အောင်မြင်ပြီး ကောင်းမွန်သော ပညာရေး၏ အခြေခံအုတ်မြစ်များကား အဘယ်နည်း။

ဖေဖေတိုင်း မေမေတိုင်း စိတ်ပူရမယ့် ကိစ္စမို့ မေမေတိုင်း ညည်းညူပြီး သားသမီးတွေ အကျင့်စာရိတ္တ ယိုယွင်းမှု ပျောက်ကွယ်သွားမှာကို စိုးရိမ်နေတဲ့ မေမေတိုင်း ဖောင်ဒေးရှင်းအတွက် လမ်းညွှန်ချက် လမ်းညွှန်ချက်တွေကို စာအုပ်တွေမှာ လိုက်ရှာနေတဲ့ ဖခင်တိုင်း တွေ့နေရပါတယ်။ မှန်ကန်သောပညာရေးဖြစ်သောကြောင့် အောင်မြင်သောပညာရေး၏သော့ချက်ကား အဘယ်နည်း၊ ပါရမီရှင်များသာ နားလည်နိုင်သော တကယ့်အနုပညာတစ်ရပ်ကား အဘယ်နည်း။

မိဘများထံတွင် ကလေးများ၏ အရေးကြီးဆုံးအခွင့်အရေးများထဲမှတစ်ခုမှာ မိမိနှင့်မိမိနိုင်ငံအတွက် ပထမဆုံးအသုံးဝင်သောလူတစ်ဦးဖြစ်လာစေသည့် ခိုင်မာသောအခြေခံအုတ်မြစ်များဖြင့် မိမိဘဝနှင့်အနာဂတ်ကို အရည်အချင်းပြည့်မီအောင် ပြုစုပျိုးထောင်ပေးသည့် အရည်အချင်းပြည့်မီသော ပြုစုပျိုးထောင်မှုတစ်ခုရရှိရန်ဖြစ်သည်။ ကျွန်ုပ်တို့လူသားများသည် အန္တရာယ်နှင့် အကျိုးပြုမှုကြား ပိုင်းခြားနိုင်စွမ်းရှိသောကြောင့် ကျွန်ုပ်တို့လူသားများသည် အခြားသတ္တဝါများနှင့် ကွဲပြားနေမည်မှာ သေချာပါသည်။ အမျိုးအနွယ်တွေ များလာတဲ့အခါ သားသမီးတွေကို လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာရော သားသမီးကောင်းတွေ ဖြစ်အောင် ပြုစုပျိုးထောင်ဖို့ အစွမ်းကုန် ကြိုးစားတယ်။
သင့်လျော်သောပညာရေး၏သဘောတရားသည် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး မတူညီသောကြောင့် အချို့ကလေးများသည် မှားယွင်းသော စီရင်ဆုံးဖြတ်ပညာရေးကို ကြုံတွေ့ရပြီး အများအားဖြင့် မှားယွင်းသော လူမှုအလေ့အထ သို့မဟုတ် ထိရောက်သောပညာရေးနည်းလမ်းများကို နားလည်မှုလွဲမှားခြင်းကြောင့် ကလေးအများအပြားတွင် ပညာရေးဆိုင်ရာပြဿနာများ ရှိနေကြသည်ကို ကျွန်ုပ်တို့တွေ့မြင်နေရပါသည်။ သူတို့ရဲ့ဘ၀မှာ သူတို့ရဲ့လက်တွေ့ကျတဲ့ လူမှုဘဝတွေမှာ သူတို့ရဲ့အောင်မြင်မှုကို သက်ရောက်မှုရှိတတ်ပြီး မိဘတွေက သူတို့ရဲ့သားသမီးတွေထံမှာ သူတို့ရှိနေရခြင်းရဲ့အကြောင်းအရင်းကို မသိဘဲ ညည်းညူနေကြရပါတယ်။

