Van Gogh, nobilis artifex, qui aurem abscidit et iuventutem suam in asylo consumpsit

Vincent Willem van Gogh (30 Martii 1853) fuit pictor Teutonici qui egregia opera egregiae pulchritudinis edidit. Probitas affectio et colore obscuro duae notae sunt quae eum distinxerunt et longe vim in arte saeculi XX habuerunt.

Van Gogh puerum pingere coepit et multos annos ad arbitrium suum artifex fieri cepit. Dicitur se non ante vicensimum cinematographicum incepisse, et complura nota opera eius per biennium vitae suae perfecisse.

 Pictor ille est insignis, cuius fama numquam artificio modo fuit, sed etiam ob auriculam incisa

Probabiliter perturbationes mentis laborabat

Quodam die novaculam arripuit et aurem sinistram partem inferiorem, ut quidam tradunt, abscidit, dextra auricula esse dicitur.

.

 Epistola Felicis Rey, doctoris Van Gogh dum in Arelate tractat, sinistrae auris partem ostendens pictorem abscidisse.

 Post menses Parisiis habito, Gogh Arelate ad Galliae urbem se contulit, sperans coloniam artificum constituere, ut Gauguin cum Gogh viveret.

Quadam autem die orta est contentio inter eos, et Goghus furiosus aptus erat et cultrum ad Gauguinum suum ferebat antequam in se converteret.

Hic aurem suam abscidit, sed non exuit, sed custodivit, et plateas Arelate vagavit, priusquam meretrici daretur.

Ille ad mentis institutionem in Saint-Rémy admissus est, et ejus conditio inter insaniam et extremam foecunditatem fluctuabat

Per hoc tempus claram picturam Noctis siderei produxit:

Rediit iterum ad habitandum in civitate Parisiensi, sed valetudinis et mentis conditio erat valde pauper, quae se ipsum jaciebat.

Mortuus est anno aetatis XXXVII, idque telum, quo se iecit pictor, creditur.

Ante mortem suam perambulabat magno tumultu, et die obitus sui mane pictum radicum pinxit, quae nunquam suggerit intentionem sibi consciscere quae intus ageretur, sed plena vita et passione.

Van Gogh non pictor erat, quia turbatus erat et aeger, sed pingebat tamen omnes molestias et morbos quos patiebatur.

Van Gogh se plus quam triginta tabulas pinxit, non quod narcissus esset, sed quod notis et amicis caruit, quae eum pingere se fecit ob defectum motus affectuum.