ការគំរាមកំហែងបីយ៉ាងដល់អាយុជីវិតមនុស្ស

ក្រៅ​ពី​សង្គ្រាម ប្រហែល​ជា​អ្នក​មិន​ដឹង​ថា​មាន​គ្រោះ​ថ្នាក់​ធ្ងន់ធ្ងរ​ជាង​សង្គ្រាម​ទេ។ សូម​ឲ្យ​យើង​រៀន​អំពី​គ្រោះ​ថ្នាក់​ទាំង​នេះ​ក្នុង​របាយការណ៍​នេះ។

គ្រោះថ្នាក់ទីមួយ៖ ស៊ើបការណ៍យោធា

គ្រោះថ្នាក់ដ៏គ្រោះថ្នាក់បំផុតមួយនៃបញ្ញាសិប្បនិមិត្ត ដែលបច្ចុប្បន្នកំពុងភ័យខ្លាចនោះគឺថា ភាពវៃឆ្លាតដែលត្រូវបានដាក់បញ្ចូលទៅក្នុងអាវុធ ឧទាហរណ៍ អាវុធឆ្លាតវៃអាចបែងចែកខុសរវាងសត្រូវ និងសម្ព័ន្ធមិត្ត។ ម្យ៉ាងវិញទៀត ប្រទេសនានា ជាពិសេសសហរដ្ឋអាមេរិក និងចិន បានភ័យខ្លាចចំពោះសង្គ្រាមឆ្លាតវៃ រហូតដល់កម្រិតដែលចិនបាននិយាយកាលពីដើមខែនេះថា ខ្លួនភ័យខ្លាចការផ្ទុះឡើងនៃការប្រកួតប្រជែងអាវុធឆ្លាតវៃ ដែលអាចនាំឱ្យមានសង្គ្រាមដោយចៃដន្យ ដោយមិនមានផែនការណាមួយឡើយ។

គ្រោះថ្នាក់ទីពីរ៖ ការវាយប្រហារតាមអ៊ីនធឺណិតឆ្លាតវៃ

ការវាយប្រហារតាមអ៊ីនធឺណេតឆ្លាតវៃកើតឡើងជាមួយនឹងកម្រិតនៃការស៊ើបការណ៍យោធាទាបជាង ប៉ុន្តែពួកគេមិនគួរត្រូវបានប៉ាន់ស្មានឡើយព្រោះវាអាចបំផ្លាញ ឬរំខានដល់ហេដ្ឋារចនាសម្ព័ន្ធនៃប្រទេសនានា។ គ្រោះថ្នាក់នៃការវាយប្រហារឆ្លាតវៃក៏ត្រូវបានតំណាងនៅក្នុងភាពវៃឆ្លាតរបស់មនុស្សដែលនៅពីក្រោយពួកគេផងដែរ ដោយសារពួកគេអាចដាក់កម្មវិធីមេរោគដើម្បីលាក់ ដូច្នេះបណ្តាលឱ្យមានការខូចខាតខ្លាំងបំផុត។

គ្រោះថ្នាក់ទីបី៖ ភាពវៃឆ្លាតខាងឧបាយកល។

បញ្ញាសិប្បនិមិត្តបច្ចុប្បន្នផ្តល់នូវសមត្ថភាពក្នុងការទំនាក់ទំនង និងស្នើសុំការសាកសួរពីកម្មវិធី ឬអ្វីដែលគេហៅថា "បូត" មិនថាដោយការជជែក ឬតាមទូរស័ព្ទនោះទេ ប៉ុន្តែជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍន៍បញ្ញាសិប្បនិម្មិតដល់កម្រិតដែលវាអាចអភិវឌ្ឍអ្នកផ្តល់ព័ត៌មានដោយសំឡេង។ និង​រូបភាព​ដែល​មាន​ភាព​សុក្រឹត 100​% វា​ត្រូវ​បាន​គេ​បារម្ភ​ថា​ភាព​វៃឆ្លាត​នឹង​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ប្រាស់​ឧបាយកល​សិប្បនិម្មិត​នៃ​អារម្មណ៍​និង​ការ​សម្រេច​ចិត្ត​របស់​មនុស្ស​។

ជាចុងក្រោយ ពីសេចក្តីសម្រេចដែលគេស្គាល់ថា “មនុស្សគឺជាសត្រូវនៃអ្វីដែលល្ងង់។” ដូច្នេះហើយ គេអាចនិយាយបានថា ការភ័យខ្លាចនៃបញ្ញាសិប្បនិមិត្តគឺសមហេតុផល ប៉ុន្តែយើងត្រូវដើរតាមមាគ៌ានេះ ដូចដែលយើងបានដើរក្នុងផ្លូវផ្សេងទៀត។ វិទ្យាសាស្ត្រមនុស្ស ហើយប្រសិនបើយើងប្រុងប្រយ័ត្ន មនុស្សអាចនិយាយបន្ទាប់ពីច្រើនឆ្នាំអំពីអត្ថប្រយោជន៍ដែលបច្ចេកវិទ្យាបាននាំមកមនុស្សជាតិ ដូចដែលយើងកំពុងនិយាយអំពីសារៈសំខាន់នៃអគ្គិសនី និងអ៊ីនធឺណិត។