ឥរិយាបទ ៩ យ៉ាងដើម្បីកម្ចាត់បង់ដើម្បីទទួលបានការគោរព
ឥរិយាបទ ៩ យ៉ាងដើម្បីកម្ចាត់បង់ដើម្បីទទួលបានការគោរព
ឥរិយាបទ ៩ យ៉ាងដើម្បីកម្ចាត់បង់ដើម្បីទទួលបានការគោរព
អ្នកជំនាញណែនាំឱ្យលុបចោលនូវអាកប្បកិរិយា ៩ យ៉ាងដើម្បីទទួលបានការគោរព និងកោតសរសើរពីអ្នកដទៃដូចខាងក្រោម៖
1. ភាពបត់បែន
កាលណាមនុស្សចាស់ទៅ វាងាយនឹងជាប់គាំងក្នុងផ្លូវរបស់គេ ហើយវាអាចជាការលួងលោមចិត្តក្នុងការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវអ្វីដែលគេដឹង និងជៀសវាងការផ្លាស់ប្តូរ។ ប៉ុន្តែត្រូវប្រយ័ត្នថា ភាពរឹងមាំតែងបង្កការមិនគោរព ព្រោះពិភពលោកកំពុងវិវឌ្ឍឥតឈប់ឈរ ហើយមនុស្សដែលរស់នៅក៏ដូច្នោះដែរ។ ការមិនអាចបត់បែនបានផ្ញើសារដែលមនុស្សនោះមិនចង់យល់ និងសម្របតាមទស្សនៈឬកាលៈទេសៈថ្មី។ ផ្ទុយទៅវិញ មនុស្សម្នាក់ត្រូវបានគេចាត់ទុកថាមានប្រាជ្ញា ហើយមិនមែនគ្រាន់តែជាមនុស្សចាស់នោះទេ បើគេបើកចំហ និងសម្របខ្លួនបាន។
2. មិនស្តាប់
មនុស្សមួយចំនួននៅពេលណាមួយក្នុងជីវិតរបស់ពួកគេជឿថាពួកគេដឹងអ្វីៗគ្រប់យ៉ាង ហើយនៅពេលដែលពួកគេកំពុងសន្ទនាជាមួយអ្នកដទៃ ពួកគេបានរំខានពួកគេពាក់កណ្តាលប្រយោគ ដោយជឿជាក់ថាទស្សនៈរបស់ពួកគេគឺជារឿងតែមួយគត់ដែលសំខាន់។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលមនុស្សធំឡើង មនុស្សម្នាក់ដឹងថាអាកប្បកិរិយានេះមិនសមរម្យ ហើយថែមទាំងរារាំងមនុស្សម្នាក់ពីការរៀនសូត្រ និងការយល់ដឹងពីអ្នកដទៃទៀតផង។ ការស្តាប់គឺជាជំនាញដែលត្រូវអនុវត្ត ហើយមានសារៈសំខាន់ក្នុងការទទួលបានការគោរព។
3. ឆ្លងកាត់ការវិនិច្ឆ័យលើអ្នកដទៃ
មនុស្សគ្រប់រូបមានទស្សនៈ និងជំនឿរៀងៗខ្លួន ដែលបង្ហាញដោយបទពិសោធន៍ និងការចិញ្ចឹមបីបាច់របស់ពួកគេ។ ប៉ុន្តែការដាក់ជំនឿទាំងនេះទៅលើអ្នកដទៃ ឬវិនិច្ឆ័យពួកគេដោយផ្អែកលើស្តង់ដាររបស់ខ្លួនឯងគឺមិនមែនជាអាកប្បកិរិយាដែលសក្តិសមនឹងការគោរពនោះទេ។ ការសិក្សាមួយដែលត្រូវបានចេញផ្សាយនៅក្នុងទិនានុប្បវត្តិ Personality and Individual Differences បានបង្ហាញថា បុគ្គលដែលមិនវិនិច្ឆ័យបានជួបប្រទះកម្រិតនៃការថប់បារម្ភ និងកំហឹងទាប ហើយទទួលបានការគោរពកាន់តែច្រើន។ ការទទួលយក និងការយល់ដឹងជំរុញអារម្មណ៍នៃការជឿទុកចិត្ត និងការគោរព និងបង្ហាញពីសមត្ថភាពសម្រាប់ភាពចម្រុះ និងការគោរពចំពោះបុគ្គល។
4. កាន់ទុក្ខ
វាជាធម្មជាតិរបស់មនុស្ស ដែលមនុស្សម្នាក់មានអារម្មណ៍ឈឺចាប់ នៅពេលដែលនរណាម្នាក់ធ្វើខុស ប៉ុន្តែការប្រកាន់ខ្ជាប់នូវព្រឹត្តិការណ៍អតីតកាល ឬការមិនចុះសម្រុងគ្នាធ្វើឱ្យមានគ្រោះថ្នាក់ច្រើនជាងផលល្អ។ វាបង្អត់សន្តិភាព ហើយក៏អាចប៉ះពាល់ដល់សុខភាពជាអវិជ្ជមានផងដែរ។ នៅពេលដែលយើងកាន់តែចាស់ វាកាន់តែមានសារៈសំខាន់ក្នុងការបំបាត់ការខឹងសម្បារ។ ការអភ័យទោសមិនមែនមានន័យថាបំភ្លេច ឬមើលរំលងនូវកំហុសដែលបានធ្វើចំពោះមនុស្សម្នាក់នោះទេ វាគ្រាន់តែជ្រើសរើសមិនអនុញ្ញាតឱ្យការឈឺចាប់ពីអតីតកាលមកគ្រប់គ្រងបច្ចុប្បន្ន និងអនាគត។
