En het is het stadium waarin je dit gebeuren niet begrijpt, en je vastklampt aan de “hoop om terug te keren zoals het je eerder is overkomen..!

gevolgd door een podium..

En het is het stadium waarin je je realiseert dat je een fout hebt gemaakt en dat je je niet zo op hem had moeten concentreren... en dat je voor altijd van zijn liefde af moet..!

Dat is een gevoel dat je van tijd tot tijd krijgt... waardoor je probeert terug te gaan... en je van plan bent een "onvergeeflijke" zonde te vergeven...

Je probeert jezelf ervan te overtuigen dat je ongelijk hebt en dat hij de enige is die op jou lijkt, dan krijg je ruzie met jezelf en beschuldig je haar van zwakte, dan hunker je en wordt je genegeerd, dan ga je weer jezelf de schuld geven .

Het is degene waarin je went aan isolement, verdriet en een verlangen naar eenzaamheid, en de waarde van dingen of het leven in het algemeen niet voelt, en alles om je heen lijkt vervaagd.

Dus je komt dichter bij mensen... je wordt sociaal, je ziet dingen die je niet zag, je droomt van een betere toekomst, en je kijkt met een andere blik naar de dingen...

Dit is wat je naar de herstelfase brengt.

En hier zul je die persoon niet haten; Integendeel, je zult hem het beste wensen, jezelf het beste wensen en gretig op zoek gaan naar een echte en niet onvolledige ervaring...!

En waarin de persoon voorgoed uit je geheugen verdwijnt... Met de vele zorgen en problemen van het leven, en het gebeurt dat je op een dag je Facebook-account binnengaat en een publicatie vindt die je vijf jaar geleden schreef waarin je uitdrukt hoeveel je de persoon mist ...

Je knijpt in je hersenen alsof het een citroen is en probeert je in ieder geval iets van de naam te herinneren; Maar tevergeefs.”

.

"Het was geen arrogantie of arrogantie, het was een blussen."