We hebben een datum voor de dichter, de ingenieur, Siddiq Saei

En hij zegt me haar te vergeten - en voor altijd te vergeten haar te vinden
Vergeet de doommolen - stel ons allemaal op ons gemak
En hij zegt: Wat is dit, onze thuislanden - onze thuislanden zijn vrij om in te vallen?
* * *
Hoe kan ik die-en-die vergeten - en ik adem haar lucht in?
En de herinneringen aan jeugd en passie - waar werd het daarna voorgedragen?
Hoe kan ik mijn vader erin vergeten - bij zonsopgang roept hij me om haar te ontmoeten?
En een moeder wiens tranen me branden - en mijn hele leven is voor haar
Hoe kan ik vergeten en mijn hart houdt van zijn land en zijn naam?
Het leven is niets anders dan een schip - in golven zijn we allemaal bang
Het zeilde van Latakia - en in Latakia zijn ankerplaats