Wat is de relatie tussen intelligentie en genetica?

Intelligentie, erfelijkheid en de relatie daartussen, een lange geschiedenis van meningsverschillen over de aard van intelligentie en haar determinanten. Sinds haar oprichting als een onafhankelijke wetenschap in 1879, is de psychologie getuige geweest van verschillende theorieën, die elk een andere mening uiten. Deze theorieën kunnen volgens het "Oxford Handbook" in twee stromingen worden verdeeld. De eerste gaat ervan uit dat er maar één algemene intelligentie is. Sommigen van hen zeggen dat het vast ligt en verband houdt met de genetische overerving van het individu, aangezien de meeste eigenaren van deze school geloven dat deze intelligentie kan worden gemeten door algemene tests die overal en in alle gevallen worden toegepast. De tweede school gaat ervan uit dat er meerdere vormen van intelligentie zijn, die niet vastliggen en de meeste niet kunnen worden gemeten met deze traditionele methoden.

De driedimensionale theorie van intelligentie, geformuleerd door Robert Sternberg van Yale University in de late XNUMXe eeuw, behoort tot de tweede school. Het is gebaseerd op drie dimensies en elke dimensie heeft betrekking op een speciaal soort intelligentie. Deze intelligentie vertaalt zich in successen in het dagelijks leven die samenhangen met specifieke en veranderende omstandigheden en omgevingen. Daarom kunnen de meeste ervan volgens zijn mening niet worden gemeten en onderzocht naar algemene maatstaven; Maar er zijn veel normen en niet vast. Dat wil zeggen, het hangt af van "het vermogen van het individu om zich bewust te zijn van zijn sterke en zwakke punten en hoe hij zijn sterke punten kan versterken en zwakke punten kan verminderen", zegt hij. De drie dimensies zijn:

1. De praktische dimensie, die verband houdt met het vermogen van het individu om te gaan met de problemen waarmee hij in het dagelijks leven wordt geconfronteerd; Bijvoorbeeld thuis, op het werk, op school en op de universiteit. Vaak is dit vermogen impliciet en wordt het in de loop van de tijd versterkt door oefening. Er zijn mensen die veel tijd besteden aan een bepaalde baan en relatief weinig stilzwijgende kennis opdoen. Wat betreft degenen met praktische intelligentie, ze hebben een groter vermogen om zich aan te passen aan elke nieuwe omgeving en hoe ze nieuwe methoden kunnen kiezen om ermee om te gaan en deze te beïnvloeden.

2. De innovatieve dimensie is de uitvinding van onbekende en voorheen bekende oplossingen, concepten en theorieën. Omdat het nieuw is, is creativiteit inherent kwetsbaar en onvolledig omdat het nieuw is. Het kan dus niet nauwkeurig worden onderzocht en beoordeeld. Sternberg concludeerde ook dat creatieve mensen op bepaalde gebieden eerder creatief zijn dan op andere; Innovatie is helemaal niet universeel.

3. De analytische dimensie, gerelateerd aan het vermogen om te analyseren, evalueren, vergelijken en contrasteren, en deze vaardigheden worden gewoonlijk verworven, hetzij van anderen in het dagelijks leven, hetzij op school en universiteit, en kunnen worden onderworpen aan evaluatie door een aantal traditionele methoden.