5. ការរិះគន់ហួសហេតុ
ការរិះគន់អ្នកដទៃជាប្រចាំចំពោះចំណុចខ្វះខាតរបស់ខ្លួន មិនធ្វើឱ្យមនុស្សមានឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់ ឬអន់ជាងឡើយ។ ការរិះគន់ខ្លាំងពេកអាចរុញអ្នកដទៃចេញឆ្ងាយ ហើយច្រើនតែនាំទៅរកការអន់ចិត្ត។ វាអាចនាំឱ្យមានទំនាក់ទំនងមិនល្អនិងមិនគោរព។ ការរិះគន់ក្នុងន័យស្ថាបនា ពេលដែលផ្តល់ឲ្យដោយយោគយល់ អាចមានប្រយោជន៍ និងបង្ហាញថាមនុស្សម្នាក់យកចិត្តទុកដាក់គ្រប់គ្រាន់ដើម្បីជួយនរណាម្នាក់ឱ្យប្រសើរឡើង។
6. ការមិនយកចិត្តទុកដាក់លើខ្លួនឯង
ជាការពិត ការមិនយកចិត្តទុកដាក់លើតម្រូវការ និងសុខុមាលភាពរបស់បុគ្គលនោះ ផ្ញើសារថាបុគ្គលនោះមិនឲ្យតម្លៃ ឬគោរពខ្លួនឯង។ ការខ្វល់ខ្វាយរបស់បុគ្គលម្នាក់ចំពោះសុខភាពផ្លូវកាយ សុខុមាលភាពផ្លូវចិត្ត និងផលប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួន ជាគំរូវិជ្ជមានសម្រាប់អ្នកជុំវិញខ្លួន ក៏ដូចជាបង្ហាញពួកគេថាពួកគេសមនឹងទទួលបានការគោរពខ្ពស់។
7. ជៀសវាងការសុំទោស
មនុស្សមួយចំនួនពិបាកសុំទោស ដោយជឿថាការទទួលស្គាល់កំហុសគឺជាភាពទន់ខ្សោយ។ ជាការពិត ការស្ដាយក្រោយពេលមានកំហុស ធ្វើឱ្យមនុស្សម្នាក់មានភាពរឹងមាំ លក្ខណៈដោយភាពស្មោះត្រង់ ភាពរាបទាប និងភាពចាស់ទុំ។
8. មិនអើពើនឹងអារម្មណ៍របស់អ្នកដទៃ
បុគ្គលនោះចង់មានអារម្មណ៍បានឮ និងយល់ ។ ប៉ុន្តែនៅពេលដែលគាត់ព្រងើយកន្តើយនឹងអារម្មណ៍ឬគំនិតរបស់អ្នកដទៃគាត់ឱ្យតម្លៃពួកគេហើយធ្វើឱ្យពួកគេមានអារម្មណ៍ថាមិនសំខាន់។
ការបដិសេធអាចមានលក្ខណៈសាមញ្ញដូចជាការរំខាននរណាម្នាក់ខណៈពេលដែលពួកគេកំពុងនិយាយ ឬស្មុគ្រស្មាញដូចជាការមើលងាយអារម្មណ៍ ឬបទពិសោធន៍របស់ពួកគេ។ ទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាជាអាកប្បកិរិយាដែលអាចបំផ្លាញទំនាក់ទំនង និងបំផ្លាញការគោរព។
9. ជៀសវាងការរីកចម្រើនផ្ទាល់ខ្លួន
ដំណើរជីវិតទាំងមូលគឺអំពីការលូតលាស់ និងការអភិវឌ្ឍន៍។ ប៉ុន្តែពេលខ្លះ នៅពេលដែលមនុស្សកាន់តែចាស់ មនុស្សម្នាក់ចាប់ផ្តើមទប់ទល់នឹងការរីកចម្រើននេះ ដោយចូលចិត្តការលួងលោម និងការស្គាល់ពីភាពមិនប្រាកដប្រជានៃការផ្លាស់ប្តូរ។ ការពិតគឺថាការរីកចម្រើនផ្ទាល់ខ្លួនគឺជាដំណើរការពេញមួយជីវិត។ វាគឺអំពីការបន្តការសិក្សា ការអភិវឌ្ឍន៍ និងការខិតខំដើម្បីក្លាយជាកំណែដ៏ល្អបំផុតនៃខ្លួនឯងដែលមនុស្សម្នាក់ប្រាថ្នាចង់ក្លាយជា។
ការជៀសវាងការរីកលូតលាស់ផ្ទាល់ខ្លួនអាចនាំទៅរកភាពជាប់គាំងទាំងផ្ទាល់ខ្លួន និងក្នុងភ្នែករបស់អ្នកដទៃ។ ប៉ុន្តែការឱបក្រសោប វាបង្ហាញថាមនុស្សម្នាក់មានចិត្តបើកចំហ សម្របខ្លួន និងមានឆន្ទៈក្នុងការរៀនសូត្រ — គុណសម្បត្ដិដែលសក្ដិសមនៃការគោរព។