ജീവിതത്തിന്റെ സന്തോഷം

കാറിന്റെ ജനാലയ്ക്ക് പുറത്തുള്ളവ, അസമമായ കെട്ടിടങ്ങൾ, വൃത്തിയുള്ള ചാൻഡിലിയറുകൾ, മങ്ങിയ വെളിച്ചം, നിങ്ങൾ തുറക്കാൻ മറന്ന ഏതാനും ജനാലകളിൽ നിന്ന് ജീവിതത്തിന്റെ കുളിർ പ്രവഹിക്കുന്നതുപോലെ, തിരശ്ശീലകളില്ലാതെ, നിങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കാത്തപ്പോൾ ജീവിതത്തിന്റെ ആനന്ദം എന്താണ്? നഗരമേ, മനുഷ്യത്വത്തെക്കുറിച്ച് വേവലാതിപ്പെടുക.

എത്രയോ മരങ്ങൾ, നിരവധി റോസാപ്പൂക്കൾ, പൂക്കൾ എല്ലായിടത്തും ദാഹിക്കുന്നു, വസന്തം ഈ ഗ്രഹത്തെ കോളനിവത്കരിക്കുന്നത് പോലെ, എന്റെ കൊച്ചു നഗരത്തിന്റെ അതിർത്തിക്കപ്പുറത്തേക്ക് പോകാത്ത എന്റെ ഗ്രഹം.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

നിങ്ങൾ തീരെ ചെറുപ്പമാണെന്നത് നിങ്ങൾ ശ്രദ്ധിക്കുന്നില്ല, എല്ലാ സമ്മാനങ്ങളിലും നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകൾ തിളങ്ങുന്നില്ല, നിങ്ങൾ അധികം കരയുന്നില്ല, കാരണം നിങ്ങൾ കുനിയാതെ എഴുന്നേറ്റു നിൽക്കുന്നു, കാറ്റ് പൈൻ ഇളകാത്തതുപോലെ. മരങ്ങളേ, നിങ്ങൾ അതെല്ലാം ചെയ്യേണ്ടതില്ല, ഞങ്ങൾ എല്ലാവരും ഇവിടെയുണ്ട്, ജീവിതം നിങ്ങളുടെ മുന്നിൽ നിൽക്കുന്നു, ഒരു ചെറിയ പാവയെപ്പോലെ, അവളെ കൈയ്യിൽ പിടിക്കുക, അവളുടെ തോളിൽ തട്ടി, എല്ലാം ഒരുമിച്ച് നോക്കുക. “ഒന്നും ശീലിക്കരുത്,” ജീവിതം അവനോട് മന്ത്രിക്കുന്നു.