Beethoven, getrouwde vrouwen en het geheim van creativiteit!!

Achter dit creatieve genie gaat het interessante verhaal van Ludwig van Beethoven, geboren omstreeks half december 1770 in de Duitse stad Bonn, als een van de beroemdste en beste componisten en pianisten aller tijden, en beschouwd als een spilfiguur in de periode De overgang van klassieke muziek naar romantiek.

Ondanks zijn track record vol tijdloze muziekstukken, leidde Ludwig van Beethoven een moeilijk leven. Vanaf het begin leed de wereldcomponist onder de daden van zijn vader, een alcoholist, Johann, die niet aarzelde om zijn zoon Ludwig en zijn vrouw, de moeder van Ludwig van Beethoven, Maria Magdalena Keverich, te mishandelen.Bovendien leed Beethoven aan depressies en plande zelfmoord meer dan eens.Hij werd doof aan het einde van zijn leven, en dit alles viel samen met de catastrofale mislukking van al zijn romantische relaties.

Franz Gerhard Wegeler, de jeugdvriend van Beethoven, meldde via zijn geschriften dat de Duitse componist een mislukt experiment had gehad met een meisje genaamd Maria Anna Wilhelmine von Westerhol, die een paar jaar eerder verliefd was geweest op dit meisje. invloed op zijn leven.

In ongeveer 14 brieven tussen 1804 en 1809 drukte Beethoven zijn grote liefde uit voor de weduwe Josephine Brunsvik, een van zijn pianostudenten, zoals de internationale componist deze dame als een engel beschreef. Volgens een aantal historische bronnen droeg Beethoven een muziekstuk op met de titel An die Hoffnung op32 aan de weduwe Josephine Bransvik.

Ondertussen slaagde Beethoven er niet in om met deze weduwe te trouwen, die vreesde dat ze de sponsoring van haar kinderen zou verliezen als ze dit huwelijk zou accepteren. Maar rond 1810 trouwde Josephine met graaf Stackelberg, waarmee een einde kwam aan de hoop van Beethoven.

En tussen 1801 en 1802 kende Ludwig van Beethoven een ellendig liefdesverhaal waaruit een onsterfelijk muziekstuk ontstond. Via de familie Brunsvik waar hij een hechte band mee had, werd Beethoven de pianoleraar van de 18-jarige Giulietta Guicciardi, niemand minder dan een nicht van de weduwe Josephine Bransvik.

Vanaf het begin raakte de Duitse componist gefascineerd door dit meisje, dat al snel dezelfde gevoelens beantwoordde. Voor zijn leerling Giulietta componeerde Beethoven in 1801 Pianosonate nr. 14, in de volksmond bekend als de Moonlight Sonata. Helaas voor Beethoven was zijn huwelijk met Julieta onmogelijk vanwege het verschil in sociale status en diens associatie, en om deze reden ondervond de Duitse componist opnieuw een teleurstelling.

In 1810, die samenviel met het huwelijk van Josephine, was Beethoven zo onder de indruk van Therese von Malfatti, die zijn beste vriend was, dat de twee veel brieven wisselden. Maar nogmaals, Beethoven slaagde er niet in zijn wens om met Teresa te trouwen vanwege de klassenmaatschappij, en de laatste trouwde in de volgende periode met baron Ignaz von Gleichenstein, die slechts een goede vriend van Beethoven was.

In 1808 ontmoette Ludwig van Beethoven de 15-jarige Elizabeth Röckel. In de daaropvolgende jaren was de Duitse componist zo onder de indruk van dit meisje dat hij haar aanwezigheid eiste om haar een haarlok aan te bieden op zijn sterfbed in 1827. Ondertussen liep deze relatie tussen Beethoven en Elizabeth op de klippen, aangezien laatstgenoemde in 1813 trouwde met de Oostenrijkse componist Johann Nepomuk Hummel.

In april 1810 componeerde Beethoven zijn beroemde stuk voor Für Elise, dat bedoeld was om zijn emotionele toestand uit te drukken. Tot op de dag van vandaag is Elisa's identiteit met dit muziekstuk nog steeds twijfelachtig, en hoewel veel historici Elisa en Elizabeth Rockell in verband brengen, beweren anderen dat het stuk door Beethoven werd geschonken aan Teresa von Malvati of aan een ander meisje genaamd Elise Barensfeld.

Ook droeg Beethoven andere muziekstukken op aan veel meisjes, zoals zijn leerling Dorothea von Ertmann, die haar pianosonate nr. 28 in 28 schonk, en andere bronnen verwijzen naar zijn geschenk van Diabelli-variaties Op 1816 aan zijn vriendin Anthony Brentano (Antonie Brentano ) die via een van haar brieven verslag deed van Beethovens dagelijkse bezoeken aan haar.

Ondanks al deze tijdloze kunstwerken die liefde en emotioneel falen inspireerden, stierf Ludwig van Beethoven ongehuwd op 26 maart 1827, op 56-jarige leeftijd. Volgens veel historici faalde Beethoven in al zijn romantische relaties vanwege zijn poging om om te gaan met getrouwde of andere vrouwen.