Corpus tuum motus revela quid intus est sine verbis

Movens anulum vel faucium;

Cum manus ad gradum aurium levamus, expressio est nostrae verecundiae et sollicitudinis circa sermonem quem audimus, quasi velimus prohibere nos aspere loqui, vel urgere desiderium non audiendi.

Mordax labrum;

Vehementer nos impedimus, quominus aliquid dicamus ac si verba deglutire conamur, et cum motus hic habitus permanens fit, repugnantia internis affectibus indicat.

Manus tene, cum loquimur;

Motus, qui significat urgentem cupiditatem se defendendi et ab ea defendendi reactionem, quae alteri parti molestare potest ac supprimere quod se turbare potest, hic motus etiam indicat ipsum esse timidum ac se ipsum alios alloqui non posse regere.

Manus ponens in loculos dum loquitur;

Motus qui certam condicionem contra alteram partem indicat et urgentem cupiditatem ne sincera sit cum Eo atque ea quae in anima geruntur patefacit. Motus est impugnationis, superbiae et resistentiae.

Digitus papaver:

Timoritatis, ut quidam putant, non est expressio, sicut motus velox naturalis ad id quod in nobis agitur, sive recens sive eventus est. Conatum a nobis exprimere cupimus ut res vel velocitatem illam finiamus, vel contra, conatum mitescere possit.