ဤပညာရေးဆိုင်ရာ အမှားအယွင်းများထဲမှ အရေးကြီးဆုံးတစ်ခုမှာ (ဖယ်ထုတ်ခြင်း) ဖြစ်သည်။ ဥပမာအားဖြင့်၊ ဖခင်တစ်ဦးသည် သူ့ထက်အသက်ကြီးသူများကြားတွင် အိမ်ကိုလှုံ့ဆော်ပေးသော ဧည့်သည်တစ်ဦးထံ၌ စကားပြောဆိုခြင်း သို့မဟုတ် ပါဝင်ဆွေးနွေးသည့်အခါတွင် ဖခင်တစ်ဦးသည် သားဖြစ်သူကို နှုတ်ပိတ်စေပါသည်။ စာပေကင်းမဲ့ခြင်းနှင့် ဤမှားယွင်းသော ပညာရေးအပြုအမူဟု ယူဆနိုင်သည် ။ကလေးတွင် ပါဝင်ဆွေးနွေးငြင်းခုံပိုင်ခွင့်ကို ထိထိရောက်ရောက် မကျင့်သုံးနိုင်သော အားနည်းသော ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေးရှိပြီး ကလေး၏ ကိုယ်ပိုင်စွမ်းရည်နှင့် ဘဝအား အားနည်းစေသည့် ဤနည်းလမ်းလည်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ကလေးအား အထီးကျန်ဆန်စေခြင်းနှင့် ဖယ်ထုတ်ခြင်းခံရခြင်းတို့ကြောင့် မိမိကိုယ်မိမိယုံကြည်မှု အားနည်းစေသည်။ ထို့ကြောင့် ဖခင်၏ ကျိုးကြောင်းဆီလျော်သော ကန့်သတ်ချက်များကို ကျော်လွန်ပါက ဆဲဆိုခြင်းမှ ကင်းစင်သည့် နည်းလမ်းဖြင့် စကားဝိုင်းတွင် ပါဝင်ခွင့်နှင့် ၎င်း၏ ထင်မြင်ချက်ကို ထုတ်ဖော်ပြောဆိုခွင့် ပေးရန် အရေးကြီးပါသည်။ လူကြီးများကြား စကားစမြည်ပြောဆိုရာတွင် ကလေး၏ပါဝင်မှုသည် ယုံကြည်မှုများစွာကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး ယဉ်ကျေးမှုဆိုင်ရာ အတွေးအခေါ်ကောင်းများ ကြွယ်ဝစေကြောင်း ပညာပေးသူများက အတည်ပြုသည်။ သားသမီးများကို ပြုစုပျိုးထောင်ရာတွင် အရေးကြီးဆုံး အမှားများထဲတွင်- ((ဆုံးဖြတ်ချက်တွင် တုန်လှုပ်သွားခြင်း)) ဖခင်နှင့် ဖခင်ကြားတွင် တစ်စုံတစ်ခုတောင်းသောအခါတွင် အိမ်အတွင်း၌ (“ဟုတ်ပါတယ်၊ မဟုတ်ပါ)၊ ”) ဤအငွေ့အသက်သည် ကလေး၌ အရေးတကြီးအလေ့အထကို ဖြစ်ပေါ်စေပြီး သူလိုချင်သောအရာကို ရရှိမည်ကို သိသောကြောင့် ကလေးကို စေ့စေ့စပ်စပ်ဆွေးနွေးခြင်းလုပ်ငန်းစဉ်တွင် မိမိ၏အခွင့်အရေးကို ကျင့်သုံးရန် စောင့်ဆိုင်းပြီး တွန်းအားပေးရန် လိုအပ်သောကြောင့်၊ အိမ်ပြင်ပ အခြားသူများနှင့် ယှဉ်တွဲနေထိုင်ခြင်း၌ မလုံခြုံခြင်းကြောင့် မိမိ၏ ပင်ကိုယ်စရိုက်၌ ဖောက်ပြန်ခြင်းကို ဖြစ်စေသည်။ (ဖေဖေနှင့်မေမေ) အကြား ပြင်းထန်သော ဆွေးနွေးမှုများသည် ကလေးများ၏ အမြင်နှင့် အကြားအာရုံရှေ့တွင် ဖြစ်ပေါ်လာပါက ၎င်းတို့အတွက် ဘေးကင်းသော အသိုက်အမြုံဖြစ်သည့် (ဖေဖေနှင့် မေမေ) အကြား အတူယှဉ်တွဲနေထိုင်မှုအပေါ် ကြောက်ရွံ့မှုနှင့် စိုးရိမ်မှုမျိုးကို ဖန်တီးပေးသည်။
ထို့ကြောင့် ကလေးများ၏ မျက်စိနှင့် နားရှေ့တွင် ဆွေးနွေးခြင်းကို ရှောင်ကြဉ်သင့်သည်။ ဒီလိုပြီးသွားရင်တော့ မိဘတွေက သူတို့ရဲ့ ဆက်ဆံရေးကို သဘာဝအတိုင်း ထိခိုက်စေမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာကို ကလေးတွေကို ရှင်းပြရပါမယ်။ နောက်ဆုံးတွင်၊ ကလေးများကို ပြုစုပျိုးထောင်ရာတွင် အရေးကြီးဆုံးအမှားတစ်ခုမှာ- သူတို့ကို လမ်းပြရန်နှင့် ပညာပေးရန်အတွက် ကျေးကျွန်များအပေါ် အားမကိုးပါနှင့်၊ တာဝန်ခံမှုနှင့် ဂရုတစိုက်နောက်ဆက်တွဲခြင်းမရှိဘဲ အစားအသောက်စနစ်ကို ဆုံးဖြတ်ရန်။ ကျွန်များကြားတွင် ကြီးပြင်းလာသော ကလေးအများစုသည် အစ္စလာမ့်ပညာရေးနှင့် ဘိုးဘေးမိသားစုအသိုင်းအဝိုင်းထံမှ နူးညံ့သိမ်မွေ့မှုတို့ကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရသောကြောင့် ၎င်းတို့သည် ကွဲလွဲမှုများစွာကို ခံစားနေကြရပြီး ၎င်းတို့၏အသိုင်းအဝိုင်းနှင့် မိသားစုကို ငြင်းပယ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် (အဖေနှင့်အမေ) ၏ တာဝန်ဖြစ်သည်။ အလုပ်တွေရှုပ်နေတာကြောင့် သားသမီးတွေကို ပြုစုပျိုးထောင်ဖို့ ဝန်ထမ်းတွေရဲ့ အကူအညီကို မှီခိုနေရသူတွေဟာ သူတို့ရဲ့ သားသမီးတွေရဲ့ ဘဝတွေကို အချိန်အတိုင်းအတာတစ်ခုအထိ ခွဲဝေပေးရင်း အနည်းဆုံးတော့ အစေခံတွေကနေတဆင့် တင်သွင်းလာတဲ့ ပညာရေးဆိုင်ရာ အမှားအယွင်းများစွာကို သူတို့ကို ဖော်ထုတ်ပေးပါလိမ့်မယ်။

