aura de pureza

Ten un aura de música, cántame o que lle gusta cando estamos na nosa cabana. Ten unha aura de amor, polo que ninguén ve cando o abrazo é a mensaxe da conexión inocente. Ten unha aura de pureza, coma se Deus o perfumase con auga de Zamzam.

Ten un aura de honestidade, a honestidade non fai mal. Ten unha aura de bágoas, chorame moito, e os seus dedos pequenos enxugan o ollo sen durmir.
Ten unha aura de tristura, e non pode vivir sen ela, coma se a tristeza estivese ao meu redor coma unha fada que perdeu o camiño cara ao seu bosque solitario.

Ten aura de lirio branco, regoo sempre que chora.
Ten un aura perdida que atopo no soto sempre que o perdo.
E tenme.
Unha aura de supervivencia eterna, xiro e xiro, a patria xira, a nostalxia dá voltas e a alma flota no aire.