Weg van de lichten van roem

Weg van de lichten van roem, van camera's en fotostudio's, lijk ik niet veel op mezelf, noch ben ik die stille ideale vrouw, noch mijn haar netjes gestyled, noch mijn kleding gecoördineerd!

Het gebeurt wel eens dat er een week voorbijgaat zonder dat ik naar mezelf in de spiegel kijk, en toch beschouw ik mezelf nooit als verwaarloosbaar voor mijn schoonheid.

Heb je erover nagedacht om op een dag wakker te worden om jezelf gelukkig te maken, om een ​​dag met jezelf door te brengen, alsof je je voeten omhoog zou leggen en je favoriete komediefilm zou kijken, terwijl je een snoepje eet waar je van houdt?

Heb je erover nagedacht om vakantie te nemen van je werk om een ​​dag met je kinderen door te brengen, over de markten te dwalen, nieuws, verhalen en gelach te delen?

Misschien is het leven heel materialistisch geworden, zelfs onze kijk op mensen is materialistisch geworden, het probleem zit hem niet in het promoten van iets, het probleem is dat we gewend zijn om dingen te evalueren, vanuit een principe dat niet waar is, hoe duur je kleding ook is , als dat niet gepaard gaat met een hoge smaak, zie je er niet elegant uit, dus hoeveel je cultuur dan ook hebt. Je hebt het bij wijze van spreken niet bevestigd, je zult niemand van je standpunt overtuigen.

We leven in een luchtbel, omdat dingen ons aan de buitenkant fascineren, ook al zijn ze van binnen leeg.

 De waarheid is dat er geen waarheid is, je hoeft een specifieke persoon die je op tv of op sociale media hebt gezien niet te imiteren om op hem te lijken, diezelfde persoon lijkt niet op zichzelf, noch lijkt zijn leven op zijn uiterlijk, en zorg er altijd voor dat schoonheid de schoonheid van de ziel is en rijkdom de rijkdom van de ziel en tevredenheid een schat is Het houdt niet op en dit is de eerste regel van een geweldig boek waarin ik je mijn korte verhalen zal vertellen elke dag uit het leven.