cogitabat

De me omnia se scire putabat.
Et satis ingenue, re vera ab eo nihil expectavi, et quo tempore rosam ab eo expectavi, mihi non attulit, maledixi igitur in momento, cum optabam hanc rosam, et maledixi omnia. expectavi et non convenerat.

Putabat se omnia scire.
Vitam honestam volui, quia omnis homo distinctione dignus est, quem maxime ratus sum, sed fata volebant esse sui, ut sui misereretur, quia me pro me nunquam amavit, me sibi ipse amavit.
Putavit me esse stultus, sed sum homo stultus.
Nec me praeterii, natum esse aliquid, cum ei egrediendum putaret, et cum quam plurimis mulieribus colloqui, ne verecundiam amoris eius adulescentia infringeret.

Ceterum homo se post haec omnia putat amorem esse de viro et de muliere tantum, ac inter eos fit sexus dies: factum est, sed non hac in parte.
Putabat se omnia scire.
Nescit se praevaricasse cor meum cum oculis nihili adstitit oculis.
cum pauperem amavi.
Solus noverat me omnibus expertem esse, sed me tam plenum amoris, ut satis mihi esset ad amandum felem transeuntem viam.

Sequere.