Flos

Sed flos non plicabat se, non arescebat, cum omnia frigida, frigora spinae, frigus gramen, umbra non erat, caderet aut pulvis fieret.

Vestigia solis deambulabat, surgens si resurrexit, si occidisset, consolans nubes, pensans inter nubila, saltans sicut anima fragilis, fragili gressu, spinae molle, flamma non erat. lucis, non tam delicata erat quam adhuc pelagi fenestra obversans.

Solis vela vela satagebat, recentem superstitem animam carpens, eamque circum se, mollibus spinis involvens, nunquam laedebat.