Hoge intraoculaire druk, preventie- en behandelingsmethoden

Gezien het belang van het oog als een belangrijk orgaan in het menselijk lichaam, en om het bewustzijn van individuen over enkele gevaarlijke en ongewone ziekten te vergroten, verre van bijziend of verziend, benadrukken we het geval van hoge inwendige druk in het oog, wat een van de ziekten waarvan de symptomen en oorzaken bij veel mensen niet bekend zijn.

Beginnend met het concept van intraoculaire druk, zei Dr. Bayman Mohamed Saleh, oogarts bij Medcare Medical Center: "Dit geval duidt op een stijging van de interne druk van het oog boven het normale bereik, wat een van de factoren is die de incidentie van glaucoom, of de zogenaamde waterziekte Blauw of zwart water. Wat op zijn beurt de functie van de oogzenuw beïnvloedt en resulteert in atrofie en schade in het oog, waardoor het gezichtsvermogen in het oog wordt aangetast, met de mogelijkheid van permanent verlies van het gezichtsvermogen op verafgelegen niveau.

Ze merkte op: "Als de ooghoek opengaat en de patiënt geen andere symptomen voelt, is hij zich niet bewust van de mogelijkheid van infectie. Dit resulteert in de diagnose van de aandoening in een laat stadium na het verlies van het grootste deel van de zenuwvezels, de belangrijkste onderdelen van de oogzenuw. Deze aandoening wordt het stille type genoemd, dat de oogzenuw langzaam en geleidelijk beschadigt. Maar wanneer de ooghoek gesloten is, treedt er een plotselinge en scherpe stijging van de intraoculaire druk op en voelt de patiënt een aantal verschillende tekenen, waaronder:

ernstige oogpijn
Ernstige roodheid in het oog
hoofdpijn
Braken en misselijkheid
Visusstoornis
Het verschijnen van halo's van licht in het gezichtsveld
Hoe de intraoculaire druk te meten?

Ze legde de methoden uit waarmee de inwendige druk van het oog wordt gemeten door de oogarts, met behulp van speciale apparaten, de tonometer genaamd, en deze wordt indirect gemeten door de mate van weerstand van het hoornvlies tegen de externe druk waarmee het wordt geconfronteerd te bepalen. 's nachts minder dan overdag en het verschil ligt tussen 3-6 mm Hg.

Normale meting van intraoculaire druk

De normale meting van de intraoculaire druk varieert tussen 10 en 21 mm Hg en een verhoging van de intraoculaire druk alleen betekent niet noodzakelijkerwijs glaucoom, aangezien er veel indicatoren zijn waarop de oogarts vertrouwt om het risico op het ontwikkelen van glaucoom, de mate van infectie, en de mate van progressie van de aandoening.

De intraoculaire druk wordt als hoog beschouwd als deze de normale meting (10-21 mmHg) overschrijdt, zonder schade aan de oogzenuw of een specifiek verlies in het gezichtsveld dat oculaire hypertensie wordt genoemd.

Oorzaken van hoge intraoculaire druk

De intraoculaire druk stijgt als gevolg van een defect in de afvoer van de vloeistof in de voorste ruimte van het oog of door een verstoring in de kanalen waardoor de vloeistof de buitenste laag van het oog kan bereiken, of wat bekend staat als het systeem verantwoordelijk voor het op een georganiseerde en natuurlijke manier produceren en afvoeren van deze vloeistof.

Het proces waarbij vloeistof in het oog wordt gevormd en er constant en in bepaalde hoeveelheden van wordt verwijderd, is een belangrijke factor bij het stabiliseren van de oogdruk op het ideale en normale niveau, zodat de vloeistof zich niet in een grote hoeveelheid ophoopt die de toename van het oog beïnvloedt druk of het zogenaamde glaucoom.

Genetische oorzaken zijn een van de factoren die de kans op het ontwikkelen van glaucoom vergroten, met een genetische geschiedenis van de ziekte bij eerstegraads familieleden, vooral ouders of broers en zussen. Dit komt bovenop het ouder worden en het langdurig innemen van medicijnen in te hoge doses zonder een specialist te raadplegen, zoals cortisone. Naast de blootstelling van het oog aan sterke externe schokken, of aangeboren of verworven ziekten zoals recidiverende iritis, rijping van de staartoestand, gevorderde stadia van diabetische retinopathie, interne oogtumoren en verstopping van bloedvaten in het netvlies.

Preventie- en behandelmethoden

Het wordt altijd aanbevolen om periodiek een oogarts te bezoeken om de intraoculaire druk te meten en de fundus van het oog te onderzoeken, vooral na de leeftijd van veertig, of voor degenen die familieleden hebben met dezelfde ziekte van de eerste graad. Een vroege diagnose van de ziekte is een van de dingen die gevolgd moeten worden om vertragingen bij de diagnose, moeilijkheden bij de behandeling en hogere kosten te voorkomen.

Bij het bevestigen van de hoge druk in de ogen en het diagnosticeren van glaucoom, moet de oogarts gedurende het hele leven regelmatig worden bezocht om de toestand van de oogdruk en de bijbehorende zenuw op te volgen. Het verminderen van de hoge inwendige druk in het oog is een van de belangrijkste doelen die we nastreven bij de behandeling van glaucoom. De meest gebruikelijke manier van behandeling zijn lage druppels voor intraoculaire druk en voor het leven.Verschillende medicijnen en medicijnen die oraal, intramusculair of intraveneus worden ingenomen, kunnen worden gebruikt, vooral in gevallen van acute en plotselinge stijging van de intraoculaire druk.

In vergevorderde gevallen of gevallen die niet reageren op medicijnen, kan behandeling worden toegepast door middel van laser of door chirurgische ingreep, wat helpt een kanaal te openen waardoor de oogvloeistof wordt afgevoerd, en het interne evenwicht van de intraoculaire druk te herstellen.