မိဘများဘက်မှ ကလေးများနှင့် တွေ့ဆုံဆွေးနွေးပွဲများ ဖွင့်လှစ်ခြင်း၊ ကလေးတွေကို သူတို့ရဲ့စကားတွေကို ချီးမွမ်းပြောဆိုဖို့ အခွင့်အရေးပေးခြင်း၊ တွေ့ဆုံဆွေးနွေးရေး ပေးသည်။
အထူးအရသာနှင့် ချစ်ခြင်းမေတ္တာနှင့် မိမိကိုယ်ကို ယုံကြည်မှုရှိသော လေထုတစ်ခု၊ တခါတရံ ယနေ့တွေ့ရသည့်အတိုင်း ဤအချက်သည် အရေးကြီးပါသည်။ တချို့လူငယ်တွေ
သူစိမ်းတွေနဲ့ မထိုင်နိုင်ကြဘူး။ ရံဖန်ရံခါ ထိုင်လျှင်လည်း စကားမပြောတတ်။ စကားမပြောချင်ပေမယ့် စကားမပြောရဘူး။ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အကျပ်အတည်းတွေကြောင့် ကြောက်ရွံ့မှုတွေ၊ ကမောက်ကမတွေလိုမျိုး ခံစားရပြီး ဒီလူငယ်လေးရဲ့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ နက်နဲတဲ့ ဒဏ်ရာတွေကို ချန်ထားခဲ့၊
ဤသည်မှာ သူငယ်ငယ်စဉ်အခါက နေထိုင်ခဲ့သော အရာများ၏ ရလဒ်ဖြစ်သည်။ ညှဉ်းဆဲခြင်းနှင့် စကားပြောခွင့်မပေးခြင်းတို့ကဲ့သို့သော၊ သူ့အကြံဥာဏ်ကို ပေးလိုက်ပါ။
ဖိနှိပ်ချုပ်ချယ်မှုနှင့် နာကျင်စေသော မှတ်ချက်များသာ ကြောင့် သူ့စိတ်ထိခိုက်ပြီး မိသားစုတွေ့ဆုံပွဲများမှ လွတ်မြောက်စေသည့် နှိမ့်ချမှုများကြောင့် သူထိုင်လျှင် သူဘာမှ မပြောနိုင်ပေ။
သူပြောရင် ဘယ်သူမှကြားမှာမဟုတ်ဘူး။ နာကျင်မှုကို သူ့ဘာသာသူ နက်ရှိုင်းစေသည် ။ ဒါက ကလေးတစ်ယောက် ကြီးပြင်းလာတဲ့အခါ လူငယ်တစ်ယောက်ဖြစ်လာစေတယ်။
မိသားစုတွေ့ဆုံပွဲများမှ လွတ်မြောက်ခြင်း၊ သို့မဟုတ် လူမှုရေးအရ အထီးကျန်ပြီး သံသယဖြစ်တတ်သည်။ မိမိကိုယ်တိုင်နှင့် မိမိလုပ်ဆောင်နိုင်မှုတွင် ပါ၀င်သည်။
ရက်တွေကြာလာတာနဲ့အမျှ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်ယုံကြည်မှုလည်း ပျက်ပြားသွားတယ်။ ဤချို့ယွင်းချက်ကို လျင်မြန်စွာ ပြုပြင်မွမ်းမံပြီး လူငယ်အား အိမ်အတွင်း၌ လွတ်လပ်ခွင့်ပေးထားသည်။ မိမိကိုယ်တိုင်နှင့် မိမိအရည်အချင်းကို ခိုင်မာအောင် လုပ်ဆောင်ပါ။

