Цэцэг

Гэвч цэцэг атираагүй, хатсангүй, бүх зүйл хүйтэн, хүйтэн өргөс, хүйтэн өвс байхад сүүдэр байсан, унаж, тоос шороо болсонгүй.

Тэр нарны мөрөөр алхаж, мандвал мандаж, жаргавал жаргаж, үүлсийг тайвшруулж, үүлэн дунд эргэлдэж, эмзэг сэтгэл шиг бүжиглэж, эмзэг зам дээр, зөөлөн өргөс, дөл биш байсан. гэрлийн хувьд энэ нь тайван тэнгис рүү харсан цонх шиг нарийхан байсангүй.

Тэр хөшигний нарны хөвсгөр шингэж, шинэхэн амьд үлдсэн сүнсийг зулгааж, хэзээ ч өвддөггүй зөөлөн өргөсөөр ороосонд сэтгэл хангалуун байв.