fuit et erat

Avis parva erat, sine pulmone, mea confusio, quod anhelet in dolore, vel quod subsistat in amore, vagans plateas quasi quaerens arborem, quae nidos non habet amicis, et unum tantum ramum continet. quam parva volucris modo nitor erat uno, Sed poterat roseis volitare volitantibus nubila, saeptas Aenean amavit arboreo, eiulatu torrida ut non videret, migrationemque oderat; pecus, oderat turbas.

Omnis erat ex.
Solitudinem amavit, quia dubitabat abeuntes.
Erat amicus eius miserabilis corvus, socius hiemis et autumni, sicut volumina de abiectis Montibus et vere relinquens adusta.

erat et erat ..