ကလေးအား မိသားစုစနစ်နှင့် လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် သင်ကြားပေးသင့်ပြီး ကလေးအား အိမ်တွင်းရှိ စည်းမျဥ်းစည်းကမ်းများကို လိုက်နာကာ ကောင်းသော မိသားစု ဓလေ့ထုံးတမ်းများကို လိုက်နာရန် အရေးကြီးကြောင်း လေ့ကျင့်ပေးသင့်သည်။ ယဉ်ကျေးလိမ္မာပြီး မိမိလွတ်လပ်မှု၏ ကန့်သတ်ချက်များကို သိရှိနားလည်ပြီး မိမိလွတ်လပ်မှုကို မထိခိုက်စေဘဲ ၎င်းတို့၏ဆန္ဒများကို လေးစားလိုက်နာကာ နာခံခြင်းမဟုတ်ဘဲ မနာခံဘဲ ကြီးပြင်းလာခြင်းဖြစ်သည်။
သူကြီးပြင်းလာတဲ့အခါ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ အပြုသဘောဆောင်တဲ့ အခန်းကဏ္ဍကနေ ပါဝင်ပါတယ်။

ကလေး၏ ကြီးပြင်းလာမှုသည် ခိုင်မာမှု၊ လေးနက်မှု၊ ကျိုးကြောင်းဆီလျော်မှု၊ တည်ကြည်မှုနှင့် နူးညံ့သိမ်မွေ့မှုတို့ဖြင့် သွင်ပြင်လက္ခဏာ ဖြစ်သင့်သည်ဟု ပညာရေး ပညာရှင်များက အကြံပြုထားပြီး ၎င်းသည် သူ့ပတ်ဝန်းကျင်ရှိ သူအားလုံးထံမှ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ လုံခြုံမှုနှင့် လုံခြုံမှုတို့ကို ကလေးအတွက် လိုအပ်ကြောင်း အလေးပေးကာ ယင်းက သူ၏ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ရင့်ကျက်မှုအပေါ် အကောင်းဆုံး သက်ရောက်မှုရှိစေမည်ဖြစ်သည်။ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေရဲ့ လွှမ်းမိုးမှု ခံနေရတဲ့ လူငယ်တစ်ယောက် ဖြစ်လာတဲ့အခါ၊

မိဘများသည် ပညာရှိ၊ စိတ်ရှည်သည်းခံပြီး ကလေးအား အပြစ်ပေးနိုင်ရန် မကြိုးစားရပါ။
ကလေးတစ်ဦးချင်းစီ၏ လိုအပ်ချက်အလိုက် လိုက်လျောညီထွေရှိပြီး လိုက်လျောညီထွေဖြစ်အောင် ပြုစုပျိုးထောင်ပေးသည့်နည်းလမ်းသည် ချစ်ခြင်းမေတ္တာ၊ညှာတာထောက်ထားမှု၊ ဘဝအဆင့်ဆင့်