Biologische klok

Het circadiane ritme is een natuurlijk intern proces dat een cyclus van 24 uur volgt die slaap, spijsvertering, eetlust en zelfs immuniteit regelt.

Factoren zoals buitenlicht, regelmatig eten en fysiek actief zijn, allemaal samen, zorgen ervoor dat de biologische klok synchroon blijft werken. Aan de andere kant kan het doen van kleine dingen, zoals iets later opblijven dan normaal, of zelfs eten op een ander tijdstip dan normaal, je interne 'klok' verstoren.

Geestelijke gezondheid en kanker

Wetenschappers van het Institute of Applied Sciences van de New York State University adviseren dat het circadiane ritme moet worden gehandhaafd en goed moet functioneren, aangezien verstoring van deze cyclus verband houdt met een aantal gezondheidsproblemen, waaronder psychische stoornissen, kanker en de ziekte van Alzheimer.

Onderzoek toont aan dat circadiane ritmestoornissen bij patiënten met de ziekte van Alzheimer meestal worden gezien als veranderingen in de slaapgewoonten van de patiënt die optreden lang voordat de stoornis volledig duidelijk wordt. De aandoening wordt erger in de latere stadia van de ziekte. Maar het is nog steeds niet helemaal duidelijk of slaapgebrek de ziekte van Alzheimer veroorzaakt, of dat het een gevolg is van de ziekte.

hersenplaques;

Onderzoekers vinden consequent dat een gemeenschappelijk onderdeel in de hersenen van mensen met de ziekte van Alzheimer de opeenhoping is van eiwitten die bèta-amyloïde worden genoemd en die de neiging hebben samen te klonteren in de hersenen en "plaques" in de hersenen te vormen. Beta-amyloïde plaques verstoren de functie van hersencellen, wat op zijn beurt kan leiden tot cognitieve problemen, zoals geheugenverlies. In normale hersenen wordt het eiwit periodiek opgeruimd voordat het de kans krijgt om problemen te veroorzaken.

Biologisch ritme van XNUMX uur

Resultaten van de laatste studie tonen aan dat de cellen die verantwoordelijk zijn voor het verwijderen van bèta-amyloïde plaques en het behoud van de gezondheid van de hersenen ook een 24-uurs circadiaans ritme volgen, wat betekent dat als het circadiane ritme wordt verstoord, het moeilijker kan worden om schadelijke plaquecellen te verwijderen geassocieerd met de ziekte van Alzheimer. .

grote macrofagen

Om hun onderzoek uit te voeren, onderzocht het team van onderzoekers specifiek macrofagen, ook wel macrofagen genoemd en die over het algemeen worden aangetroffen in de meeste bindweefsels in het lichaam, inclusief de hersenen. Macrofagen eten voornamelijk bacteriën of zelfs eiwitten die zich niet goed hebben gevormd, wat als een bedreiging voor het lichaam kan worden ervaren.

Om te begrijpen of deze immuuncellen een circadiaans ritme volgen, gebruikten de onderzoekers macrofagen van muizen en kweekten die in het laboratorium. En toen ze de cellen met bèta-amyloïde voedden, ontdekten ze dat het vermogen van de macrofagen om bèta-amyloïde kwijt te raken in een periode van 24 uur veranderde.

"proteoglycaan" eiwit

Het blijkt ook dat bepaalde eiwitten op het oppervlak van macrofagen, proteoglycanen genaamd, gedurende de dag een vergelijkbaar circadiaans ritme hebben. Het blijkt dat wanneer de hoeveelheid proteoglycanen het laagst was, het vermogen om bèta-amyloïde-eiwitten te verwijderen het hoogst was, wat betekent dat wanneer macrofagen veel proteoglycanen hebben, ze bèta-amyloïde niet opruimen. De onderzoekers ontdekten ook dat wanneer macrofagen hun normale circadiane ritme verloren, ze stopten met het normaal afvoeren van bèta-amyloïde.

Immuuncellen van de hersenen

Hoewel de laatste studie gebruik maakte van macrofagen uit het lichaam van muizen in het algemeen in plaats van specifiek uit de hersenen, hebben de resultaten van andere studies aangetoond dat microglia - de immuuncellen van de hersenen (die ook een type macrofaag in de hersenen zijn) - ook een dagelijkse biologisch ritme. De circadiane klok reguleert alles wat met de functie en vorming van microglia te maken heeft, evenals hun immuunrespons. Het is mogelijk dat het circadiane ritme van de microglia ook verantwoordelijk is voor het beheersen van neurale communicatie - wat uiteindelijk kan bijdragen aan verergering van de symptomen die verband houden met de ziekte van Alzheimer, of zelfs aan slaapproblemen die oudere volwassenen kunnen ervaren.

Meer tegenstrijdige resultaten

Maar in studies die naar hele organismen (zoals muizen) keken in plaats van alleen naar cellen, zijn de bevindingen over de relatie tussen de ziekte van Alzheimer en het circadiane ritme meer tegenstrijdig, en slagen ze er vaak niet in alle problemen vast te leggen die gevonden worden bij mensen met de ziekte van Alzheimer. Het punt is dat alleen bepaalde systemen of eiwitten worden bestudeerd die kunnen worden beïnvloed door de ziekte van Alzheimer, wat betekent dat het mogelijk geen volledig nauwkeurige weergave geeft van hoe de ziekte van Alzheimer bij mensen voorkomt.

Verergering van de ziekte van Alzheimer

In onderzoeken bij mensen met de ziekte van Alzheimer hebben onderzoekers ontdekt dat verstoring van het circadiane ritme de toestand kan verergeren naarmate de ziekte voortschrijdt. Andere onderzoeksresultaten hebben aangetoond dat een verstoring van het circadiane ritme in verband wordt gebracht met slaapproblemen en de ziekte van Alzheimer, samen met het feit dat de hersenen minder goed in staat zijn om de hersenen op te ruimen (inclusief bèta-amyloïde), wat mogelijk meer bijdraagt ​​aan geheugenproblemen. Maar het is moeilijk vast te stellen of de verstoring van het circadiane ritme (en de problemen die het veroorzaakt) kan zijn opgetreden als gevolg van de ziekte van Alzheimer, of dat het een van de oorzaken van de ziekte was.

Slaapkwaliteit is een noodzaak

Als de resultaten van de studie bij mensen worden gerepliceerd, zou dit waarschijnlijk een stap dichter bij het begrijpen van een van de manieren zijn waarop circadiane ritmes verband houden met de ziekte van Alzheimer. Uiteindelijk is er een brede consensus dat slaap belangrijk is voor veel aspecten van de menselijke gezondheid, dus het beschermen van het circadiane ritme is belangrijk en noodzakelijk om een ​​goede mentale, psychologische, gemoedstoestand en algehele gezondheid te behouden.