Clades lunae terrae appropinquantis vitam finiat

Accessus Lunae ad terram augebit celeritatem rotationis terrae circa axem suum, secundum legem momentum conservationis angularis. Hic generabitur turbinum propter velociorem atmosphaeram circulationem. Dies autem in Terra erit brevis.

Luna enim inspiciente maior apparebit, quanto est Terrae propinquior, quae ad interclusionem radiis solis conferet. Sic eclipses solares communes fient.

Et si luna appropinquat et attingit id quod est "Roche limitem" (distantiam in qua corpus coeleste sua gravitate continuetur ad aliud corpus appropinquans), luna solvetur et solvetur ex Thadal. a gravitate planetae. Hae partes dissolutionis annulos in Terra formabunt, sicut Saturni. Sed non multo ante partes hae in Terram cadunt sicut milia asteroidum.

Immo simile quiddam huic calamitosae missionis in nostro mundo solari accidit. Anno 1992 cometa Sutor-Levy 9) Iovem appropinquavit et Rupe terminum Iovis excedit, et plus quam viginti partes fregit, quae circum illud volvere coepit et unum post alterum in Iovem anno 9 AD cecidit. Eius potentia perniciosa CCC decies centena milia bombarum atomorum aestimata est!

Ita manifestum fit eventus missionis possibiles in casu Lunae ad Terram appropinquantem esse valde calamitosos. Finis haec tragica phantasia quaedam opera dystopiae et apocalypsis inspiravit. re vera, Luna a Terra per 3.8 cm per annum recedit. Impossibile est ergo quod series hypotheticarum eventuum, sicut terrae motuum, vulcanorum, & turbinum successivorum occurret, et eclipsim permanentem non videbimus, nec erunt circuli similes circulis Saturni, et luna remanebit. factor salutis stabilitatisque planetae.