Мен қалаған едім

Нәзік мұңсыз, аппақ төсекте, күш-қуатсыз жайылған, шашы тараған босқа өткен күнді қалаймын... Өзіңді түкке тұрғысыз сезбейсің бе?
Немесе қиялыңды жартылай кесілген аяқпен айдап бара жатқаның, екіншісі тағдырдың сандырақтығын қызғанып, жанашырлықпен жұмысын тоқтатқанын.. Өмір бір рет бөлек-бөлек жерде бөлек таспа түрінде келеді, дыбыс. Дауысы бізге ұнайтын таспаның нұрын төгеді Таусылмас қараңғылық болды, Махаббатты да, Отанды да білмейтін ақымақ керек болды.

Мен өз еркіммен бәрін ұмытып, туған жерге жақсымын деп, күмәнсіз сөздерді аңдыдым, оған да тірек болмады.

Әрқайсысымыз жүрегімізде дірілдеп, атрофияға ұшыраған бірдеңені көріп, санамызда аздаған уаудың нұры, шашылған хабардың шашырап жатқаны, толымсыз монахтың нәзік үйі болса, іштің тозғанын сеземіз.