സഹാനുഭൂതി, ഒരു പുതിയ ജനിതക രോഗം

ഒരു ഫ്രഞ്ച്-ബ്രിട്ടീഷ് പഠനം കാണിക്കുന്നത് മറ്റുള്ളവരെ മനസ്സിലാക്കാനും അവരുടെ വികാരങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കാനുമുള്ള മനുഷ്യന്റെ കഴിവാണ് സഹാനുഭൂതി, ഇത് ജീവിതാനുഭവത്തിന്റെ ഫലമാണ്, പക്ഷേ ഇത് ജീനുകളുമായി ഒരു പരിധിവരെ ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നു.
ഈ കണ്ടെത്തലുകൾ ഓട്ടിസം മനസ്സിലാക്കുന്നതിനുള്ള ഒരു കൂടുതൽ ഘട്ടത്തെ പ്രതിനിധീകരിക്കുന്നു, ഇത് രോഗിയെ അവന്റെ ചുറ്റുപാടുകളുമായി ഇടപഴകുന്നതിൽ നിന്ന് തടയുന്നു.

"ട്രാൻസ്ലേഷണൽ സൈക്യാട്രി" എന്ന ജേണലിൽ തിങ്കളാഴ്ച പ്രസിദ്ധീകരിച്ച പഠനത്തിന് സംഭാവന നൽകിയ പാസ്ചർ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് പറഞ്ഞു, "46-ത്തിലധികം ആളുകളിൽ നിന്നുള്ള ഡാറ്റ ഉപയോഗിച്ച് സഹാനുഭൂതിയെക്കുറിച്ചുള്ള ഏറ്റവും വലിയ ജനിതക പഠനമാണിത്.
സഹാനുഭൂതി അളക്കുന്നതിന് കൃത്യമായ മാനദണ്ഡങ്ങളൊന്നുമില്ല, പക്ഷേ 2004-ൽ കേംബ്രിഡ്ജ് സർവകലാശാല തയ്യാറാക്കിയ ഒരു കൂട്ടം ചോദ്യങ്ങളെ അടിസ്ഥാനമാക്കിയാണ് ഗവേഷകർ.

ചോദ്യാവലിയുടെ ഫലങ്ങൾ ഓരോ വ്യക്തിയുടെയും ജീനോമുമായി (ജനിതക ഭൂപടം) താരതമ്യം ചെയ്തു.
"അനുഭൂതിയുടെ ഒരു ഭാഗം പാരമ്പര്യമാണെന്നും ഈ സ്വഭാവത്തിന്റെ പത്തിലൊന്നെങ്കിലും ജനിതക കാരണങ്ങളാലാണെന്നും" ഗവേഷകർ കണ്ടെത്തി.
കേംബ്രിഡ്ജ് സർവ്വകലാശാലയുടെ അഭിപ്രായത്തിൽ സ്ത്രീകൾ "ശരാശരി പുരുഷന്മാരേക്കാൾ കൂടുതൽ സഹാനുഭൂതിയുള്ളവരാണ്, എന്നാൽ ഈ വ്യത്യാസത്തിന് ഡിഎൻഎയുമായി യാതൊരു ബന്ധവുമില്ല" എന്നും പഠനം കാണിക്കുന്നു.
പുരുഷന്മാരും സ്ത്രീകളും തമ്മിലുള്ള സഹാനുഭൂതിയുടെ വ്യത്യാസം ഹോർമോണുകൾ പോലെയുള്ള "ജനിതക ഘടകങ്ങളേക്കാൾ ജീവശാസ്ത്രപരമായ ഘടകങ്ങൾ" അല്ലെങ്കിൽ സാമൂഹിക ഘടകങ്ങൾ പോലുള്ള "ജീവശാസ്ത്രപരമല്ലാത്ത ഘടകങ്ങൾ" മൂലമാണ്.
പഠനത്തിന്റെ രചയിതാക്കളിൽ ഒരാളായ സൈമൺ കോഹൻ പറഞ്ഞു, സഹാനുഭൂതിയിൽ ജനിതകശാസ്ത്രത്തെ പരാമർശിക്കുന്നത് മറ്റുള്ളവരുടെ വികാരങ്ങൾ ദൃശ്യവൽക്കരിക്കാൻ പ്രയാസമുള്ള ഓട്ടിസ്റ്റിക് ആളുകളെപ്പോലുള്ള ആളുകളെ മനസ്സിലാക്കാൻ ഞങ്ങളെ സഹായിക്കുന്നു, മറ്റുള്ളവരുടെ വികാരങ്ങൾ വായിക്കുന്നതിലെ ഈ ബുദ്ധിമുട്ട് ശക്തമായ തടസ്സമായി മാറും. മറ്റേതൊരു വൈകല്യത്തേക്കാളും."