អក្សរសិល្ប៍
អ្នកត្រូវតែស្រឡាញ់
ខ្ញុំប្រាប់គាត់ថាដៃខ្ញុំឈឺ តែគាត់មិនជឿ ខ្ញុំជាមនុស្សដែលលង់ស្នេហ៍ហើយ គាត់ថាខូចចិត្តអ្នកស្រលាញ់ លើសពីនេះខ្ញុំថាខ្ញុំស្អប់បង្អួចបើកនៅពេលយប់ សូម្បីតែយ៉រខ្ញុំ សូមជូនពរឱ្យខ្ញុំហែលជាមួយនឹងការសរសើរពីការបង្កើតផ្កាយតាមរយៈកញ្ចក់សម្រាប់អ្វីមួយដែលធ្វើឱ្យខ្ញុំថប់ដង្ហើមនៅលើអាកាស។
ខ្ញុំថាខ្ញុំយកក្រមាមកដាក់លើក្បាលកូនម្ដងម្កាល ខ្ញុំប្រាប់គាត់ថា ៖ តើកូនមានអារម្មណ៍ខុសដែរឬទេ រាល់ពេលដឹងថាកូនហូបទឹកដោយមិនបានស្រោចទឹក?
ខ្ញុំបានប្រាប់គាត់ថា ចិញ្ចៀននោះមិនសមនឹងម្រាមដៃរបស់ខ្ញុំទេ ហើយការបាត់បង់មនុស្សដែលចង់បានអ្នក ដូចជាសៀវភៅ ឬក្រដាស គឺពិបាកជាងអ្វីដែលបានបាត់ និងបាត់ពីមនុស្សឯទៀតទៅទៀត។
គាត់លុតជង្គង់ដែក ហើយខ្ញុំខ្លាចស្នេហា។