ثانیه است.

اگر این تفاوت را در نظر نگیریم، هر سال که می گذرد، فاصله ای بین آغاز سال تقویمی و سال شمسی ثبت می کنیم که هر سال 5 ساعت و 48 دقیقه و 56 ثانیه افزایش می یابد و این باعث می شود تغییر زمان فصول به عنوان مثال، اگر استفاده از سال های کبیسه را متوقف کنیم، پس از حدود 700 سال، تابستان در نیمکره شمالی به جای ژوئن از دسامبر آغاز می شود.

اضافه کردن روزهای کبیسه در هر سال چهارم تا حد زیادی این مشکل را برطرف می‌کند، زیرا طول روز اضافی تقریباً به اندازه تفاوتی است که در این مدت جمع می‌شود.

با این حال، سیستم کامل نیست: ما حدود 44 دقیقه اضافی در هر چهار سال یا یک روز در هر 129 سال به دست می آوریم. برای حل این مشکل، سال‌های کبیسه را در هر صد سال به جز سال‌هایی که بر 400 بخش پذیرند، مانند 1600 و 2000 می‌گذریم. اما حتی در آن زمان، هنوز تفاوت کمی بین سال‌های تقویمی و سال‌های شمسی وجود داشت، به همین دلیل است که دفتر بین‌المللی اوزان و اندازه‌ها نیز ثانیه‌های کبیسه را آزمایش کرد.
اما به طور کلی، سال‌های کبیسه به این معناست که تقویم میلادی (غربی) با سفر ما به دور خورشید هماهنگ است.

تاریخچه سالهای کبیسه

ایده سال های کبیسه به سال 45 قبل از میلاد برمی گردد، زمانی که امپراتور روم باستان، جولیوس سزار، تقویم ژولیانی را ایجاد کرد که شامل 365 روز تقسیم شده به 12 ماه بود که هنوز در تقویم میلادی استفاده می کنیم.
تقویم جولیان شامل سال‌های کبیسه هر چهار سال بدون استثنا بود و به لطف «آخرین سال سردرگمی» در سال 46 قبل از میلاد که شامل 15 ماه با مجموع 445 روز بود، با فصول زمین همگام شد.

قرن‌ها به نظر می‌رسید که تقویم جولیان کاملاً کار کند، اما در اواسط قرن شانزدهم، اخترشناسان متوجه شدند که فصل‌ها حدود 10 روز زودتر از حد انتظار شروع می‌شوند، زمانی که تعطیلات مهم، مانند عید پاک، دیگر با رویدادهای خاص، مانند بهاری هماهنگ نمی‌شوند. اعتدال

برای رفع این مشکل، پاپ گریگوری سیزدهم تقویم گریگوری را در سال 1582 معرفی کرد، همان تقویم جولیانی، اما سال‌های کبیسه را برای اکثر سال‌های صدساله حذف کرد.

برای قرن ها، تقویم میلادی تنها توسط کشورهای کاتولیک مانند ایتالیا و اسپانیا مورد استفاده قرار می گرفت، اما در نهایت توسط کشورهای پروتستان نیز مانند بریتانیای کبیر در سال 1752، زمانی که سال های آن به طور قابل توجهی از کشورهای کاتولیک انحراف پیدا کرد، این تقویم را پذیرفتند.

به دلیل عدم تطابق بین تقویم ها، کشورهایی که بعداً به تقویم میلادی روی آوردند مجبور شدند روزها را برای همگام شدن با سایر نقاط جهان کنار بگذارند. به عنوان مثال، طبق گفته موزه رویال گرینویچ، زمانی که بریتانیا در سال 1752 تقویم خود را تغییر داد، پس از 2 سپتامبر، 14 سپتامبر قرار گرفت.

گزارش Live Science نتیجه می‌گیرد که انسان‌ها در آینده‌ای دور مجبور خواهند شد تقویم میلادی را مجدداً ارزیابی کنند، زیرا با سال‌های شمسی مطابقت ندارد، اما هزاران سال طول می‌کشد تا این اتفاق بیفتد.

طالع بینی عاشقانه ماهی ها برای سال 2024