បុគ្គលិកលក្ខណៈដែលកេងប្រវ័ញ្ច ឬចាប់អារម្មណ៍លើខ្លួនឯង និងប្រភេទរបស់វា។
បុគ្គលិកលក្ខណៈដែលកេងប្រវ័ញ្ច ឬចាប់អារម្មណ៍លើខ្លួនឯង និងប្រភេទរបស់វា។
បុគ្គលិកលក្ខណៈដែលកេងប្រវ័ញ្ច ឬចាប់អារម្មណ៍លើខ្លួនឯង និងប្រភេទរបស់វា។
វាត្រូវបានគេចាត់ទុកថាជាប្រភេទបុគ្គលិកលក្ខណៈដ៏អាក្រក់បំផុតមួយ ពីព្រោះបុគ្គលកេងប្រវ័ញ្ចមិនមានចរិតលក្ខណៈមនុស្សក្រៅពីភាពអាត្មានិយម និងផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន។
គាត់លេចចេញជាឧត្តមគតិ ជាមនុស្សមានចិត្តល្អ ដើម្បីឱ្យគាត់អាចចូលទៅក្នុងចិត្តមនុស្ស ដើម្បីសម្រេចបាននូវគោលដៅ និងផលប្រយោជន៍របស់គាត់។
បុគ្គលកេងប្រវ័ញ្ច គឺជាបុគ្គលដែលលះបង់នូវការគោរពខ្លួនឯង និងមនុស្សធម៌ ដើម្បីផលប្រយោជន៍របស់ខ្លួន ដោយមិនគិតពីសិទ្ធិអ្នកដទៃ។
គាត់ដើរលើគំនរបាក់បែករបស់អ្នកដទៃ ព្រោះលើលោកនេះ គ្មានអ្វីសំខាន់សម្រាប់គាត់ជាងការសម្រេចនូវផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ឡើយ។
គាត់មើលឃើញខ្លួនគាត់ថាល្អជាងនិងមានតម្លៃជាងអ្នកក្នុងសង្គម
រាល់កិច្ចការរបស់គាត់គឺពេញលេញ ហើយរាល់សកម្មភាពរបស់អ្នកដែលបង្ហាញដល់គាត់គឺមិនពេញលេញទេ។
លក្ខណៈមួយរបស់មនុស្សដែលមានបុគ្គលិកលក្ខណៈនេះគឺមិនថាអ្នកធ្វើការឱ្យពួកគេខ្លាំងប៉ុណ្ណានោះទេ ពួកគេបង្ហាញឱ្យអ្នកនូវអារម្មណ៍ថាអ្វីដែលអ្នកបានធ្វើគឺជាកាតព្វកិច្ចរបស់អ្នក។
អ្នកប្រហែលជាធ្វើបានច្រើនសម្រាប់ពួកគេ ហើយនៅទីបញ្ចប់ពួកគេធ្វើឱ្យអ្នកមានអារម្មណ៍ថាពួកគេជាមនុស្សដែលល្អជាងអ្នក។
អ្នកនឹងឃើញថាខ្លួនអ្នកហត់នឿយហើយដោយគ្មានការកោតសរសើរពីពួកគេចំពោះការខិតខំប្រឹងប្រែងការខិតខំប្រឹងប្រែងនិងប្រាក់ដែលអ្នកបានបញ្ចូល។
គាត់ព្យាយាមប្រើមនុស្សម្នាក់ដើម្បីផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ ហើយលេចឡើងតែនៅពេលដែលគាត់មានចំណាប់អារម្មណ៍ បន្ទាប់មកក៏បាត់ទៅវិញនៅពេលដែលផលប្រយោជន៍របស់គាត់ត្រូវបានបម្រើ។
មានអ្នកដែលមានមិត្តភាពងាយស្រួលជាមួយនឹងមនុស្សជាច្រើនដែលទទួលបានផលប្រយោជន៍ពីពួកគេដើម្បីសម្រួលកិច្ចការរបស់ពួកគេម្នាក់ៗសរសើរគ្នាទៅវិញទៅមកហើយអះអាងពីមិត្តភាពរបស់គាត់ ហើយរបៀបនៃការដោះស្រាយនេះជាអកុសលបានក្លាយជាបទដ្ឋាន។
ប្រភេទនៃការកេងប្រវ័ញ្ច ឬកេងប្រវ័ញ្ច៖
ចុងបញ្ចប់បង្ហាញពីភាពត្រឹមត្រូវនៃមធ្យោបាយ៖
នេះគឺជាច្បាប់តែមួយគត់ដែល Al-Muslehji ជឿ។ គាត់ជឿថា ឱកាសដែលមានគឺជាការបំផ្លាញដែលមិនគួរត្រូវបានបោះបង់ចោល ដោយមិនគិតពីកាលៈទេសៈជុំវិញវា គាត់មិនមានបញ្ហាជាមួយនឹងមធ្យោបាយ និងវិធីសាស្រ្តនោះទេ ពីព្រោះទីបញ្ចប់គឺសមហេតុផលទាំងអស់។
▫️ អ្នកលើកសរសើរ និងពុតត្បុត៖
