А јас сум птица со едно крило

Лав.

Ти кажував за тоа што го сакаш, жолти цветови, дабови дрвја и многу љубов што ми се кине во очи кога не слушаш, собирав жолт јасмин што не вене брзо и со него ти го украсував челото.

Ги одбирав сите разговори кои не правеа хармоничен пар.Секогаш не успевав, затоа што откривав се и ништо не остана од мене.Од мене остана само половина слаб глас,со кој шепнав неколку букви.Потрчав кон се што не зближи, а јас не успеав, како да сум бескорисен.

Како да бидам од макар и една корист кога сум заглавен овде, меѓу таванот и подот?Ноќта ја задушува душата и ја носи со својата аура, како да е еднокрилна птица, која не може да лета.

Бев и сè уште сум заљубен во се убаво и контрадикторно, како гушкање и покрај плачење.

О Лејт.
Плачењето има срце што не може да го проголта оган, Лејт, и како мојата душа да е поболна од тебе.