Het levensverhaal van prinses Fawzia.. de droevige schoonheid

Prinses Fawzia, die haar trieste leven doorbracht, doet ons geloven dat geen schoonheid, geen geld, geen macht, geen invloed, geen sieraden, geen titels een persoon gelukkig kan maken. Tussen de details van haar luxueuze leven en haar droevige, stille einde, duizend tranen en tranen, tussen een titel en zijn verlies, de gevoelens van de mooie prinses varieerden tussen een beetje verdriet En velen, Fawzia bint Fouad werd geboren in Ras El-Tin Palace in Alexandrië, de oudste dochter van Sultan Fuad I van Egypte en Sudan (later koning Fouad I) en zijn tweede vrouw, Nazli Sabri op 5 november 1921. Prinses Fawzia had Albanese, Turkse afkomst, Frans en Circassian. Haar grootvader van moederskant was generaal-majoor Muhammad Sharif Pasha, die van Turkse afkomst was en bekleedde de functie van premier en minister van Buitenlandse Zaken, en een van haar overgrootvaders was Suleiman Pasha al-Fransawi, een Franse officier in het leger die diende tijdens het tijdperk van Napoleon, zich bekeerde tot de islam en toezicht hield op de hervorming van de Egyptisch leger onder het bewind van Muhammad Ali Pasha.

Naast haar zussen, Faiza, Faeqa en Fathia, en haar broer Farouk, had ze nog twee broers uit haar vaders vorige huwelijk met prinses Shwikar. Prinses Fawzia werd opgeleid in Zwitserland en sprak vloeiend Engels en Frans naast haar moedertaal, Arabisch.

Haar schoonheid werd vaak vergeleken met filmsterren Hedy Lamarr en Vivien Leigh.

haar eerste huwelijk

Het huwelijk van prinses Fawzia met de Iraanse kroonprins Mohammad Reza Pahlavi was gepland door diens vader, Reza Shah. Een CIA-rapport in mei 1972 beschreef het huwelijk als een politieke zet. Het huwelijk was ook significant omdat het een soennitische koninklijke figuur in verband bracht met een koninklijke de sjiieten. De familie Pahlavi was pas rijk, aangezien Reza Khan de zoon was van een boer die in het Iraanse leger ging, in het leger opklom tot hij de macht greep in een staatsgreep in 1921, en graag een band wilde vormen met de Ali-dynastie die had geregeerd Egypte sinds 1805.

De Egyptenaren waren niet onder de indruk van de geschenken die Reza Khan aan koning Farouk stuurde om hem over te halen om met zijn zus, Mohammed Reza, te trouwen, en toen een Iraanse delegatie naar Caïro kwam om het huwelijk te regelen, namen de Egyptenaren de Iraniërs mee op een rondleiding door de paleizen gebouwd door Ismail Pasha, om indruk op hen te maken.Hij huwde zijn zus met de kroonprins van Iran, maar Ali Maher Pasha - zijn favoriete politieke adviseur - overtuigde hem ervan dat een huwelijk en een alliantie met Iran de positie van Egypte in de islamitische wereld tegen Groot-Brittannië zou verbeteren. Tegelijkertijd werkte Maher Pasha aan plannen om Farouks andere zussen te huwen met koning Faisal II van Irak en met de zoon van prins Abdullah van Jordanië, en plannen om een ​​blok te vormen in het door Egypte gedomineerde Midden-Oosten.

Prinses Fawzia en Muhammad Reza Pahlavi verloofden zich in mei 1938. Ze zagen elkaar echter slechts één keer voor hun huwelijk. Ze trouwden op 15 maart 1939 in Abdeen Palace in Caïro. Koning Farouk nam het paar mee op een rondreis in Egypte, ze bezochten de piramides, de Al-Azhar Universiteit en anderen. Een van de beroemde bezienswaardigheden in Egypte, Het contrast was destijds merkbaar tussen kroonprins Mohammad Reza, die een eenvoudig Iraans officiersuniform droeg, en Farouk, die erg dure kostuums droeg. Na de bruiloft hield koning Farouk een feest om de bruiloft te vieren in Abdeen Palace.In die tijd leefde Mohammed Reza in ontzag gemengd met respect voor de arrogante vader Reza Khan, en werd hij gedomineerd door Farooq, die aanzienlijk zelfverzekerder was. Daarna reisde Fawzia samen met haar moeder, koningin Nazli, naar Iran tijdens een treinreis die verschillende stroomstoringen meemaakte, waardoor ze het gevoel kregen dat ze op een kampeertrip gingen.

Van prinses tot keizerin

Toen ze terugkeerden naar Iran, werd de huwelijksceremonie herhaald in een paleis in Teheran, dat ook hun toekomstige verblijfplaats was. Omdat Muhammad Rida geen Turks sprak (een van de talen van de Egyptische elite samen met Frans) en Fawzia geen Farsi sprak, spraken de twee Frans, waarvan ze beiden vloeiend spraken. Bij zijn aankomst in Teheran waren de hoofdstraten van Teheran versierd met spandoeken en bogen, en de viering in het Amjadiye-stadion werd bijgewoond door vijfentwintigduizend Iraanse elite in combinatie met acrobatiek door studenten en volgde bastani (Iraanse gymnastiek), schermen, plus voetbal Het bruiloftsdiner was in Franse stijl met "Kaspische kaviaar", "Consommé Royal", vis, kip en lam. Fouzia had een hekel aan Reza Khan, die ze omschreef als een gewelddadige en agressieve man.In tegenstelling tot het Franse eten waarmee ze in Egypte was opgegroeid, vond prinses Fouzia het eten in Iran ondermaats.

