តើបញ្ញារបស់កូនអ្នកទទួលមរតកពីអ្នក ឬពីគាត់?

តើបញ្ញារបស់កូនអ្នកទទួលមរតកពីអ្នក ឬពីគាត់?

ការសិក្សាថ្មីមួយបានរកឃើញថាហ្សែនរបស់ម្តាយកំណត់ថាតើកូនរបស់គាត់ឆ្លាតប៉ុណ្ណា ហើយឪពុកបង្កើតឱ្យមានភាពខុសគ្នា នេះបើយោងតាមកាសែតអង់គ្លេស The Independent ។

លទ្ធផល​នៃ​ការ​សិក្សា​បាន​បង្ហាញ​ថា ម្តាយ​ទំនង​ជា​បញ្ជូន​ហ្សែន​ស៊ើបការណ៍​ទៅ​កូន​ដោយ​សារ​ពួក​គេ​ផ្ទុក​ក្រូម៉ូសូម X ពីរ ខណៈ​បុរស​មាន​ក្រូម៉ូសូម X តែមួយ​ប៉ុណ្ណោះ។ ឥឡូវនេះអ្នកវិទ្យាសាស្ត្រក៏សង្ស័យថាហ្សែនសម្រាប់មុខងារនៃការយល់ដឹងកម្រិតខ្ពស់ដែលបានទទួលមរតកពីឪពុកអាចនឹងត្រូវបានធ្វើឱ្យអសកម្មដោយស្វ័យប្រវត្តិ។

អ្នកវិទ្យាសាស្ត្រជឿថាប្រភេទនៃហ្សែនដែលគេស្គាល់ថាជា "ហ្សែនសម្របខ្លួន" មិនដំណើរការទេ លុះត្រាតែវាមកពីម្តាយក្នុងករណីខ្លះ និងពីឪពុកក្នុងករណីផ្សេងទៀត ហើយបន្ទាប់មកវាទំនងជាថាភាពវៃឆ្លាតស្ថិតក្នុងចំណោមហ្សែនប្រែប្រួល ដែលត្រូវតែមកពី ម្តាយ។

ខួរក្បាលធំ និងរាងកាយតូច

ការសិក្សាមន្ទីរពិសោធន៍លើសត្វកណ្ដុរកែប្រែហ្សែនបានរកឃើញថា សត្វកណ្តុរដែលមានហ្សែនមាតាលើសកម្រិតបានអភិវឌ្ឍក្បាល និងខួរក្បាលធំជាង ប៉ុន្តែរាងកាយតូចជាង ខណៈសត្វកណ្តុរដែលទទួលហ្សែនឪពុកច្រើនពេកមានខួរក្បាលតូចជាង និងរាងកាយធំជាង។

អ្នកស្រាវជ្រាវបានកំណត់អត្តសញ្ញាណកោសិកាដែលមានតែហ្សែនមាតាឬបិតានៅក្នុងផ្នែកប្រាំមួយផ្សេងគ្នានៃខួរក្បាលរបស់សត្វកណ្តុរដែលគ្រប់គ្រងមុខងារនៃការយល់ដឹងផ្សេងៗគ្នា ចាប់ពីទម្លាប់ញ៉ាំរហូតដល់ការចងចាំ។

ភាសា ការគិត និងផែនការ

កោសិកាដែលមានហ្សែនឪពុកម្តាយកកកុញនៅក្នុងផ្នែកខ្លះនៃប្រព័ន្ធអវយវៈដែលពាក់ព័ន្ធនឹងមុខងារដូចជាការរួមភេទ អាហារ និងការឈ្លានពាន។ ប៉ុន្តែអ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា គ្មានកោសិកាឪពុកម្តាយនៅក្នុងខួរក្បាលខួរក្បាល ដែលមុខងារនៃការយល់ដឹងកម្រិតខ្ពស់បំផុត ដូចជាភាសា ការគិត និងការធ្វើផែនការកើតឡើង។