ជនឆ្លៀតឱកាសធ្វើជាម្ចាស់នៃសិល្បៈនៃការនិយាយស្តី និងពុតត្បុត ពួកគេមានសមត្ថភាពធ្វើឱ្យមានសេចក្តីប្រាថ្នាធម្មជាតិសម្រាប់ការសរសើរ និងការសរសើរ ហើយពួកគេប្រើប្រាស់សមត្ថភាពនេះដោយឈ្លាសវៃ និងល្បិចកល។
▫️ចំពោះអ្នកកែទម្រង់យុទ្ធសាស្ត្រ៖
គាត់គឺជាអ្នកដែលមានល្បិចកលបំផុត និងមានបទពិសោធន៍ក្នុងការសម្រេចបាននូវផលប្រយោជន៍របស់គាត់ និងប្រើប្រាស់អ្នកពាក់ព័ន្ធប្រភេទនេះ ភ្លាមៗនោះគាត់នឹងមិនស្នើសុំឱ្យអ្នកធ្វើការហៅទូរស័ព្ទជាច្រើនដងដើម្បីធានាអ្នក ហើយប្រហែលជាអ្នកនឹងទៅជាមួយគ្នាដើម្បីដើរដោយគ្មានកំហុស បង្ហាញបញ្ហារបស់គាត់ ដើម្បីឱ្យវាហាក់ដូចជាធម្មតានៅក្នុងការសន្ទនា ហើយសួររកអ្វីដែលគាត់ចង់បាន ហើយជាធម្មតាបាត់ទៅវិញនៅពេលដែលគាត់បម្រើផលប្រយោជន៍របស់គាត់ ប៉ុន្តែគាត់ក៏អាចព្យាយាមពិនិត្យមើលអ្នកពីរបីដងមុនពេលបាត់ទៅវិញ។ គាត់ប្រហែលជាត្រូវការអ្នកម្តងទៀត!
▫️កំណែទម្រង់របស់ខ្ញុំសម្រាប់អត្ថប្រយោជន៍ "ល្អ" របស់អ្នក៖
ភាគីពាក់ព័ន្ធប្រភេទនេះធ្វើឱ្យអ្នកជឿថាសេវាកម្មដែលអ្នកនឹងផ្តល់ដល់គាត់គឺជាផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនរបស់អ្នក! គាត់ព្យាយាមញុះញង់បំណងប្រាថ្នាពីកំណើតរបស់អ្នកដើម្បីសម្រេចបាននូវអត្ថប្រយោជន៍ងាយៗ ដើម្បីសម្រេចបាននូវផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនជាមួយអ្នក ហើយជារឿយៗអត្ថប្រយោជន៍របស់អ្នកគឺតិចតួច ឬសូម្បីតែការស្រមើស្រមៃ ប៉ុន្តែគាត់ដឹងពីរបៀបបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នកថាអ្នកគឺជាអ្នកទទួលផលចម្បង។
អ្នកខ្លះខឹងពេលគេប្រាប់ (អ្នកផ្សះផ្សា) មានន័យថាគាត់ស្វែងរកប្រយោជន៍គាត់ ពេលយើងទាំងអស់គ្នាគ្មានករណីលើកលែងទេ ភាគីពាក់ព័ន្ធហ្នឹងមានចំណុចខ្វះខាតត្រង់ណាពេលមហាជនប្រយោជន៍ឯកជនជួបគ្នាក្នុងក្របខណ្ឌប្រយោជន៍សង្គម។ ហើយការសង្ស័យនិងការសង្ស័យកើនឡើងនូវអ្វីដែលពួកគេតែងតែអះអាងថាធ្វើការដើម្បីប្រយោជន៍សាធារណៈ?
ប៉ុន្តែអ្វីដែលត្រឹមត្រូវនោះគឺថា ផលប្រយោជន៍ដែលហាក់បីដូចជាខុសគ្នា ឬផ្ទុយស្រឡះ គួរតែចុះសម្រុងគ្នា ដើម្បីឲ្យវាចូលគ្នា និងប្រសព្វគ្នានៅចំណុចប្រជុំនៃគោលដៅ។
អ្នកណាដែលបង្កើតរោងចក្រ ឬហាងធំ ឬបង្កើតស្ថាប័នធំ គោលដៅរបស់គាត់គឺមិនមែនសម្រាប់តែការងារសាធារណៈ ឬសប្បុរសធម៌នោះទេ គឺគាត់ខិតខំចាប់យកឱកាសចំណេញ ចំណេញ និងប្រមូលលុយ ប៉ុន្តែក្នុងការស្វែងរកនេះយ៉ាងម៉េច ការងារជាច្រើនត្រូវបានបង្កើតឡើង តើការងារប៉ុន្មានត្រូវបានសន្សំ និងប៉ុន្មានទ្វារនៃការចិញ្ចឹមជីវិតត្រូវបានបើកសម្រាប់សង្គមរបស់គាត់ ប្រយោជន៍សាធារណៈមិនមែនជាគោលដៅសង្គមដែលចង់បាននោះទេ ប៉ុន្តែជាមធ្យោបាយនៃការរួមរស់ និងការរួមគ្នា។ អ្នកដែលមានផលប្រយោជន៍ពិសេស ដើម្បីសម្រេចបានផលប្រយោជន៍សង្គមទាំងមូល។