Na het huwelijk kreeg de prinses het Iraanse staatsburgerschap.Twee jaar later nam de kroonprins het stokje van zijn vader over en werd de sjah van Iran. Kort na de troonsbestijging van haar man verscheen koningin Fawzia op de omslag van een tijdschrift  Leef, klaarGefotografeerd door Cecil Beaton die haar omschreef als een "Aziatische Venus" met "een perfect hartvormig gezicht en lichtblauwe maar doordringende ogen". Fouzia leidde de nieuw opgerichte Vereniging voor de Bescherming van Zwangere Vrouwen en Kinderen (APPWC) in Iran.

Het huwelijk was niet succesvol. Fawzia was ongelukkig in Iran en miste vaak Egypte.Fawzia's relatie met haar moeder en schoonzusters was slecht, omdat de koningin-moeder haar en haar dochters zag als een concurrent voor de liefde van Mohammed Reza, en er was constante vijandigheid tussen hen. Een van de zussen van Muhammad Reza brak een vaas op het hoofd van Fawzia.Mohammad Reza is vaak ontrouw aan Fawzia en hij werd vanaf 1940 vaak gezien met andere vrouwen in Teheran. Er was een bekend gerucht dat Fawzia van haar kant een affaire had met een persoon die wordt beschreven als een knappe atleet, maar haar vrienden houden vol dat het slechts een kwaadaardig gerucht is. "Ze is een dame en is niet afgeweken van het pad van zuiverheid en oprechtheid", vertelde Fawzia's schoondochter, Ardeshir Zahedi, in een interview in 2009 aan de Iraans-Amerikaanse historicus Abbas Milani over deze geruchten. Vanaf 1944 werd Fawzia voor depressie behandeld door een Amerikaanse psychiater, die verklaarde dat haar huwelijk liefdeloos was en dat ze heel graag terug wilde naar Egypte.

Koningin Fawzia (de titel van keizerin werd toen nog niet in Iran gebruikt) verhuisde in mei 1945 naar Caïro en scheidde. De reden voor haar terugkeer was dat ze Teheran als achterlijk beschouwde in vergelijking met het moderne Caïro.Ze raadpleegde een Amerikaanse psychiater in Bagdad over haar problemen kort voordat ze Teheran verliet. Aan de andere kant beweren CIA-rapporten dat prinses Fawzia de sjah bespotte en beledigde vanwege zijn vermeende onmacht, wat leidde tot de scheiding. In haar boek Ashraf Pahlavi verklaarde de tweelingzus van de sjah dat het de prinses was die de scheiding had aangevraagd, niet de sjah. Fawzia verliet Iran voor Egypte, ondanks vele pogingen van de sjah om haar over te halen om terug te keren, en bleef in Caïro. Muhammad Reza vertelde de Britse ambassadeur in 1945 dat zijn moeder "misschien het belangrijkste obstakel was voor de terugkeer van de koningin".

Deze scheiding werd jarenlang niet erkend door Iran, maar uiteindelijk werd er op 17 november 1948 in Iran een officiële echtscheiding bekomen, waarbij koningin Fawzia met succes haar privileges als prinses van Egypte herstelde. Een belangrijke voorwaarde voor de scheiding was dat haar dochter in Iran zou worden opgevoed.Trouwens, de broer van koningin Fawzia, koning Farouk, scheidde in november 1948 ook van zijn eerste vrouw, koningin Farida.

In de officiële aankondiging van de scheiding werd vermeld dat "het Perzische klimaat de gezondheid van keizerin Fawzia in gevaar had gebracht, en daarom werd overeengekomen dat de zus van de Egyptische koning zou scheiden." In een andere officiële verklaring zei de sjah dat de ontbinding van het huwelijk "op geen enkele manier de bestaande vriendschappelijke betrekkingen tussen Egypte en Iran kan beïnvloeden." Na haar scheiding keerde prinses Fawzia terug naar de Egyptische rechtbank.

haar tweede huwelijk

Op 28 maart 1949 trouwde prinses Fawzia in het Qubba-paleis in Caïro met kolonel Ismail Sherine (1919-1994), de oudste zoon van Hussein Sherine Bekko en zijn vrouw, prinses Amina, afgestudeerd aan het Trinity College in Cambridge en Minister van Oorlog en Marine in Egypte. Na de bruiloft woonden ze in een van de eigendommen van de prinses in Maadi, Caïro, en in een villa in Smouha, Alexandrië. In tegenstelling tot haar eerste huwelijk, trouwde Fouzia deze keer uit liefde en werd beschreven als gelukkiger dan ze ooit was met de sjah van Iran.

haar dood

Fawzia woonde in Egypte na de revolutie die koning Farouk ten val bracht in 1952. Ten onrechte werd bericht dat prinses Fawzia was overleden in januari 2005. Journalisten hadden haar aangezien voor prinses Fawzia Farouk (1940-2005), een van de drie dochters van koning Farouk. Laat in haar leven woonde prinses Fawzia in Alexandrië, waar ze stierf op 2 juli 2013 op 91-jarige leeftijd. tweede echtgenoot.