ដើម្បីច្រានចោលនូវលទ្ធភាពដែលការរកឃើញអាចនឹងមិនអនុវត្តចំពោះមនុស្ស អ្នកស្រាវជ្រាវនៅទីក្រុង Glasgow បានប្រើទ្រឹស្ដីពីការសិក្សារបស់សត្វកណ្តុរដើម្បីអនុវត្តចំពោះមនុស្សដើម្បីស្វែងរកភាពវៃឆ្លាតអំឡុងពេលសម្ភាសន៍ជាមួយមនុស្សអាយុ 12686 ពី 14 ទៅ 22 ឆ្នាំជារៀងរាល់ឆ្នាំគិតត្រឹមឆ្នាំ 1994។ ទោះបីជាកត្តាជាច្រើនគឺ ដោយពិចារណា ចាប់ពីការអប់រំរបស់អ្នកចូលរួម រហូតដល់ស្ថានភាពជាតិសាសន៍ និងសេដ្ឋកិច្ចសង្គម អ្នកស្រាវជ្រាវបានរកឃើញថា អ្នកទស្សន៍ទាយដ៏ល្អបំផុតនៃភាពឆ្លាតវៃគឺ IQ របស់ម្តាយ។
ហ្សែនធៀបនឹងបរិស្ថាន

ប៉ុន្តែការស្រាវជ្រាវក៏បង្ហាញផងដែរថាពន្ធុវិទ្យាមិនមែនជាកត្តាកំណត់តែមួយគត់នៃភាពវៃឆ្លាតនោះទេ ព្រោះកត្តាហ្សែនត្រូវបានកំណត់នៅចន្លោះពី 40 ទៅ 60% ខណៈដែលភាគរយស្រដៀងគ្នានេះត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ទៅនឹងបរិស្ថាន ដែលបង្ហាញថាម្តាយក៏ដើរតួយ៉ាងសំខាន់ផងដែរនៅក្នុងការមិន -ផ្នែកហ្សែននៃរាងកាយ ភាពវៃឆ្លាត ការសិក្សាមួយចំនួនបានបង្ហាញថា ចំណងសុវត្ថិភាពរវាងម្តាយ និងកូនគឺទាក់ទងយ៉ាងជិតស្និទ្ធទៅនឹងភាពវៃឆ្លាត។
ចំណងមនោសញ្ចេតនាជាមួយម្តាយ

អ្នកស្រាវជ្រាវនៅសកលវិទ្យាល័យ Washington បានរកឃើញថា ចំណងផ្លូវចិត្តដ៏មានសុវត្ថិភាពរវាងម្តាយ និងកូនគឺចាំបាច់សម្រាប់ការអភិវឌ្ឍន៍ផ្នែកខ្លះនៃខួរក្បាល។ បន្ទាប់ពីការវិភាគវិធីនៃក្រុមម្តាយដែលទាក់ទងនឹងកូនរបស់ពួកគេអស់រយៈពេល 10 ឆ្នាំអ្នកស្រាវជ្រាវបានសន្និដ្ឋានថាកុមារដែលបានទទួលការគាំទ្រខាងអារម្មណ៍និងមានតម្រូវការបញ្ញារបស់ពួកគេមានជាមធ្យម 13 ភាគរយនៃ hippocampus ធំជាងកុមារដែលធំឡើងដោយអារម្មណ៍ឆ្ងាយពីម្តាយរបស់ពួកគេ។ hippocampus គឺជាតំបន់មួយនៃខួរក្បាលដែលត្រូវបានផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការចងចាំ ការរៀនសូត្រ និងការឆ្លើយតបទៅនឹងភាពតានតឹង។

អារម្មណ៍សុវត្ថិភាព

ទំនាក់ទំនងដ៏រឹងមាំជាមួយម្តាយត្រូវបានគេជឿថានឹងផ្តល់ឱ្យកូននូវអារម្មណ៍សុវត្ថិភាពដែលអនុញ្ញាតឱ្យគាត់ស្វែងយល់ពីពិភពលោកនិងមានទំនុកចិត្តក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហា។ ម្តាយដែលយកចិត្តទុកដាក់ និងយកចិត្តទុកដាក់ក៏មានទំនោរជួយកូនដោះស្រាយបញ្ហា និងជួយពួកគេឱ្យសម្រេចបានសក្តានុពលរបស់ពួកគេ។

តួនាទីរបស់ឪពុកម្តាយ

គ្មានហេតុផលណាដែលឪពុកមិនអាចដើរតួនាទីធំដូចឪពុកម្តាយនោះទេ។ ហើយក្រុមអ្នកស្រាវជ្រាវបានណែនាំថា លក្ខណៈហ្សែនជាក់លាក់មួយចំនួនផ្សេងទៀត ដូចជាវិចារណញាណ និងអារម្មណ៍ ដែលអាចទទួលមរតកពីឪពុកក៏ជាគន្លឹះក្នុងការដោះសោភាពវៃឆ្លាតដែលមានសក្តានុពលផងដែរ។